Árroði - 01.01.1937, Blaðsíða 5
Á JR, R 0 Ð I
5
KONAN KANVERSKA.
EXORDÍUM.
Vér biðjum i vorri drottin-
legri bæn, börn guðs elskuleg:
»Eigt leið þú oss i frei8tni«. —
Nú er tvöföld freistni til: Onn-
ur kemur af guði, önnur af
andskotanum. önnur leiðir til
lífains. Onnur til helvítis (eða
andleg« dauða) — Sú, sem af
guði kemur, hún er hennar
lækning sem kemur af satan.
Það er ekki ótamt hinum
almáttuga konungi, að láta djöf-
ulinn detta á sínu eigin bragði
og láta sina freistni hans freiat-
ingar yfirvinna. En þó að þess-
ar athafnir guðs og djöfulsins
hafi 8ama nafn, þá eiga þær
þó ekki saman nema nafnið:
Djöfullinn gengur ekki í ber-
högg við mennina, þvi hann
veit þeir fælast sig, heldur hef-
ur hann tvo Btallbræður, sem
ekki eru svo uggvænir, en þó
ekki öllu síður skaðvænir: ann-
ar er hið ytra, annar hið innra;
þessi er vort hold og blóð með
þess tilhneigingum; hinn er ver-
öldin með sínum illum dæmum;
hinn síðari af því hann er
vondur og liggur í því vonda,
(1. Jóh. 5.) þá leiðir hann til hins
illa. Sá fyrri er hálfu verri.
Margur kann að forðast aðra,
sem ekki kann að forðast sjálf-
an sig. Hold og blóð er gam-
all skutulsveinn djöfulsins, sem
framreiðir allra handa sætar,
en þó eitraðar vistir. — Þegar
andskotinn býður manneskjunni
til snæðings, en sálin liggur
blind í Bænginni, eins og íaak,
og veit ekki hvort það eru
heldur Jakobs eða Esaús hend-
ur, sem hún þreifar á, jafnvel
þó hana grilli til að þekkja
rauatina, (Gen. 27), svo mikið
langar hana í hinn ferska rétt,
en veit þó ekki að gera grein
á, hvort hann er heldur með
boganum veiddur eða af hjörð-
inni tekinn. Vei þeirri borg,
hver er bæði hefur óvinina úti
fyrir portunum og líka inni á
strætunum. En engu betur er-
nm vér á osa komnir i andleg-
um efnum: Alla vega umkring-
ir holdið 088 — á hægri síðu
með girnd auðæfa og metorða,
á vinBtri hlið með örbyrgð og
örvinglan. Fyrir framan oss
8tendur sjálfsþóttinn og virð-
ing vora eigin ágætis. Á bak
við 088 afsökun og þekkingar-
leysi 8yndarinnar. Innvortis