Morgunblaðið - 11.03.2009, Page 32

32 Minningar
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 11. MARS 2009
Látinn er í hárri elli
heiðursmaðurinn Sig-
urður Ólafsson. Við
sem vorum aldir upp á
Hlíðarenda upp úr miðri öldinni sem
leið eigum Sigga margt að gjalda.
Ég minnist hans þegar við strák-
arnir hlupum fyrst hringinn í þá
nýju Íþróttahúsi Vals að Hlíðarenda
eitt sunnudagseftirmiðdegi 1958, en
hann var einn þriggja sem byggðu
þetta hús. Hinir voru Úlfar Þórð-
arson og Andreas Bergmann.
Óhætt er að segja að hann hafi
verið einn af mestu íþróttafrömuð-
um síðustu aldar. Hann var reyndar
þeirrar gerðar að hann vildi sem
minnst um það tala. Hann lét verkin
um það. Siggi var frábær íþrótta-
maður, klassa knattspyrnumaður og
margfaldur Íslandsmeistari sem
slíkur. Ég hef oft haldið því fram að
ef hann væri upp á sitt besta í dag,
væri hann leikstjórnandi hjá einum
af stórliðum Evrópu. Reyndar sá ég
þá félaga fyrir mér, hann og Albert
Guðmundsson leika saman með Ars-
enal í Bretlandi. Þar hefði Sigurður
Ólafsson sómt sér vel.
Sigurður var Valsmaður með
stórum staf. Ég hef oft hugsað um
það hvílíkt lán það er íþróttafélagi
eins og Val að hafa átt slíkan mann
að félaga. Það verður aldrei hægt að
meta.
Þetta voru einstaklingar sem
lögðu grunninn að íslenskri íþrótta-
hreyfingu eins og hún er í dag.
Eitt í fari Sigga, sem ég dáðist að,
var það hversu vel hann fylgdist
með okkur yngri mönnum, en í hvert
sinn er við hittumst vildi hann vita
hvað við værum að nema og hvernig
okkur vegnaði í starfi.
Þetta var hreint ótrúlegt og lýsir
honum ef til vill betur en margt ann-
að.
Ég kveð Sigurð Ólafsson með
mikilli virðingu.
Magnús Ólafsson.
Sigurður Ólafsson var skrifstofu-
stjóri Hörpu hf. í meira en þrjá ára-
tugi. Í starfi sínu naut hann vin-
sælda og virðingar, jafnt meðal
viðskiptavina og samstarfsmanna
enda var Sigurður einstaklega
traustur og heiðarlegur maður.
Hann þótti einnig hjálpsamur og
velviljaður og tók vel á móti þeim
fjölmörgu sem leituðu til hans með
erindi sín. Störf hans fyrir Hörpu hf.
einkenndust af yfirvegun, ná-
kvæmni og gætni.
Stjórn og eigendur Hörpu hf.
báru ávallt fullt traust til Sigurðar
enda voru honum falin vandasöm og
ábyrgðarmikil verkefni. Árið 1976
valdi Sigurður sjálfur að breyta um
starfsvettvang enda þrjátíu ára
starfsferill að baki. Hann hélt alltaf
tryggð við fyrirtækið og starfsfólk
þess. Ávallt urðu fagnaðarfundir
þegar Sigurður kom í heimsókn. Þá
voru rifjaðir upp atburðir liðinna
Sigurður Ólafsson
✝ Sigurður Ólafssonfæddist í Reykja-
vík 7. desember 1916.
Hann lést á Landspít-
alanum, Landakoti,
aðfaranótt 25. febr-
úar síðastliðins og var
útför hans gerð frá
Fossvogskirkju 9.
mars.
tíma og mikið hlegið.
Faðir minn, Magn-
ús Helgason, sem var í
forsvari fyrir Hörpu
hf. um áratugaskeið,
átti mjög gott og
traust samstarf við
Sigurð Ólafsson. Ekki
spillti fyrir að þeir
áttu sér sameiginlegt
áhugamál sem var
Knattspyrnufélagið
Valur þar sem Sigurð-
ur lék sem afreksmað-
ur í fótbolta og hand-
bolta til fertugs, varð
síðar einn af helstu forystumönnum
félagsins og heiðursfélagi Vals.
Sjálfur hef ég deilt þessum áhuga á
Val með þeim.
Fyrir hönd fyrrverandi starfs-
manna og eigenda Hörpu hf. flyt ég
ættingjum Sigurðar Ólafssonar
samúðarkveðjur. Einstakur heiðurs-
maður er horfinn á braut.
Helgi Magnússon.
Kveðja frá Fulltrúaráði Vals.
Valsmaðurinn Sigurður Ólafsson
var annað og meira en íþróttakappi
og með sanni má segja að hann hafi
unnið til sigurlauna í hverju því
verki er hann tók sér fyrir hendur í
Val.
Látleysi, prúðmennska, þraut-
seigja og stöðugt starf, þessar eru
lífseinkunnir Sigurðar Ólafssonar,
og í hugann koma orð úr bréfi Páls
til Galatamanna: „Þreytumst ekki að
gjöra það sem gott er, því að á sínum
tíma munum vér uppskera, ef vér
gefumst ekki upp. Þess vegna skul-
um vér, meðan tími er til, gjöra öll-
um gott og einkum trúbræðrum vor-
um.“
Það má vera ótrúlegt, en er þó
satt, að Sigurður var stjórnarmaður
í Val þegar félagið festi kaup á Hlíð-
arenda við rætur Öskjuhlíðar fyrir
70 árum. Hann var stjórnarmaður
meira og minna næstu tvo áratugina
þar á eftir. Hann gerþekkti rekstur
Vals um áratugaskeið og hann var
formaður félagsins 1946, sama árið
og hann lék í fyrsta landsliði Íslands
í knattspyrnu. Það varð táknrænt
fyrir störf hans í Val að hann gegndi
formennsku aðeins þetta eina ár.
Oftar en ekki var lagt að honum að
taka að sér formennsku í Val, en
hann vissi sem var að ef hann tæki
að sér formennskuna kæmist hann
ekki yfir að vinna hin ýmsu „smá-
verk“ sem hann alla tíð vann fyrir
Val og myndu baka félaginu hinn
mesta skaða færust þau fyrir og er
hér vitnað til orða Ólafs Sigurðsson-
ar: „Það taka ekki margir eftir því
að þessi maður er að dreifa áburði á
grasvöllinn, meðan tugir ungra
manna leika sér. Flestum finnst
bara sjálfsagt að völlurinn sé vel
gróinn, fallegur og nýsleginn. Þeir
sem áttu að sjá um áburðardreif-
inguna ætluðu líka að slá völlinn, en
það kom eitthvað upp á svo verkið
var ekki unnið og stefndi í vandræði.
Þá kom Sigurður til skjalanna að
firra slíkum vandræðum. Hann
hrópaði ekki, né baðaði út höndun-
um eða hneykslaðist á trassaskap
eða vanrækslu eða heimtaði aðgerð-
ir í málinu. Hann bara vann verkið.“
Markmið sr. Friðriks var að leiða
drengina sína í Val á vegi Guðs.
Hann kenndi þeim að leita fyrst
Guðs ríkis og færa það svo inn í alla
hluti. Inn í vinnu sína og verk, inn í
leiki, skemmtanir, kærleikann og öll
mannleg samskipti. Markmið sr.
Friðriks var að þroska hvers kyns
fullkomnun í lífi drengjanna.
Sigurður Ólafsson vann Val lengi
og vel á keppnisvelli og varð marg-
faldur Íslandsmeistari bæði í knatt-
spyrnu og handknattleik og var
landsliðsmaður í knattspyrnu. Sig-
urður hlaut æðstu heiðursmerki
KSÍ og ÍSÍ. Hann vann fleiri meist-
aratitla en aðrir Valsmenn, en önnur
afrek hans í félagsþágu myndu þó
ein duga til að halda nafni hans hátt
á lofti um ókomin ár. Sigurður var
heiðursfélagi Vals, æðri metorð höf-
um við ekki. Sigurður færði lærdóm
sr. Friðriks inn í vinnu sína og verk.
Valur þakkar Sigurði samfylgdina
og Valsmenn allir brýna hver annan
í minningu hans: Bræður: „Þreyt-
umst ekki að gjöra það sem gott er,
því að á sínum tíma munum vér upp-
skera, ef vér gefumst ekki upp. Þess
vegna skulum vér, meðan tími er til,
gjöra öllum gott og einkum trú-
bræðrum vorum.“ Aðstandendum
vottum við samúð.
F.h. fulltrúaráðs Vals,
Halldór Einarsson.
Þetta er hinsta kveðja andbýlinga
hér við Bergstaðastræti til Sigurðar
og hans góðu konu Gyðu Ingólfs-
dóttur sem dó fyrir tveimur árum.
Með þessari fjölskyldu hef ég fylgst
lengst ævinnar, horft inn um
gluggana hjá þeim handan götunnar
og átt við þau innileg samskipti. Við
höfum séð þau sitja við borðið sitt,
lesandi og rannsakandi. Sigurður
var bókamaður og margfróður safn-
ari. Heimsóknir til þeirra voru
ánægjulegar. Minningar Gyðu náðu
til þess tíma er hverfið var að rísa og
ekki einu sinni farið að dreyma um
byggingar okkar húss eða annarra
hérna megin götunnar.
Fjölskyldan er því elstu frumbýl-
ingar við austurenda strætisins og
hefur sett svip sinn á hana svo lengi
sem ég man.
Indælt er því að minnast Sigurð-
ar. Hann var látlaus maður og góð-
gjarn. Sem höfuðvarnarmaður í
merkasta fótboltaleik sem ég hef
orðið vitni að, fyrsta landsleiknum í
fótbolta við Dani 1946, á Melavell-
inum hinn 18. júlí, var hann sönn
hetja. Íþróttaferill hans náði miklu
lengra fram og aftur. Daginn sem
Sigríður kona mín fæddist árið 1937
var sagt frá Sigurði í blöðunum í
frægðarleik. Og ekki skildi hann
strax við Val. Er hann hætti að
keppa varð hann óþreytandi sjálf-
boðinn starfsmaður félagsins og
krakkarnir í hverfinu fylgdu honum
eftir út að Hlíðarenda.
Tengslin yfir götuna standa á
gömlum merg. 1. des. 1930 fluttu
foreldrar mínir með mig hingað í nr.
69 sem leigjendur Vigdísar Árna-
dóttur og Ingólfs Lárussonar skip-
stjóra, tengdaforeldra Sigurðar,
sem bjuggu hér á móti. Ingólfur
hafði byggt húsið ásamt vini sínum,
Jóni Sigurðssyni, skipstjóra á togar-
anum Apríl. Daginn sem við fluttum
inn fórst togarinn með átján manns í
aftakaveðri við Suðurland. Þá var
ekki lengur hægt að halda húsinu.
Varð úr að foreldrar mínir keyptu
og hefur það síðan verið eign fjöl-
skyldu minnar.
Hafi ég efast um þessa sögu þurfti
það ekki lengur er Sigurður kom
fyrir nokkrum árum til mín með
skínandi emaleraða húsnúmersplötu
nr. 69, sönnun þessarar hálfgleymdu
sögu. Þá var trúlega verið að taka til
í húsinu eftir lát Lárusar leikara,
bróður Gyðu.
Hér við Bergstaðastræti höfum
við Sigríður búið með börnum okkar
allan búskapinn og fylgst með fjöl-
skyldunni handan götunnar. Það var
vinsælt hjá börnunum að sitja á úti-
tröppunum þar. Ekki brást að frú
Vigdís kom út og gaf þeim súkku-
laðibita og settist með stórum hópn-
um. Hér uxu systkinin Vigdís og
Hjörtur úr grasi og Hjörtur hefur
búið hér alla tíð með fjölskyldu
sinni.
Fjölskylda mín þakkar þessu góða
fólki nábýlið og viðkynningu í ár-
anna rás.
Eggert Ásgeirsson.
✝
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim sem sýndu
okkur samúð, hlýhug og vináttu við andlát ástkærs
eiginmanns míns, föður, tengdaföður, afa og lang-
afa,
GARÐARS STEINDÓRSSONAR,
Vesturtúni 50,
Álftanesi.
Sérstakar þakkir til Maríu Rafnsdóttur læknis og alls starfsfólks
heimahlynningar Landspítalans.
Guð blessi ykkur öll.
Jóhanna Guðrún Halldórsdóttir,
Kristín Garðarsdóttir, Björn Þórisson,
Bryndís Garðarsdóttir, Gísli Vagn Jónsson,
Áslaug Garðarsdóttir, Páll Hafnfjörð Hafsteinsson
og aðrir aðstandendur.
✝
Móðir okkar,
SVAVA BJÖRNSDÓTTIR,
sem lést á Hrafnistu í Reykjavík miðvikudaginn
4. mars, verður jarðsungin frá Laugarneskirkju
föstudaginn 13. mars kl. 11.00.
Rósa Hilmarsdóttir,
Árný Birna Hilmarsdóttir,
Páll Hjálmur Hilmarsson
og fjölskyldur.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
ÞORVALDUR ÞORVALDSSON,
Arnarkletti 30,
Borgarnesi,
verður jarðsunginn frá Borgarneskirkju föstudaginn
13. mars kl. 14.00.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á MND félagið.
Sigríður Björk Þórisdóttir,
Svanhildur Margrét Ólafsdóttir, Jón Þór Þorvaldsson,
Þórir Valdimar Indriðason, María Hrund Guðmundsdóttir,
Anna Heiðrún Þorvaldsdóttir, Samúel Helgason,
Þorvaldur Ægir Þorvaldsson
og afabörn.
✝
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug
við andlát ástkærs eiginmanns míns, föður okkar,
tengdaföður, afa og langafa,
ÞORBJÖRNS FRIÐRIKSSONAR,
Boðagranda 7,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki 4V á
hjúkrunarheimilinu Grund fyrir hlýtt og notalegt
viðmót.
Elín Helgadóttir,
Friðrik Þorbjörnsson, Hulda Mjöll Hauksdóttir,
Helgi Magnús Þorbjörnsson,
Elín, Anna Björg, Þórunn, Þorbjörn, Haukur
og barnabarnabörn.
✝
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
KETILL JÓMUNDSSON,
Þorgautsstöðum,
sem lést á Sjúkrahúsinu á Akranesi sunnudaginn
1. mars, verður jarðsunginn frá Reykholtskirkju í
Borgarfirði laugardaginn 14. mars kl. 14.00.
Saga Helgadóttir,
Anna Björg Ketilsdóttir, Ásgeir Ásgeirsson,
Þuríður Ketilsdóttir, Árni Brynjar Bragason
og barnabörnin.
✝
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur samúð og
vináttu við andlát og útför
MARGRÉTAR GUÐMUNDSDÓTTUR
fyrrverandi matráðskonu,
Arahólum 4,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á hjúkrunarheimilinu
Skógarbæ.
Ingibjörg Sigvaldadóttir,
Þórunn Magnúsdóttir,
Kristján Gissurarson.