Morgunblaðið - 09.05.2009, Blaðsíða 32

ÞAR SEM við Íslendingar stöndum
frammi fyrir verulegu atvinnuleysi,
þurfum við að finna framleiðandi
störf fyrir sem flesta og helst alla.
Vinnum olíuna á Drekasvæðinu sjálf.
Mönnum sjálf olíuleitina og vænt-
anlega vinnslu. Ráðum íslenska sér-
fræðinga og ef þá vantar, hjálpum þá
þeim Íslendingum sem vilja ná sér í
þá menntun sem til þarf. Það er nokk-
uð ljóst að við förum ekki í vinnslu á
Drekasvæðinu í nánustu framtíð, sök-
um lágs olíuverðs en það er eins ljóst
að þessi olía verður notuð. Það er
barnaskapur að halda að þessi olía
verði ekki notuð af okkur eða ein-
hverjum öðrum.
Sköpum farveg fyrir Íslendinga í
nám, í þeim greinum sem við þurfum
sérfræðiþekkingu í. Byggjum upp til
framtíðar, við höfum nóg af fólki sem
er tilbúið að ná sér í þekkingu á olíu-
vinnslu í stað þess að sitja á atvinnu-
leysisbótum. Af hverju ættum við að
láta erlend stórfyrirtæki hirða af okk-
ur allan arðinn af olíuvinnslu og sölu.
Mönnum öll störf sjálf, frá verka-
manni niður í forstjóra. Látum ekki
draga úr okkur sóknarandann, ef ein-
hverjir aðrir geta þetta þá getum við
það. Höldum væntanlegri olíuauðlind
í eigu þjóðarinnar. Olían er þarna og
fer ekki neitt. Hvort olíuvinnslunni
seinkar um nokkur ár skiptir sára-
litlu. Það sem skiptir máli er heildar-
hagur íslensks samfélags og svona
yrði honum best borgið.
JÓN ÞÓRARINSSON
Efra-Skarði.
Vinnum olíuna sjálf
Frá Jóni Þórarinssyni
FYRIR nýliðna
helgi sendi kollegi
minn mér tölvu-
bréf frá Nýsköp-
unarsjóði náms-
manna varðandi
sameiginlega um-
sókn okkar. Þar
mátti lesa eftirfar-
andi:
„Stjórn Ný-
sköpunarsjóðs námsmanna hefur
fjallað um umsókn þína um styrk fyr-
ir sumarið 2009. Því miður reyndist
ekki unnt að styrkja verkefnið. Afar
mikil samkeppni var að þessu sinni
um styrkina enda bárust Nýsköp-
unarsjóði námsmanna 316 umsóknir
en sjóðurinn gat einungis styrkt 86
þeirra.“
Mér brá þegar ég sá hversu
stórum hluta umsóknanna hefði þurft
að hafna, því aldrei hefur verið jafn
brýnt að sjóðurinn gæti sinnt hlut-
verki sínu vel. Hefur vísinda-
samfélagið sofið á verðinum, nú þeg-
ar svo mikil þörf er að efla sjóðinn?
Styrkir hans hafa verið sem fræ
nýsköpunarsprota. Fé sjóðsins nýtist
vel og kostir hans eru meðal annars:
1. Vísindamenn nota styrkina til að
taka fyrstu skrefin í athugun á álit-
legum nýjum hugmyndum og til að
koma verkefnum af frumstigi svo
staðan verði sterkari þegar síðar er
leitað til öflugri sjóða.
2. Umsóknirnar eru einfaldar í
sniðum, ekki þarf að eyða löngum
tíma í þær, og stuttur tími líður frá
því þeim er skilað til þess að svar
fæst.
3. Styrkirnir veita námsmönnum
ómetanlegt tækifæri til þjálfunar í
vísindalegri vinnu undir handleiðslu
sérfræðinga.
Í sumar blasir við atvinnuleysi hjá
fjölda námsmanna og er því brýnt að
finna þeim störf við hæfi. Fjölda hug-
mynda þarf að fresta. Í þessu sam-
bandi er rétt að rifja upp að sjóðurinn
var stofnaður þegar stórfellt atvinnu-
leysi blasti við námsmönnum. Núver-
andi forsætisráðherra, Jóhanna Sig-
urðardóttir, sem þá var
félagsmálaráðherra, átti þá frum-
kvæði að stofnun sjóðsins.
Ég vil með þessum línum skora á
þá sem þessum málum ráða, að leita
leiða til að sjóðurinn geti veitt fleiri
styrki í sumar.
PÁLL THEODÓRSSON,
eðlisfræðingur, vinnur við Raun-
vísindastofnun Háskólans.
Frækorn sprotanna –
styrkir Nýsköpunar-
sjóðs námsmanna
Frá Páli Theodórssyni
Páll Theodórsson
32 UmræðanBRÉF TIL BLAÐSINS
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 9. MAÍ 2009
ÞEGAR ég, fyrir
rúmum 60 árum
síðan, hóf afskipti
af stjórnmálum
var öldin önnur.
Flokkaskipting
var einföld og
augljós. Komm-
únistar, með
breytilegum
nöfnum á flokki
sínum, stefndu að þjóðskipulagi að
rússneskri fyrirmynd, Alþýðuflokk-
ur að ríkisrekstri á sem flestum
sviðum og Framsóknarflokkurinn
sem byggði á samvinnuhreyfingunni
og vildi veg hennar sem mestan.
Sjálfstæðisflokkurinn vildi efla
einkaframtakið og einkarekstur sem
mest en hamla gegn ríkisrekstri og
útþenslu samvinnustefnunnar.
Síðan hefur mikið vatn runnið til
sjávar á Íslandi og breytingar orðið
í íslenskum stjórnmálum. Enginn
vill lengur sovéskt fyrirkomulag í
atvinnurekstri, kratar hættir að
hamra á ríkisrekstri og Framsókn
minnist ekki lengur á eflingu kaup-
félaga og samvinnustefnunnar.
Hvað hefur gerst? Frameftir síð-
ustu öld voru allir bankar reknir af
ríkinu, síldarverksmiðjur byggðar
og reknar af ríkissjóði, trygginga-
félög rekin af ríkinu að hluta,
strandsiglingar á vegum Ríkisskipa,
póstur og sími í ríkiseigu og svo
mætti lengi telja.
Helmingur alls vöruinnflutnings
til landsins var á hendi Sambands
íslenskra samvinnufélaga og dreift
um byggðir landsins af kaupfélög-
unum, auk þess sem samvinnuhreyf-
ingin rak skipafélag og vátrygginga-
starfsemi í stórum stíl. Heill skóli
var starfræktur til þess að mennta
ungt fólk til starfa fyrir sam-
vinnuhreyfinguna og kaupfélögin.
Allt þetta er horfið.
Þessa dagana, þegar arftakar
sósialista ráða ferðinni í stjórn
landsins og jafnvel meðan Fram-
sókn veitti stjórninni stuðning var
og er aldrei minnst á að auka rík-
isrekstur til frambúðar eða efla
samvinnuhreyfinguna í sambandi
við endurreisn atvinnulífsins. Allt
stefnir að því að aðstoða og efla at-
vinnulífið undir forystu einstaklinga
og félaga þeirrra. Var það ekki ein-
mitt þetta, sem Sjálfstæðisflokk-
urinn var stofnaður um og stefndi
að frá upphafi? Geta sjálfstæð-
ismenn ekki þrátt fyrir tímabundið
fylgistap glaðst yfir því að stefnu-
mál flokksins hafa sigrað? Er nokk-
ur ástæða fyrir sjálfstæðismenn að
gráta?
VALGARÐ BRIEM,
hæstaréttarlögmaður.
Þurfa sjálfstæðis-
menn að tárast?
Frá Valgarð Briem
Valgarð Briem
✝ Auður ÞorgerðurJónsdóttir
(Dedda) fæddist á Ísa-
firði 7. nóvember
1938. Hún lést á
Fjórðungssjúkrahús-
inu á Ísafirði 29. apríl
síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
Jón Ólafur Júlíusson
sjómaður, f. 25.11.
1910, d. 19.2. 1941, og
Júlíana Ragnhildur
Ólafsdóttir matráðs-
kona, f. 27.11. 1902, d.
21.8. 1972. Hálfbróðir
Auðar samfeðra er Jón Ólafur, f.
5.12. 1940, maki Sigurbjörg Gunn-
arsdóttir, f. 8.5. 1946. Börn þeirra
eru Guðbjörg, Gunnar Magnús og
Telma.
íana, f. 2.9. 1996. 2) Jón Ólafur, f.
19.12. 1968. Börn hans og Bylgju
Steingrímsdóttur, f. 21.7. 1973 (þau
skildu), eru Fannar Emil, f. 30.9.
1991, og Auður Þorgerður, f. 18.9.
1996. 3) Sigurður Hólm, f. 2.11.
1969. Sonur hans og Söndru Krist-
ínar Ólafsdóttur, f. 30.7. 1971 (þau
skildu), er Ólafur Ármann, f. 17.12.
1991. 4) Stúlka, f. 15.2. 1972, d.
18.2. 1972. 5) Júlíus Sigurbjörn, f.
2.6. 1973. Sonur hans og Guð-
bjargar Hjartardóttur, f. 10.8. 1972
(þau skildu), er Jóhann Þór, f.
24.12. 2003. Dætur Guðbjargar eru
Andrea, f. 4.1. 1992, Karen, f. 20.12.
1995, og Ingibjörg, f. 8.1. 1998.
Eftir að Auður lauk barnaskóla-
prófi frá Barnaskólanum í Hnífsdal
var hún kaupakona í Hrauni og
starfaði einnig í Hraðfrystihúsinu í
Hnífsdal. Eftir að börnin fæddust
helgaði hún sig barnauppeldi og
heimilisstörfum.
Útför Auðar verður gerð frá Ísa-
fjarðarkirkju í dag, 9. maí, kl. 14.
Jarðsett verður í kirkjugarðinum
í Hnífsdal.
Maki Auðar er
Ragnar Benedikts-
son, f. 16.12. 1941.
Foreldrar hans voru
Benedikt Sigurðsson,
f. 1.10. 1899, d. 8.10.
1965, og Hjálmfríður
Lilja Jóhannsdóttir, f.
22.11. 1913, d. 29.7.
2000. Auður og Ragn-
ar eignuðust fimm
börn, þau eru: 1) Guð-
rún Ragnheiður, f.
31.8. 1967, maki Ein-
ar Ólafur Ágústsson,
f. 18.2. 1967, börn
þeirra eru: a) Ragnar Ágúst, f.
20.11. 1986, sambýliskona Stefanía
Rún Sigurðardóttir, f. 17.7. 1991, b)
Íris Dögg, f. 25.2. 1988, c) Aníta
Diljá, f. 26.8. 1992, og d) Birna Júl-
Svo leggur þú á höfin blá og breið
á burt frá mér og óskalöndum þínum,
og stjarna hver, er lýsir þína leið,
er lítill gneisti, er hrökk af strengjum
mínum.
Þú skilur eftir minningar hjá mér
um marga gleðistund frá liðnum ár-
um,
og alltaf mun ég fagna og þjást með
þér
og þú skalt vera mín – í söng og tár-
um.
Eitt orð, eitt ljóð, eitt kvein frá kvaldri
sál
er kveðja mín. Ég veit þú fyrirgefur.
En seinna gef ég minningunum mál,
á meðan allt á himni og jörðu sefur.
Þá flýg ég yfir djúpin draumablá,
í dimmum skógum sál mín spor þín
rekur,
Þú gafst mér alla gleði sem ég á.
Þú gafst mér sorg, sem enginn frá
mér tekur.
Svo kveð ég þig. En er þú minnist
mín,
þá mundu, að ég þakka liðna daga.
Við framtíð mína fléttast örlög þín.
Að fótum þínum krýpur öll mín saga.
Og leggðu svo á höfin blá og breið.
Þó blási kalt og dagar verði að árum,
þá veit ég að þú villist rétta leið
og verður mín – í bæn, í söng og tár-
um.
(Davíð Stefánsson frá Fagraskógi.)
Elsku Dedda mín. Mikið á eftir að
verða tómlegt hér án þín en við
munum hittast síðar.
Takk fyrir allt og allt.
Þinn
Ragnar.
Elsku hjartans mamma okkar er
dáin. Mikið vorum við fegin systk-
inin og barnabörnin að hafa náð að
koma öll og kveðja hana áður en allt
var yfirstaðið.
Það er hálfskrýtið að hún sé ekki
til staðar fyrir okkur lengur. Að
koma heim í Steinhúsið verður ekki
eins. Hún mamma var ein af þeim
sem vildu allt fyrir alla gera og
hugsaði frekar um aðra en sig
sjálfa, alltaf að gefa einhverjum
gjafir. Ef henni var sagt hvenær
viss manneskja átti afmæli þá
mundi hún það, var með allt á
hreinu í þeim efnum. Hún var mikill
dýravinur jafnt sem mannvinur.
Geðgóð var hún með eindæmum og
mikil félagsvera.
Hvíldin er fengin himins öldur rugga
hjartkærri móður inn í djúpan frið.
Nú ber ei lengur yfirskin né skugga
skínandi ljómi Drottins blasir við.
Líður hún nú um áður ókunn svið.
Englanna bros mun þreytta sálu
hugga.
Hvíldin er fengin himins öldur rugga
hjartkærri móður inn í djúpan frið.
Þökk sé þér fyrir alla ástúð þína
allt sem þú gafst af þinni heitu sál.
Lengi skal kær þín milda minning
skína
merlar hún geislum dauðans varpa á.
Fagurt um eilífð blossar andans bál.
Burt er nú kvöl og þreyta sorg og
pína.
Þökk sé þér fyrir alla ástúð þína
allt sem þú gafst af þinni heitu sál.
(Matthías Jochumsson)
Mamma stundaði mömmumorgna
í gamla Barnaskólanum í Hnífsdal –
en þetta voru „mömmur“ sem áttu
uppkomin börn – ásamt mörgum
góðum vinkonum sínum, sem okkur
langar hér með að þakka fyrir hlý-
hug í hennar garð. Á síðasta ári varð
hún sjötug og hélt veglega afmæl-
isveislu í Félagsheimilinu í Hnífsdal
í tilefni dagsins. Þá komum við öll
saman fjölskyldan og fögnuðum með
henni og sú minning er okkur afar
dýrmæt í dag. Hún elskaði börnin
sín og barnabörn af heilum hug og
vildi allt fyrir okkur gera. Elsta
barnabarnið hennar, hann Ragnar,
ákvað að fara í Menntaskóla á Ísa-
firði og fékk að vera hjá ömmu og
afa á meðan. Vel var hugsað um
hann ásamt því að hann hugsaði vel
um þau á móti og vildi allt fyrir þau
gera og var mikil ástúð á milli
þeirra. Manni finnst ósanngjarnt að
hún skyldi ekki fá lengri tíma hér
með okkur en það ræður enginn
sinni för. Við vitum að það hafa orð-
ið fagnaðarfundir þegar hún hefur
hitt aftur litlu dóttur sína, foreldra
og afa og ömmur.
Ég sendi þér kæra kveðju
nú komin er lífs þíns nótt,
þig umvefji blessun og bænir
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir)
Elsku mamma, við munum gera
allt sem í okkar valdi stendur til að
aðstoða pabba og vera til staðar fyr-
ir hann á þessum erfiða tíma sem
framundan er.
Við kveðjum þig elsku hjartans
mamma og tengdamamma, minn-
ingin um þig mun lifa í hjörtum okk-
ar um ókomin ár.
Þín
Guðrún Ragnheiður og
Einar Ólafur,
Jón Ólafur, Sigurður
Hólm og Júlíus Sig-
urbjörn.
Hjartakær amma, far í friði,
föðurlandið himneskt á,
þúsundfaldar þakkir hljóttu
þínum litlu vinum frá.
Vertu sæl um allar aldir,
alvaldshendi falin ver;
inn á landið unaðsbjarta,
englar Drottins fylgi þér.
(Höf. ók.)
Elsku amma Dedda.
Mikið eigum við eftir að sakna
þín. Það verður tómlegt að koma í
Hnífsdalinn og engin amma þar.
Minningarnar er ótalmargar sem
við eigum, eins og þegar við vorum
hjá þér og afa, þá fórst þú með okk-
ur í stætó inn á Ísafjörð og þá
keyptir þú alltaf eitthvað fyrir okk-
ur, dót í búðinni hjá Lóu frænku eða
nammi. Oft stakkstu líka að okkur
pening og sagðir að við mættum
ekki segja neinum frá. Ekki má svo
gleyma því að þú fórst alltaf með
okkur út að „spássera“ .Það á eftir
að verða skrýtið fyrir afa og Rósý að
Auður Þorgerður
Jónsdóttir (Dedda)
Morgunblaðið birtir minning-
argreinar alla útgáfudagana.
Skil | Greinarnar skal senda í
gegnum vefsíðu Morgunblaðsins:
mbl.is – smella á reitinn Senda efni
til Morgunblaðsins – þá birtist val-
kosturinn Minningargreinar ásamt
frekari upplýsingum.
Skilafrestur | Ef birta á minn-
ingargrein á útfarardegi verður hún
að berast fyrir hádegi tveimur virk-
um dögum fyrr (á föstudegi ef útför
er á mánudegi eða þriðjudegi).
Þar sem pláss er takmarkað get-
ur birting dregist, enda þótt grein
berist áður en skilafrestur rennur
út. Greinar, sem berast eftir að út-
för hefur farið fram, eftir tiltekinn
skilafrests eða ef útförin hefur verið
gerð í kyrrþey, eru birtar á vefnum,
www.mbl.is/minningar. Æviágrip
með þeim greinum verður birt í
blaðinu og vísað í greinar á vefnum.
Lengd | Minningargreinar sem
birtast í Morgunblaðinu séu ekki
lengri en 3.000 slög. Ekki er unnt
að senda lengri grein. Engin lengd-
armörk eru á greinum sem birtast á
vefnum. Hægt er að senda örstutta
kveðju, HINSTU KVEÐJU, 5-15
línur. Ekki er unnt að tengja við-
hengi við síðuna.
Formáli | Minningargreinum
fylgir formáli sem nánustu aðstand-
endur senda inn. Þar koma fram
upplýsingar um hvar og hvenær sá
sem fjallað er um fæddist, hvar og
hvenær hann lést og loks hvaðan og
klukkan hvað útförin fer fram. Þar
mega einnig koma fram upplýs-
ingar um foreldra, systkini, maka
og börn. Ætlast er til að þetta komi
aðeins fram í formálanum, sem er
feitletraður, en ekki í minning-
argreinunum.
Undirskrift | Minningargreina-
höfundar eru beðnir að hafa skírn-
arnöfn sín en ekki stuttnefni undir
greinunum.
Myndir | Hafi mynd birst í til-
kynningu er hún sjálfkrafa notuð
með minningargrein nema beðið sé
um annað. Ef nota á nýja mynd er
ráðlegt að senda hana á netfangið
minning@mbl.is og láta umsjón-
armenn minningargreina vita.
Minningargreinar