Morgunblaðið - 04.12.2008, Page 55

HRÍFANDI BÓK
SKRUDDA
Eyjarslóð 9 - 101 Reykjavík
s. 552 8866 - skrudda@skrudda.is
www.skrudda.is
Ljúfsár ... hrífandi
... dramatísk og
einlæg.
Einar Falur Ingólfsson,
Lesb. Mbl.
Unaðslegt að lesa
þetta ... virkilega
góð bók.
Kolbrún Bergþórsdóttir,
Kiljan
AÐ DREPA MANN ...
ÆVISAGA DAGS
ÖRLAGASÖGUR
Mögnuð
skáldsaga um
glæframenni
og glæpi
þeirra.
Ævisaga Dags
Sigurðarsonar
eins umdeildasta
listamanns
þjóðarinnar
á 20. öld
fær frábæra dóma
gagnrýnenda.
Áhrifamiklar
frásagnir
íslenskra kvenna
af örlagaríkum
atburðum í lífi
þeirra.
Ógleymanleg
bók.
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 4. DESEMBER 2008
Tónlistardagar Dómkirkjunnar
Tónleikar í Langholtskirkju
laugardaginn 6. desember 2008 kl. 17.00
Flutt verður
Jólaóratoría
kantötur I - III
Das Weihnachtsoratorium, Kantate I - III
eftir Johann Sebastian Bach
Flytjendur:
Hulda Björk Garðarsdóttir, Sesselja Kristjánsdóttir,
Eyjólfur Eyjólfsson, Bergþór Pálsson, Dómkórinn,
hljóðfæraleikarar úr Sinfóníuhljómsveit Íslands.
Konsertmeistari: Sif Tulinius
Stjórnandi: Marteinn H. Friðriksson
Aðgöngumiðar verða til sölu í Dómkirkjunni,
í verslun 12 tónar við Skólavörðustig og
í Tónastöðinni við Skipholt.
Dómkórinn í Reykjavík
Miðasala
S. 545 2500
www.sinfonia.is STOÐIR ERU AÐALSTYRKTARAÐILI
SINFÓNÍUHLJÓMSVEITAR ÍSLANDS
■ Á morgun kl. 19:30
Víkingur og Bartók
Hljómsveitarstjóri: Michal Dworzynski
Einleikari: Víkingur Heiðar Ólafsson
Béla Bartók: Píanókonsert nr. 3
Ludwig Van Beethoven: Sinfónía nr. 8
Ludwig Van Beethoven: Leonóru-forleikur
Einn dáðasti píanóleikari landsins, Víkingur Heiðar
Ólafsson, leikur einleik með hljómsveitinni í píanókonsert
sem hann lék til sigurs í einleikarakeppni við Julliard-
tónlistarháskólann nýverið.
■ Laugardagur 20. desember kl. 14 og 17
Jólatónleikar
Jólatónleikar Tónsprotans eru sívinsæl skemmtun og
lykilatriði við að komast í jólaskapið hjá þeim fjölmörgu
sem láta sig aldrei vanta.
Þeir sem eiga frátekna miða á Vínartónleikana í janúar eru
beðnir um að ganga frá greiðslu sem fyrst.
Eftir Bergþóru Jónsdóttur
begga@mbl.is
„ÞAÐ er gott að koma heim til Ís-
lands. Það er svo skrýtið að vera er-
lendis á þessum tíma; maður finnur
meira fyrir kreppunni með því að
lesa miðlana þar heldur en að vera
hér. Ég átti von á því að það yrði öf-
ugt, og að ástandið hér væri miklu
verra,“ segir Víkingur Heiðar Ólafs-
son píanóleikari, sem verður einleik-
ari með Sinfóníuhljómveit Íslands á
tónleikum í Háskólabíói annað kvöld
kl. 19.30. Þar spilar hann Píanókons-
ert nr. 3 eftir Béla Bartók, verkið
sem hann spilaði til sigurs í keppni í
Juilliard-skólanum í New York í vor,
rétt áður en hann lauk þaðan námi.
Hittir mann beint í hjartastað
„Jú, ég þekki Bartók ágætlega.
Við erum „vinir“,“ segir Víkingur
Heiðar. „Ég varð mikill Bartók-
maður þegar ég fór í nám til New
York, og hafði ekki spilað hann mik-
ið áður þótt ég hafi verið í námi hér
hjá Peter Máte sem er mikill Bar-
tók-maður. Ég byrjaði að læra þann
stærsta þeirra, númer tvö, þá númer
eitt, og svo þennan númer þrjú, sem
ég spilaði í vor. Konsertarnir þrír
eru gjörólíkir og ég held að þessi
þriðji sé sá einægasti þeirra, – hann
hittir mann beint í hjartað. Bartók
fer úr barbarisma og rosalega mót-
orískri músík í fyrri konsertunum
yfir í hreina og einfalda fegurð –
jafnvel bæn. Það er ekki mikið
myrkur í þessu verki - ég lít á það
sem ævintýri, og í upphafinu þar
sem strengirnir eru iðandi og ég
kem inn með einfalda laglínu, þá sé
ég fyrir mér skógardísir.“
Í verðlaun fyrir sigurinn í skóla-
keppninni fékk Víkingur Heiðar að
leika þennan konsert í sal New York
fílharmóníunnar Avery Fisher Hall.
„Það var alveg rosalega gaman,
virkilega mögnuð reynsla Ég hef
aldrei áður spilað í þannig sal og ég
fann mig betur þar en nokkru sinni
áður. Það var frábært að uppgötva
það. Ég var líka með frábæran
stjórnanda. Eftir því sem salurinn
er stærri, tekur maður minna eftir
áheyrendum og þeir verða hlutlaus
stærð. Maður finnur alla vega að
þetta eru ekki óvinir manns. Það
liggur við að það sé erfiðara að spila
fyrir fimm manns í lítilli stofu en
fyrir þrjú þúsund manna sal.“
Víkingur Heiðar hefur haft í
mörgu að snúast í haust og spilað
víða. Hann gaf sér þó tíma til að
koma heim í haust til fara í nokkra
skóla með Árna Heimi Ingólfssyni
til að kynna tónlist. „Þetta var
hrikalega skemmtileg vika og
óvenjuleg. Við fórum í þrjá mennta-
skóla og tvo háskóla með klukku-
tíma prógramm þar sem við töluðum
um Patétique sónötuna eftir Beetho-
ven, Scherzo eftir Chopin, Bach og
fleira. Mér finnst gaman að sameina
þetta tvennt að spila og tala um tón-
listina, og gæti hugsað mér að gera
það oftar í framtíðinni. Það þarf ekki
mörg orð, en það er ótrúlegt hvað fá
og vel valin orð geta fært fólk nær
heimi tónlistarinnar og komast að
því að þessi músík á erindi við okkur
í dag.“
Víkingur Heiðar mun halda ein-
leikstónleika á Listahátíð í vor.
Víkingur Heiðar „Verkið er bjart og mikil von í því þrátt fyrir eymdina.“
Við Bartók erum vinir
Víkingur Heiðar er einleikari Sinfóníunnar annað kvöld
„Þriðji píanókonsert Bartóks var
síðasta verkið sem hann samdi
og honum auðnaðist ekki að
ljúka hljómsveitarútsetningu
síðustu 17 taktanna. Það var því
ófullgert þegar hann lést.
Hann samdi verkið á banabeð-
inum, og þetta var síðasta gjöf
hans til eiginkonunnar. Þau
bjuggu þá í New York. Hún var pí-
anóleikari, og hann sá fram á að
hún myndi ekki hafa mikla pen-
inga milli handanna eftir hans
dag, þar sem verkin hans voru
ekkert sérstaklega vinsæl, með-
an Gershwin og Bernstein áttu
sviðið. Bartók gaf engan afslátt
á gæðum, en bjó verkið í mun
áheyrnarvænni umbúðir en hægt
er að segja um fyrri konsertana.
Þótt Bartók hafi verið að deyja
úr hvítblæði, þá er verkið bjart
og mikil von í því, þrátt fyrir
eymdina. Annan þátt konserts-
ins er ekki hægt að túlka öðru-
vísi en sem bæn. Strengirnir
mynda himneska náttúrustemn-
ingu og svo kemur píanóið inn
með kóral sem er eins og bæn.
Ef maður þekkir þessa sögu
verður tónlistin enn sterkari. Það
er mikil og persónuleg nánd í
henni.“
Síðasta gjöfin
til eiginkonunnar