Árbók Tannlæknafélags Íslands - 01.01.1966, Qupperneq 22

20
svörun, þannig að takmörkin milli æskilegra geðróandi
verkana og svæfandi áhrifa virðast háð sveiflum ein-
staklingsins. Helztu lyfjaflokkar, sem taldir eru til
„Tranquillizer" og „Ataractica“, eru:
1. Meprobamatflokkurinn (Diole) með fjölmörgum skráð-
um lyfjaheitum svo sem Miltaun, Miltown, Meproban,
Melprobamat, Milprem, Pertranquil, Restenil, Tran-
quinox, svo að fáein séu nefnd.
2. Diphenylmethane með hydroxizinum, en helztu skráð
lyfjaheiti þess eru:
Atara, Atarax, Vistaril Parenteral.
3. Benzodiazepinaafbrigði, svo sem Librium. (Metham-
inodiazepoxide Hydrocloride).
Það hefur enn ekki fengist örugg vissa fyrir því að þessi
„psykofarmaka“ komi að fullum notum til lyfjaforgjafar eftir
1—2 lyfjaskammta. Betur hafa þau reynzt í lyfjasamsetn-
ingum, t. d. með verkjalyfjum svo sem paracetamol, acetyl-
salicylsýru og coffein. Ráðlegt mun því fyrst um sinn að fara
varlega í alla lyfjaforgjöf með svokölluðum „psykofarmaka“
einum sér, þar til full vissa er fengin um notagildi þeirra.
Verkjalyfin (analgetica) er mjög stór og margbortinn lyfja-
flokkur, sem mikið er notaður til lyfjaforgjafar, þó einkum i
samsetningum við önnur lyf. Helztu fulltrúar þessa lyfja-
flokks eru:
1. Salicylsýruafbrigði með t. d. salisylsýru, acetylsalicylsýru,
og salicylsýruamid. 1 lyfjablöndum fari einstakur lvfja-
skammtur ekki yfir 0,2—0,5 g. og dagsskammtur ekki
yfir 3 g.
2. Phenacetin og afbrigði með phenacetinum, lactylphene,
ticlinum og paracetamol.
Ath! hættuna á methámoglobinmyndun og nýrnasköddun
við langa lyfjagjöf phenacetins. Þessi hætta virðizt minni
hjá kleifing phenacetinsins, þ. e. a. s. paracetamol. Þessi
i