Morgunblaðið - 30.12.2008, Side 29
ur í daglegu lífi og ekki bætti úr skák
handleggsbrot sem ekki greri. Ekki
hafði hann þó sem fyrr mörg orð um
líðan sína. Kvaðst jafnan hafa það
skítsæmilegt er hann var spurður.
Guðmundur dvaldi tímabundið á elli-
og hjúkrunarheimilinu Silfurtúni í
Búðardal í vetur, og síðustu þrjár vik-
urnar á deild 11E á Landspítalanum
þar sem hann lést að kvöldi hins 20.
des. Starfsfólki 11E vil ég þakka ein-
staka umhyggjusemi og hlýju og
starfsfólki Silfurtúns vil ég einnig
þakka vinsemd og umhyggju.
Megi tengdafaðir minn fara í Guðs
friði og hafa þökk fyrir samfylgdina.
Sigursteinn Hjartarson.
Ef ég rifja upp minningar um hann
afa eru þær allar góðar og skemmti-
legar. Hann hugsaði alltaf vel um
okkur barnabörnin og fannst ekkert
skemmtilegra en að hanga með okkur
og gera eitthvað skemmtilegt. Við
vorum alltaf einhvað að stússast með
honum í hinu og þessu og fannst okk-
ur það mjög ævintýralegt og
skemmtilegt. Ég man eftir því að við
fórum í marga bíltúrana, ýmist út í
sjoppu að kaupa bland í poka, eða þá
bara á rúntinn um bæinn eða sveitina,
og alltaf var það svo gaman. Hann
náði alltaf að gera ómerkilega hluti
svo rosalega spennandi. Heima við
var alltaf einhvað skemmtilegt í gangi
og þá sérstaklega sögurnar. Hann
sagði okkur endalausar sögur og ég
man svo vel eftir Kalla og Kidda sem
alltaf voru að gera einhver skamm-
arstrik. Við krakkarnir höldum því
ennþá fram í dag að Kalli og Kiddi
voru afi og Siggi bróðir hans þegar
þeir voru litlir, en afi vildi aldrei við-
urkenna það.
Ég vil þakka afa fyrir allt sem hann
er búinn að gera fyrir mig og okkur
systkinin. Ég vil þakka honum fyrir
að standa alltaf með mér þegar ég var
í stríði við fjölskyldumeðlimi, þótt ég
hefði rangt fyrir mér, og bara þakka
honum fyrir að gera allt svo miklu
skemmtilegra.
Megir þú hvíla í friði, elsku afi
minn.
Telma Valey.
Elsku afi minn er látinn. Í mínum
augum var hann alltaf svakalega
merkilegur kall sem kunni allt, vissi
allt og gat allt. Við systkinin vorum
svo heppin að búa inni á heimilinu
hans í mörg ár og því má segja að
hann hafi að miklu leyti alið okkur
upp. Hann fór oft með okkur í bíltúra
út og suður, og alltaf vissi hann hvað
hvert fjall, hóll eða steinn hét. Kvöld-
sögunar sem hann sagði okkur fyrir
háttinn voru þær skemmtilegustu og
allar voru þær eftir hann sjálfan. Og
alltaf var nú notalegt að vera með afa
úti í bílskúr. Þar hlustaði hann á rás 1
og var eitthvað að dunda í hinu og
þessu. Þá var hægt að spjalla um
heima og geima … eða bara sitja þög-
ul og hugsa. Og ekki minnkaði aðdáun
mín þegar ég eltist. Engar stórar
ákvarðanir voru teknar án þess að
tala við afa fyrst. Ég vildi ekki kaupa
mér bíl nema afi hefði reynsluekið
honum fyrst. Eða hús fyrr en afi hefði
skoðað það. Ég hef alltaf ráðfært mig
við afa áður en ég skráði mig í skóla.
Meira að segja var afi sá fyrsti sem
fékk að vita um kærastann þegar
hann kom til sögunar. Það er hægt að
tala endalaust um hann afa, hvað
hann var skemmtilegur, stríðinn, góð-
ur, greiðasamur, hjálpfús, uppfinn-
ingasamur og svona gæti maður hald-
ið áfram. Nú þegar afi minn er fallinn
frá er stórt skarð í lífi mínu sem verð-
ur seint fyllt. Afi var mikið skáld og
samdi mörg falleg ljóð. Ég vil kveðja
hann með lokaorðum úr einu af mín-
um eigin, þótt ekki hafi ég tærnar þar
sem hann hafði hælana:
Senn rennur upp sú stund
er ég held á þinn fund.
Þá læðist lítill lófi á ný
í höndina þína svo hlýja.
Ég vil að lokum þakka starfsfólki á
11E fyrir hjúkrunina og hversu
dásamlegt það var við afa og okkur
fjölskylduna síðustu dagana hans.
Þórunn Björk Einarsdóttir.
Elsku afi, það er svo vont að þú ert
ekki lengur hjá okkur. Jólin voru ekki
þau sömu án þín og ekki eins og við
vildum hafa þau. Gjafir og skraut
skiptu engu máli en þakklát er ég fyr-
ir að hafa fengið að vera hjá þér og
styðja þig á lokastundinni. Þú varst
ekki einn. Við vorum hjá þér, fjöl-
skyldan þín.
Þú varst besti afi í heiminum og
varst afi svo margra, ekki bara barna-
barnanna. Þú varst alltaf svo hraust-
ur og hress.
Ég veit að nú líður þér vel og að þú
vakir yfir okkur. Takk fyrir allar góð-
ar stundir og allt það sem þú hefur
gert fyrir okkur. Við hittumst í
draumi afi minn.
Kær kveðja.
Elísabet
Fleiri minningargreinar um Guð-
mund Líndal Benediktsson bíða birt-
ingar og munu birtast í blaðinu
næstu daga.
nýjar, tengdaforeldra minna, enda
hjónin samstiga í góðmennsku sinni
og náungakærleik.
Missir tengdamóður minnar er
mikill og votta ég henni samúð mína
alla.
Loks er dagsins önn á enda
úti birtan dvín.
Byrgðu fyrir blökkum skugga
björtu augun þín.
Ég skal þerra tár þíns trega,
tendra falinn eld,
svo við getum saman vinur
syrgt og glaðst í kveld.
Lífið hefur hendur kaldar,
hjartaljúfur minn.
Allir bera sorg í sefa,
sárin blæða inn.
Tárin fall heit í hljóði,
heimur ei þau sér.
Sofna vinur, svefnljóð
meðan syng ég yfir þér
(Kristján frá Djúpalæk.)
Erla Sigríður Ragnarsdóttir
Daginn sem Teitur dó vorum við
búnir að ræða saman um pólitíkina og
það sem var efst á baugi. Það var ein-
kennandi fyrir hann hvað hann fylgd-
ist alltaf vel með öllu sem var að ger-
ast í þjóðlífinu og hann var ekki alltaf
sáttur við það hvernig landinu væri
stjórnað. Þá var kvótakerfið oft nefnt
til sögunnar. Það var heldur betur
hressandi að heyra í honum og taka
þátt í umræðunni um kerfið sem hann
var svo ósáttur við. Þá var eins og
þessi dagfarsprúði og rólegi maður
skipti um ham og setti í fluggírinn.
Teitur vildi hafa hlutina í lagi og
sérstaklega hugsaði hann alltaf vel
um bílinn sinn. Fór með hann á rétt-
um tíma í skoðun og smurningu og
var ekkert að hafa nagladekkin allt of
lengi undir bílnum. Tengdasonurinn
sem þetta skrifar átti það hins vegar
til að draga þessa hluti en fékk þá vin-
samlegar ábendingar um að það væri
nú kannski ekki vitlaust að bæta um
betur. Ef hann varð t.d. var við ískur í
hurð var hann fljótlega mættur með
þar til gerðar græjur og þar með var
hurðin hætt að pirra fjölskyldumeð-
limi.
Teitur var alltaf boðinn og búinn til
þess að hjálpa og það var gott að
spyrja hann um aðstoð. Á tímabili var
hann í fullu starfi að skutla börnunum
út um allan bæ. Hann sparaði ekki
hrósið við barnabörnin og fylgdist
ávallt vel með því sem þau gerðu af
miklum áhuga og stolti. Stundum
mátti halda að prinsessurnar mínar
væru englar af himnum sem væru
bestar í öllu sem þær gerðu og ekki
mátti gera upp á milli þeirra. Hann
gerði aldrei mikið úr veikindum sín-
um heldur sagði hann frá þeim á
raunsæjan hátt. Guðný stóð þétt við
bakið á honum og með hennar stuðn-
ingi gat Teitur verið heima eins lengi
og raun bar vitni.
Það er heiður að fá að tilheyra fjöl-
skyldu hans og fá að eiga góðar minn-
ingar um einstakan tengdaföður.
Ari Freyr Steinþórsson.
Langafi Teitur var góður og merki-
legur maður. Hann var alltaf svo góð-
ur við okkur þegar við komum í heim-
sókn til hans og ömmu Guðnýjar.
Hann var oft að lesa bækur. Okkur
hefur alltaf þótt mjög merkilegt að
hann var skipstjóri á stóru skipi.
Hann bjargaði líka mannslífum og
bjargaði skipi frá ísjaka. Við vitum að
afi Teitur fór að sofa og vaknaði ekki
aftur. Við vitum líka að honum líður
vel núna.
Þei, þei og ró.
Þögn breiðist yfir allt.
Hnigin er sól í sjó.
Sof þú í blíðri ró.
Við höfum vakað nóg.
Værðar þú njóta skalt.
Þei, þei og ró.
Þögn breiðist yfir allt.
(Jóhann Jónsson.),
Sunna Margrét, Jón Ásgeir og
Jóhann Birkir Eyjólfsbörn.
Mig langar að þakka afa Teiti fyrir
allar þær góðu stundir sem við áttum
saman, farsælu lífshlaupi hans er nú
lokið og hann hefur fengið hvíld.
Afi var einstakur maður og góður
félagi, hann hafði ákveðnar skoðanir á
hlutunum og fór ekki leynt með þær
allt fram á síðustu stundu. Lífsspeki
hans var skýr og snerist um heiðar-
leika, jöfnuð og skilvísi. Alla sína tíð
fylgdist hann vel með fréttum og
þjóðfélagsumræðunni og lá ekki á
skoðunum sínum í þeim efnum.
Ég átti margar skemmtilegar
stundir með ömmu og afa. Í húsinu í
Vík lærði ég ungur að keyra undir
dyggri handleiðslu afa, og ekki mun-
aði hann um að skutla mér reglulega á
sumrin úr Reykjavík til þess að spila
fótboltaleiki með strákunum úr Vík.
Sem barn var ég mikið hjá þeim á
Lindarflötinni og alla tíð héldum við
góðu sambandi.
Ég er þakklátur fyrir þann tíma
sem ég fékk með afa og það veganesti
sem ég hef fengið út í lífið frá honum
og ömmu. Þau kenndu mér að meta
það sem skiptir mestu máli. Það er
stórt skarð höggvið í fjölskylduna
þegar afi hefur kvatt þennan heim.
Minningin um sannan heiðursmann
og góðan vin lifir.
Eyjólfur Örn Jónsson.
Minningar 29
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 30. DESEMBER 2008
Afi Teitur var 88 ára gamall
og hann var góður maður.
Afi Teitur er búinn að vera
veikur undanfarin ár. Mér
þótti alveg ofboðslega vænt
um hann afa Teit. Hann
sýndi mér oft bækur sem
voru skemmtilegar. Honum
þótti gaman að veiða, mér
finnst líka gaman að veiða.
Takk, afi minn, fyrir allt,
Teitur
HINSTA KVEÐJA
Fleiri minningargreinar um Teit
Magnússon bíða birtingar og munu
birtast í blaðinu næstu daga.
✝
Elskuleg dóttir mín, systir, mágkona og frænka,
SIGRÍÐUR HULDA SIGURÞÓRSDÓTTIR,
Mururima 4,
Reykjavík,
lést föstudaginn 19. desember.
Útförin fer fram frá Fossvogskirkju mánudaginn
5. janúar kl. 13.00.
Guðrún Karlsdóttir,
Áslaug Sigurþórsdóttir, Hannibal Kjartansson,
Gunnar Sigurþórsson, Ragnheiður Sigurþórsdóttir
og systkinabörn.
✝
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug
við andlát og útför eiginmanns míns, föður,
tengdaföður, afa og langafa,
GUÐMUNDAR KR. JÓHANNSSONAR
viðskiptafræðings,
Háagerði 2,
Akureyri.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki heima-
hjúkrunar, starfsfólki Dvalarheimilisins Hlíðar,
Karlakórnum Geysi-Akureyri, Oddfellowreglunni og Lionsfélögum.
Ingibjörg Dan Kristjánsdóttir,
Jóhann Guðmundsson, Erla Valsdóttir,
Inga Guðmundsdóttir, Haraldur Tómasson,
Kristján Guðmundsson, Erna Viggósdóttir,
Eydís Ýr Guðmundsdóttir, Friðrik Rafnsson,
Fjölnir Freyr Guðmundsson, Jónína Guðjónsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær eiginkona mín,
GUÐRÚN SIGURÐARDÓTTIR
frá Rauðuskriðu,
Byggðavegi 137,
Akureyri,
lést á heimili sínu laugardaginn 27. desember.
Útförin verður auglýst síðar.
Fyrir mína hönd og annarra vandamanna,
Gestur Hjaltason.
✝
Ástkær faðir okkar,
PÁLL ÞÓRÐARSON
bifvélavirki,
Sléttuvegi 11,
lést laugardaginn 27. desember.
Fyrir hönd aðstandenda,
Þórður Kristján Pálsson,
Birna Svala Pálsdóttir.
✝
Elskuleg móðir mín, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
BERGHILDUR BERNHARÐSDÓTTIR,
Hjúkrunarheimilinu Seli,
Akureyri,
lést fimmtudaginn 18. desember.
Útförin fór fram í kyrrþey 29. desember.
Eiður Guðmundsson, Emilía Jóhannsdóttir,
ömmu- og langömmubörn.
✝
Elskulegur faðir okkar, sonur og bróðir,
BIRGIR ANDRÉSSON
vélstjóri,
Meistaravöllum 21,
lést á heimili sínu laugardaginn 13. desember.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á hjarta- og
nýrnadeild Landspítalans.
Matthildur Dröfn Birgisdóttir,
Eyjólfur Einar Birgisson,
Andrés Kristinsson, Sigrún Eyjólfsdóttir,
Kristín Andrésdóttir, Ólafur Brynjólfsson,
Elín Andrésdóttir, Pétur Jónsson.
✝
Ástkær móðir okkar,
GUÐLAUG BRYNJA GUÐJÓNSDÓTTIR
íþróttakennari,
áður til heimilis á Laugarásvegi 20,
andaðist á hjúkrunarheimilinu Skjóli aðfaranótt
aðfangadags jóla.
Útförin verður auglýst síðar.
Fyrir hönd systkina,
Brynja Guðjónsdóttir.