Morgunblaðið - 13.06.2009, Síða 36

36 Minningar
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 13. JÚNÍ 2009
✝ Fríða Emma Eð-varðsdóttir fædd-
ist í Lossa í Mið-
Þýskalandi 31. maí
1927. Hún lést á Heil-
brigðisstofnun Sauð-
árkróks laugardags-
morguninn 30. maí
síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
Berta Emma Karls-
dóttir, f. 8. ágúst
1904, d. 12. apríl 1991,
og Edmund Ulrich, f.
1901, d. 1989. Systur
Fríðu eru Bryndís
Ágústa, f. 6. ágúst 1935, d. 25. nóv-
ember 1936, Bryndís Súsanna, f. 28.
apríl 1938, og Ingibjörg, f. 27. sept-
ember 1940.
Eiginmaður Fríðu var Finnbogi
Margeir Stefánsson, f. 6. febrúar
1919, d. 12. ágúst 1995. Þau giftu sig
30. nóvember 1960. Foreldrar hans
voru Stefán Jónatansson, f. 16. októ-
ber 1892, d. 7. júní 1931, og Kristín
Jónsdóttir, f. 25. janúar 1886, d. 1.
júní 1948. Börn þeirra eru: 1) Krist-
ín Emma Finnbogadóttir, f. 13. maí
1952, d. 29. júní 2003, gift Guðbirni
Jósep Guðjónssyni, f. 9. júlí 1955,
þau skildu. Börn þeirra eru: Guðjón
Eðvarð, f. 21. apríl 1975, sambýlis-
kona Sandra Björk Gunnarsdóttir,
Dagný á dóttur, Viktoríu Rós Egils-
dóttur. Eva Rún f. 7. september
1992. 4) Stefanía Fjóla, f. 2. feb.
1959, gift Guðmundi Magnússyni, f.
18. ágúst 1958. Synir þeirra eru:
Guðmundur Rúnar, f. 18. júlí 1979,
sambýliskona hans er Þuríður Elín
Þórarinsdóttir, f. 11. janúar 1987,
sonur þeirra er Aron Snær. Sævar
Örn, f. 4. ágúst 1984. Róbert Ragn-
ar, f. 27. september 1994. 5) Dóttir
Fríðu af fyrra hjónabandi er Violet
Elizabeth Wilson, f. 2. júní 1945, gift
David Wilson, f. 24. maí 1943. Þau
eru búsett í Newcastle á Englandi.
Börn þeirra eru: Mark, f. 16. mars
1971, kona hans er Claire, f. 21.
mars 1973, þau eiga tvær dætur,
Georgina Megan og Philippa Erin.
Anne Morton, f. 9. júlí 1976, gift
Shaun Morton, f. 3. janúar 1971, þau
eiga tvö börn, Faye Nicola og Sam
Joseph.
Fríða flutti frá Þýskalandi með
foreldrum sínum til Íslands þriggja
ára gömul. Hún gekk í barnaskóla á
Akureyri, en byrjaði ung að vinna
fyrir sér. Í janúar 1949 fór hún að
Þorsteinsstöðum í Tungusveit. Þar
bjó Finnbogi Stefánsson sem varð
síðar eiginmaður hennar. Fríða bjó
á Þorsteinsstöðum til ársins 1994,
en flutti þá á Sauðárkrók og bjó síð-
ast á Dvalarheimili aldraðra. Þar
undi hún hag sínum vel, stundaði fé-
lagsstarf og listiðn af krafti og söng
með kór aldraðra.
Útför Fríðu fer fram frá Mæli-
fellskirkju í Skagafirði í dag, 13.
júní, og hefst athöfnin kl. 14.
Meira: mbl.is/minningar
f. 15. janúar 1976,
dóttir þeirra er Krist-
ín Björk; Sandra
Björk á þrjú börn,
Daníel Ágúst, Ásdísi
Birtu og Örvar Reyr.
Finnborg Elsa, f. 29.
mars 1978, gift Bene-
dikt Elvari Jónssyni,
f. 14. okt. 1971, þau
eiga fjögur börn, Eyj-
ólf Böðvar, Elvar
Kristin, Eið Helga og
Ellen Elsí. Heimir
Logi, f. 12. mars 1986,
sambýliskona Guð-
björg Sandra Óðinsdóttir Hjelm, f.
9. október 1984. Sambýlismaður
Kristínar frá 1994 var Kristinn Val-
berg Gamalíelsson, f. 30. maí 1945,
d. 8. maí 1998. 2) Berta Margrét, f.
7. nóv. 1954, sambýlismaður Sig-
tryggur Gíslason, f. 5. júní 1954, þau
slitu samvistir. Dætur þeirra eru:
María Fríða, f. 27. febrúar 1982,
dóttir hennar er Sóley Dögg Mar-
íudóttir. Heiða Guðbjörg, f. 5. okbó-
ber 1987. 3) Böðvar Hreinn, f. 24.
maí 1957, kvæntur Guðbjörgu Guð-
mannsdóttur, f. 28. nóvember 1963.
Börn þeirra eru: Guðmann Þór, f.
10. apríl 1981, kvæntur Dagnýju
Rut Magnúsdóttur, f. 11. janúar
1986, sonur þeirra er Anton Orri;
Elsku mamma. Mig langar að
kveðja þig með örfáum orðum.
Stundum er léttir að fá að fara, en
erfitt fyrir okkur sem eftir sitjum.
Ég er þegar farin að sakna þess að
heyra ekki frá þér á hverjum degi,
jafnvel oft á dag og gleymi iðulega að
þú ert ekki hér, nema í huga okkar.
Þú varst alltaf glöð og hafðir mjög
létta lund sem varð þér til happs á
þínum erfiðu stundum. Lífið lék ekki
við þig en þú gerðir úr því það besta
sem völ var á hverju sinni. Öll sumur
sem ég man eftir varst þú með börn í
sveit og aðstoðaðir af öllum mætti.
Þú varst alltaf fyrst til að hjálpa öll-
um og þar á meðal þínum börnum.
Nú í þínum erfiðu veikindum sagðir
þú oft: „Slæmt að vera þessi aumingi
og ekki geta hjálpað til.“ Margar
stundirnar varst þú hjá okkur að
hjálpa okkur með barnabörnin þín
og þegar erfiðleikarnir steðjuðu að
hjá okkur varst þú alltaf tilbúin að
koma. Öllum börnunum þínum
hjálpaðir þú og aðstoðaðir. Allar
veitingar voru af slíkum myndar-
skap að það var og verður erfitt að
slá þér við í þeim efnum sem og öðru
sem að heimilinu sneri og allt var
það framkvæmt af einmuna mynd-
arskap.
Þú varst búin að vera sjúklingur
til margra ára en lést það ekki aftra
þér frá að vera með í hvers kyns fé-
lagsskap og fyrst var það kvenfélag-
ið í þínum hreppi og kirkjukórinn
ásamt ýmsu öðru. Eftir að þú fluttist
á Sauðárkrók fórst þú á skemmtanir
með eldri borgurum, má nefna þar
brids, kórsöng, postulínsmálun, dans
og svo margt fleira.
Veturinn í vetur var búinn að vera
þér erfiður fyrir margra hluta sakir,
sjúkdómurinn herjaði meira og
meira á þig og svo var líkaminn orð-
inn ansi þreyttur og gafst upp að
lokum. Ég er mjög þakklát fyrir að
hafa getað verið að mestu hjá þér
þennan hálfan mánuð sem þú lást á
sjúkradeildinni mjög veik og aðstoð-
að þig. Aldrei kvartaðir þú, varst
þakklát fyrir allt sem gert var. Gott
var að sofa hjá þér seinustu nóttina
sem þú varst hér á meðal okkar.
Takk, mamma, og Guð blessi þig, þín
er sárt saknað.
Að lokum langar mig til að láta
fylgja ljóð sem Kristján frá Skálá
orti fyrir mig á sjötíu og fimm ára af-
mælinu þínu.
Þú lést ekki hlaða þér hásæti neitt,
en hugðir að annarra þörfum.
Og lífið sem sjaldan er „óskabarn eitt“
það úthlutar misjöfnum störfum.
En hvert væri maðurinn kominn á
skrið,
ef kærleik og hlýju ei fengi?
Fjársjóð þú átt þar við himnanna hlið,
með hækkandi mennskunnar gengi.
Megi þér ellin svo auðveld sem má,
að endingu skapa þér haginn.
Og minninga kertin þín marglit að sjá,
á merkis- og afmælisdaginn.
Hljóttu svo þakklætið heita frá mér,
hugljúfar minningar streyma.
Um vináttu þína sem verðug þess er,
að virða og muna og geyma.
Að endingu langar mig til að
þakka deild 6 og starfsfólki sjúkra-
deildar á Heilbrigðisstofnun Sauðár-
króks fyrir góða umönnun í hennar
erfiðu veikindum. Sólborg og Kári,
nágrannar hennar, fá sérstakar
þakkir en með henni og Sólborgu
myndaðist einstakur vinskapur sem
var ómetanlegur fyrir mömmu.
Mörgum fleiri sem komu að heim-
sækja hana og gerðu henni lífið létt-
ara, langar mig til að þakka. Guð
blessi ykkur öll. Far þú í friði,
Stefanía Fjóla og fjölskylda.
Elsku amma, þá er jarðvist þinni
lokið og kveðjum við þig í dag með
trega og eftirsjá, en elsku amma, þér
líður betur laus við allan sársaukann
sem hrjáði þig mikið undir það síð-
asta, og ertu nú komin í faðm afa
Finnboga og mömmu aftur og er
öruggt að það hefur verið mikil
gleðistund hjá ykkur.
Alltaf var svo yndislegt að heim-
sækja þig á Sauðárkrókinn, þú tókst
alltaf á móti okkur opnum örmum og
með bros á vör, og munum við ávallt
minnast þín þannig.
Kæra amma við munum ávallt
geyma minningu þína í hjörtum okk-
ar.
Guð blessi þig og varðveiti, elsku
amma.
Far þú í friði.
Þín
Guðjón og Sandra.
Elsku amma Fríða. Þín er og
verður sárt saknað og erum við í
raun ennþá að átta okkur á því að þú
sért farin. Það var alltaf svo notalegt
að koma til þín og Aroni Snæ fannst
alltaf jafn gaman að sjá þig. Hann al-
veg ljómaði allur og alltaf spjallaði
hann helling við þig og þér fannst
það svo skemmtilegt. Við eigum eftir
að segja honum margar góðar sögur
um þig og sýna honum myndir af þér
svo hann muni eftir þér eins og við
öll munum gera. Þú varst alltaf svo
góð við okkur og vildir allt fyrir okk-
ur gera og erum við þér mjög þakk-
lát fyrir það.
Elsku amma, takk fyrir allar
stundirnar sem við áttum saman.
Hvíldu í friði.
Þín,
Rúnar, Þuríður og Aron Snær.
Fríðu á Þorsteinsstöðum höfum
við þekkt í hartnær hálfa öld. Afa-
bróðir okkar, Böðvar Emilsson, bjó
hjá þeim Finnboga, manni Fríðu, og
sinnti búi og börnum með þeim.
Fríða reyndist honum ætíð vel og
ríkti gagnkvæm vinátta milli þeirra.
Í gamla torfbænum á Þorsteins-
stöðum var gestrisni og glaðværð í
fyrirrúmi. Þar var gott að koma
enda öllum gestum tekið af alúð og
umhyggju. Gestagangur var mikill
og minnisstætt er þegar gestir voru
svo margir að sofið var undir borð-
stofuborðinu.
Árið 1967 flutti Fríða glaðværðina
og gestrisnina með sér í nýtt hús. Í
því var baðherbergi sem var nýmæli.
Minnumst við systkinin gleðistunda
við eldhúsborðið þar sem slegið var í
spil, hlegið dátt og aldrei spurt um
hvort væri nú ekki orðið áliðið.
Hjónasæng og púkk voru vinsælustu
spilin. Í hjónasænginni elskaði mað-
ur konu „af öllu hjarta, yfirmáta of-
urheitt, harla lítið eða ekki neitt“.
Fríðu féll aldrei verk úr hendi.
Meðfram uppeldi á fjórum börnum
sinnti hún annarra manna börnum
sem dvöldu hjá henni um lengri eða
skemmri tíma. Nutum við öll góðs af
því systkinin og erum við Fríðu og
öllu hennar fólki ævinlega þakklát
fyrir alla þeirra umhyggjusemi.
Fríða annaðist öll inniverk og sinnti
útiverkum einnig. Bakaði ljúffeng
vínarbrauð, sem voru engu öðru lík,
og sinnti trjárækt. Þær voru ekki
margar stundirnar sem hún átti til
aflögu fyrir sjálfa sig. Þó naut hún
þess að syngja í kirkjukórnum og
síðar, eftir að hún flutti á Krókinn,
söng hún með kór eldri borgara.
Hún naut þar samvista við jafnaldra
í félagsstarfi, í spilamennsku og mál-
aralist tók hún þátt af lífi og sál.
Afar dýrmætt reyndist Fríðu að
ná sambandi við elsta barn sitt, Vio-
let Elizabeth, sem hún átti með
breskum manni í sínu fyrra hjóna-
bandi.
Að leiðarlokum færum við systk-
inin, ásamt móður okkar Fanneyju,
börnum Fríðu, þeim Bertu Mar-
gréti, Böðvari Hreini og Stefaníu
Fjólu, innilegar samúðarkveðjur.
Elsta dóttir hennar, Kristín Emma,
lést árið 2003. Öðrum afkomendum
Fríðu vottum við einnig samúð okk-
ar. Megi minningin lifa um góða
konu sem ætíð lagði sig fram um að
gera öðrum til hæfis.
Gróa, Þórarinn og
Tryggvi Friðjónsbörn.
Elsku langamma, við kveðjum þig
í dag með trega og eftirsjá, en vitum
að þér líður betur og ert hvíldinni
fegin eftir erfið veikindi.
Við ætlum að kveðja þig með
þessu ljóði.
Ég sendi þér kæra kveðju
nú komin er lífs þíns nótt,
þig umvefji blessun og bænir
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði nú sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum
þín veröld er björt á ný.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Þín langömmubörn
Daníel Ágúst, Ásdís Birta, Örv-
ar Reyr og Kristín Björk.
Fríða Emma
Eðvarðsdóttir
Í dag kveðjum við
ástkæran afa okkar.
Eftir sitja góðar minn-
ingar og stundir sem
við eigum ávallt eftir
að geyma í hjarta okk-
ar.
Mikil eftirvænting fylgdi því hver
jól að fá ömmu og þig til okkar á jóla-
dag. Þér fannst alltaf svo gaman að
klæða þig upp á og fara í fín föt og
borða góðan mat, fyrir þér var allur
Sigurjón Ágúst Ingason
✝ Sigurjón ÁgústIngason fæddist í
Vaðnesi í Grímsnesi
28. maí 1927. Hann
lést á Hrafnistu í
Reykjavík 29. maí
2009 og fór útför
hans fram frá Bú-
staðakirkju 5. júní.
matur veislumatur. Þú
naust þín í botn að
vera í góðum veislum,
og hvað þá þegar þú
gast haft alla fjöl-
skylduna þína í kring-
um þig. Þorláksmessa
varð því einn af þínum
uppáhaldsdögum þar
sem öll stórfjölskyldan
hittist, borðaði skötu
saman og skiptist á
pökkum.
Þú varst alltaf svo
stoltur af börnunum
þínum og Soffíu
ömmu. Hverjir þeir sem duttu á
spjall við þig (sem voru ekki ófáir)
fengu að sjá mynd af ömmu sem þú
geymdir í veskinu þínu, og fengu að
heyra hversu yndisleg kona hún er.
Við kveðjum þig með kvæði sem
þú kenndir pabba sem krakka, og
pabbi kenndi okkur svo síðar meir:
Kristur minn ég kalla á þig,
komdu að rúmi mínu.
Gjörðu svo vel og geymdu mig,
Guð, í skjóli þínu.
(Höf. ók.)
Þú ert hetjan okkar.
Þín barnabörn
Sigurjón, Ragnheiður,
Helga Kristín og Margrét
Geirsbörn.
Margrét Petrína
Jóhannesdóttir
✝ Margrét PetrínaJóhannesdóttir
fæddist á Hellissandi
1. júní 1922. Hún lést
á Hrafnistu í Hafn-
arfirði 28. maí síðast-
liðinn og fór útför
hennar fram frá Kap-
ellu Hafnarfjarðar 5.
júní.
það hefði tekið á taug-
arnar að fylgjast með
aðflugi vélarinnar þar
sem hún hristist til og
frá, upp og niður og út
til hliðanna.
Fyrst bjuggum við
hjá Möggu og Einari á
Fögruvöllum og svo
nokkru síðar við
Naustbúð 10 þar til for-
eldrar mínir eignuðust
húsið á Snæfellsási 15.
Heimili Möggu og Ein-
ars stóð mér alltaf opið
og ég hallast að því að
ég hafi eytt álíka tíma heima hjá þeim
og á heimili foreldra minna. Ég var
ekki hár í loftinu þegar ég áttaði mig á
því að það var ýmislegt sem ég mátti
gera hjá Möggu og Einari sem ekki
var leyfilegt heima, t.d. að fá mér
smáblund yfir miðjan daginn, annað-
hvort í rúminu þeirra eða inni í skáp
hjá kisu.
Svo voru engar myndir bannaðar
börnum í sjónvarpinu hjá Möggu og
Einari og það þótti mér nú ekki slæmt
og ég tel að enginn skaði hafi hlotist
af. Ég tel mig vera einstaklega lán-
saman og er í hjarta mínu fullur þakk-
lætis fyrir þá náð og þá blessun að
eiga Möggu og Einar að. Ekki hef ég
fram á þennan dag hitt manneskju
sem hefur verið eins nægjusöm og
hún Magga mín, ef hún veitti sér eitt-
hvað það þá var það oftast eitthvað
sem var öðrum ætlað, lopi til að
prjóna sokka til að gefa, eða eitthvert
góðgæti til að eiga ef góðan gest bæri
að garði.
Ég man það eins og það hefði gerst
í gær þegar Magga gaf mér 20 krónur
þegar ég var fjögurra ára og ég fór út
í Kaupfélag og keypti eina Spur Cola,
eitt lakkrísrör og eitt Prins Póló, fór
svo bak við Kaupfélagið, prílaði upp á
grindverkið, saup á Spurinu í gegnum
lakkrísrörið og át Prins Pólóið, hlust-
aði á brimið brotna í fjörunni og
horfði yfir Breiðafjörðinn yfir á
Barðaströndina. Á þessari stundu
fannst mér að ég gæti boðið heimin-
um birginn og ég ætti hann allan. Ég
minnist þess hvað það var gott að
koma inn til þeirra þegar það var kalt
úti og komið myrkur að setjast inn í
herbergi þar sem var risastórt
Philips-lampaútvarpstæki og eina
ljósið í herberginu kom frá ljósi sem
var í því og lömpunum í útvarpinu.
Ég sá það ekki fyrir, Magga mín,
þegar ég kom til þín fyrir skömmu
með nýja myndasímann til þín að það
yrði okkar síðasta spjall sem við ætt-
um saman. Ég er þakklátur fyrir að
hafa fengið tækifæri til að þakka þér
fyrir tímann sem við áttum saman og
allt sem þú gafst mér.
Þinn frændi,
Rúnar.
Mig langar að minn-
ast hennar Möggu
frænku minnar í
nokkrum orðum. Af
mörgu er að taka en
sennilega er best að byrja á byrjun-
inni og stikla á því helsta sem kemur
upp í hugann.
Sagan hefst á því að ég flyst vestur
á Hellissand í kringum áramótin
1965-66, sex mánaða gamall, ásamt
foreldrum mínum. Við flugum vestur í
einkavél sem Kolli mágur mömmu
flaug og lentum á gamla flugvellinum
sem stendur út við Gufuskála. Einar
maður Möggu tók á móti okkur á flug-
vellinum.
Einar sagði mér frá aðstæðum
þessa dags þegar ég var orðinn eldri,
það viðraði víst ekki sérlega vel til
flugferða þennan dag. Hann sagði að
Morgunblaðið birtir minningar-
greinar alla útgáfudagana.
Skil | Greinarnar skal senda í
gegnum vefsíðu Morgunblaðsins:
mbl.is – smella á reitinn Senda efni
til Morgunblaðsins – þá birtist val-
kosturinn Minningargreinar ásamt
frekari upplýsingum.
Minningargreinar