Morgunblaðið - 14.02.2009, Síða 43

Menning 43FRÉTTIR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 14. FEBRÚAR 2009
Eftir Bergþóru Jónsdóttur
begga@mbl.is
„ÞETTA eru æðisleg verk og enginn
eins og Beethoven. En hann er líka
erfiðastur, hann og Mozart,“ segir
Sigrún Eðvaldsdóttir sem leiðir hóp
tónlistarfólks sem spilar hjá Kamm-
ermúsíkklúbbnum í Bústaðakirkju
annað kvöld kl. 20. Á efnisskránni
verða þrjú verk, Strengjakvartett í f-
moll op. 95 eftir Beethoven, Strengja-
kvartett í e-moll op. 44 nr. 2 eftir
Mendelssohn og Strengjakvintett í
Es-dúr K 614 eftir Mozart.
„Við ætlum að enda á Mendelssohn
en það er stutt síðan hann átti 200 ára
afmæli. Hann er ekkert of mikið spil-
aður en í kvartettinum hans fá öll
hljóðfærin að syngja og það er mikil
gleði í honum.“
Sigrún segir að febrúarmánuður
fari gjarnan mikið í það að spila nú-
tímatónlist, enda stendur þá hátíð
samtímatónlistarinnar, Myrkir mús-
íkdagar. „Það er alltaf mjög spennandi
að spila á Myrkum músíkdögum. En
auðvitað er nútímatónlist misjöfn, eins
og allt annað, og gott að geta fengið
hvíld í því að spila gömlu meistarana.
Maður gengur alltaf að þeim vísum.“
Mozart í miklu stuði
En hvað er erfitt við Beethoven og
Mozart? Tónlist Mozarts hljómar
bæði einföld og tær.
„Þessi víólukvintett er ekki mikið
spilaður, en Mozart var í þvílíku stuði
þegar hann samdi hann og mikið að
leika sér. En það er allt svo nakið í
honum. Það heyrist allt og maður
kemst ekki upp með neitt og það er
það erfiðasta. Maður þarf að láta allt
hljóma létt og leikandi.
Beethoven gamli var erfið mann-
eskja. Um það er engum blöðum að
fletta þegar maður fer að lesa um
hann. Hans daglega líf var erfitt en
innst inni bjó mikill mannkærleikur.
Þetta skín í gegn í tónlistinni hans.
Við Bryndís Halla [Gylfadóttir] tölum
oft um það í tengslum við kvartettana
hans Beethovens hvað það er erfitt að
spila þá. Hann heldur stöðugt í
hnakkadrambið á manni allan tím-
ann. Gleðin er ekkert að þvælast fyrir
honum, nema einstaka sinnum þegar
gleðin og fegurðin skína í gegn. Í
þessum kvartetti er það ekki fyrr en í
blálokin að hann leyfir sér smáglettni
og grín. Þetta er mjög alvarlegur
kvartett.“
Kunna vel hvert á annað
Þau sem spila með Sigrúnu eru
Zbigniev Dubik fiðluleikari, víóluleik-
ararnir Þórunn Ósk Marinósdóttir og
Helga Þórarinsdóttir og Bryndís
Halla Gylfadóttir. Þessi hópur hefur
margoft spilað saman og oftast í
Kammermúsíkklúbbnum. „Við kunn-
um núorðið rosalega vel hvert á ann-
að og komið mikið öryggi í okkur. Það
er gaman að fylgjast með fólki í lífinu,
þegar árin færast yfir og sjá hvernig
við höndlum bæði lífið og tónlistina.
Við erum rosalega góðir vinir og kær-
leikur og hlýja á milli okkar. Verst að
við skulum þurfa að æfa á æfingum
en ekki tala,“ segir Sigrún og hlær.
„Svo má ekki gleyma því hvað það
er dýrmætt að hafa Kammermús-
íkklúbbinn og mennina þar sem hafa
haldið starfseminni úti í öll þessi ár.
Ég held stundum að ef Kammermús-
íkklúbburinn hefði ekki haldið úti
sinni starfsemi hefði ég aldrei farið að
spila kvartetta svona reglulega eins
og ég geri. Ég verð líka að segja að
áheyrendur í Kammermús-
íkklúbbnum eru frábærir. Það má
heyra saumnál detta, því þeir hlusta
svo djúpt og innilega. Það skiptir
miklu máli. Þetta er alvöru áhugafólk
sem hefur mætt á tónleikana ár eftir
ár og það er félagsskapur í því fyrir
klúbbfélagana að hittast á tónleik-
unum og spjalla saman í hléinu. Það
er mjög sjarmerandi.“
Beethoven heldur í hnakkadrambið á manni
 Tveir strengjakvartettar og strengjakvintett á dagskrá Kammermúsíkklúbbsins annað kvöld
 Leika víólukvintett saminn af Mozart þegar hann var í miklu stuði
Morgunblaðið/Golli
Vinir Bryndís Halla, Helga, Sigrún, Þórunn Ósk og Zbigniew hafa spilað saman í meir en áratug en þau spila líka
saman í Sinfóníuhljómsveit Íslands. Sigrún segir mikinn kærleik og hlýju vera á milli þeirra.
GESTHÚS DÚNA
SUÐURHLÍÐ 35
TIL SÖLU EÐA LEIGU
Stærð: 1084, fm
Fjöldi herbergja: 30
Byggingarár: 1989
Brunabótamat: 164.550.000
Bílskúr: Nei
Verð:
RE/MAX Senter kynnir í einkasölu: GESTHÚS DÚNA - TIL SÖLU EÐA LEIGU Um er að ræða vel búið og vinsælt gistiheimili við Suðurhlíð 35 í
Reykjavík sem eru fasteign, lausafé eins og innanstokksmunir, húsgögn, sjónvörp, tölvubúnaður og bókunarkerfi, viðskiptasamningar, og allt það sem
tilheyrir rekstrinum, einnig nafnið Gesthús Dúna ehf. ef vill. Fasteignin er fastanúmer 203-3064 - 147,6 fm., 230-2114 - 306,4 fm., 230-2115 - 306,4
fm., 230-2116 - 306,4 fm., alls 1.474,8 fm. ásamt tilheyrandi hlutdeild í lóðarréttindum á stórri 6.738,0 fm. lóð. Gistiheimilið er á fjórum hæðum með
bæði kojuherbergi og einstaklings og tveggja manna herbergi, setustofur, matsal, eldhús, sturtur, snyrtiherbergi, svalir, verönd, fallegt útsýni,
húsvarðaríbúð, ofl. Með ferðaþjónustu á uppleið er hér á ferðinni gott tækifæri fyrir sjálfstæðan atvinnurekstur. Skoðum eignaskipti. Allar nánari
upplýsingar gefur Bjarni í síma 821-0654 eða í bjarni@remax.is
Senter
Kristján Ólafsson
Lögg. fast. hdl.
Bjarni Hákonarson
Sölufulltrúi
kol@remax.is
bjarni@remax.is
TILBOÐ
RE/MAX Senter - Skútuvogur 11a - 104 Reykjavík - Sími: 4144700 - www.remax.is
414 4700
821 0654
ERFITT er að staðsetja nýjan
píanókonsert eftir Daníel Bjarna-
son. Konsertinn var frumfluttur
á tónleikum Sinfóníunnar á
fimmtudagskvöldið, og bar sterk-
an keim af rómantík. Margt í
verkinu var misfjarlægt bergmál
konserta eftir Rakmaninoff – og
Chopin var heldur ekki langt
undan. Formlega séð var síðasti
kaflinn sá frumlegasti; eftir
dramatísk tilþrif hinna kaflanna
bjóst maður við enn meira til-
finningaflæði. Einhverju sem
myndi enda á glæsilegum há-
punkti eins og þriðji píanókons-
ert Rakmaninoffs. En þá helltist
vélrænn tryllingur yfir, þrá-
hyggjukenndur ofsi sem – í
klassískum skilningi – komst
aldrei upp úr sporunum.
Sennilega mátti lesa myrk skila-
boð út úr þessu formi verksins. Og
tónlist sem endaði svona „illa“ var
óneitanlega fráhrindandi. Eða
hvað? Eiginlega bjó hún yfir kyn-
legum sjarma, e.t.v. vegna þess að
tónmálið var bæði afstrakt en líka
lagrænt, hljómarnir kunnuglegir
en samt framandi. Þessi tvískinn-
ungur gerði verkið undarlega
heillandi.
Hvort sem manni líkaði við
konsertinn eða ekki verður vart
annað sagt en að hann sé listilega
samansettur. Píanórullan virtist
ágætlega skrifuð; möguleikar
hljóðfærisins voru nýttir vel, bæði
í snörpum átökum og innhverfum,
hugleiðslukenndum næturstemn-
ingum. Hljómsveitarröddin var
líka sannfærandi, hún náði ávallt
að hampa einleiknum, ramma
hann inn og ljá honum vængi.
Samleikur einleikara og hljóm-
sveitar var auk þess fullur af lit-
um og áhugaverðri áferð.
Ekki spillti að einleikur Víkings
Heiðars Ólafssonar var firnagóð-
ur. Hljómurinn í píanóinu var fag-
urlega mótaður; hraðar tónahend-
ingar voru nákvæmlega spilaðar
og öruggar.
Sömu sögu er að segja um
frammistöðu hins einleikarans á
tónleikunum, Einars Jóhann-
essonar klarinettuleikara. Hann
lék einleik í splunkunýjum konsert
eftir Jón Ásgeirsson og gerði það
með heillandi tilþrifum. Klarinett-
an hljómaði eins og rödd engils,
sem hæfði ljúfri tónlistinni full-
komlega.
Ólíkt verki Daníels var ekki erf-
itt að staðfæra konsert Jóns. Hér
var notaleg rómantík umvafin lau-
fléttri nýklassík, kannski ekki svo
langt frá tónlist Hindemiths.
Konsertinn var heilsteyptur og
samræmið á milli einleiks og
hljómsveitar þaulhugsað.
Sérstaklega fallegt var hvernig
aðrar klarinettur runnu saman við
einleiksklarinettuna og mynduðu
samhljóma, en margt annað mætti
líka telja, sem hér er því miður
ekki pláss fyrir. Í stuttu máli er
konsertinn eitt af bestu verkum
Jóns.
Tvær aðrar tónsmíðar voru
leiknar á tónleikunum. Önnur var
eftir Hauk Tómasson og bar nafn-
ið Dialogo. Hún lofaði góðu í byrj-
un en varð fljótlega að ofhlöðnu,
endurtekningarsömu japli. Meira
var varið í Rímu Þorkels Sig-
urbjörnssonar, óvanalega fallegan
skáldskap sem Sinfónían kom full-
komlega til skila.
Daníel Bjarnason stjórnaði
hljómsveitinni og óhætt er að full-
yrða að hann hafi gert það af gríð-
arlegri fagmennsku. Gaman væri
að sjá hann stjórna hljómsveitinni
aftur!
Rómantík, og þó
Háskólabíó
Sinfóníutónleikar
bbbbm
Daníel Bjarnason: Píanókonsert, Haukur
Tómasson: Dialogo, Jón Ásgeirsson:
Klarinettukonsert, Þorkell Sigurbjörns-
son: Ríma. Sinfóníuhljómsveit Íslands
lék. Stjórnandi: Daníel Bjarnason. Ein-
leikarar: Einar Jóhannesson, klarinett
og Víkingur Heiðar Ólafsson, píanó.
Fimmtudagur 12. febrúar.
JÓNAS
SEN
TÓNLIST
Skólavörðustíg 21, Reykjavík
sími 551 4050
Glæsileg
brúðarrúmföt
í úrvaliHÓPUR myndlistarmanna setur upp sýningu í auðu
verslunarrrými að Laugavegi 40 á milli kl. 13 og 18 í
dag. Sýningin, sem kallast Flökkukindur, er hluti af
stærra verkefni þar sem eins dags sýningar eru settar
upp í rými sem stendur tímabundið autt. Verkefninu er
ætlað að fylla upp í holur sem hafa myndast í miðbæ Reykjavíkur.
Verkefnið á að skapa ákveðið fyrirvaralaust tilraunakennt andrúmsloft
meðal myndlistarmanna, þar sem algjör óvissa er um það hvaða rými er
nýtt hverju sinni og hverjir munu taka þátt.
Boðið verður upp á heitt kaffi og meðlæti á meðan sýningunni stendur.
Flökkukindur á
Laugaveginum
Kind Ekki á flakki.