Saga - 1976, Side 129

SNORRI PÁLSSON
121
háttar. Um áramótin 1882—83 voru kr. 1060,00 í sjóðn-
um, en hann starfaði þá í tveimur deildum, í Siglufirði og
í Fljótum.
Niðurlagsorð.
Hér að framan hefur verið skýrt frá athöfnum Snorra
Pálssonar verzlunarstjóra. Að leiðarlokum er ekki úr vegi
að líta yfir farinn veg og spyrja: Var líf og starf Snorra
Pálssonar með þeim hætti að vert sé að rifja það upp nú?
Ég tel hiklaust að svo hafi verið. Snorri er sem verzlunar-
stjóri gott dæmi um þá kynslóð íslenzkra verzlunarmanna,
sem kom fram á síðari hluta 19. aldar. Þeir menn reyndu
margir að bæta sem þeir gátu kjör landa sinna, og jafn-
framt að efla innlenda verzlun. Margir áttu þó við ramm-
an reip að draga á meðan þeir störfuðu á vegum erlendra
selstöðukaupmanna, sem voru þess ekki megnugir að birgja
verzlanir sínar að vörum, en hugsuðu mest um eigin
gróða. Snorri var lánsamari en fjöldinn af starfsbræðrum
hans: Hann komst snemma í þjónustu Gránufélagsins og
fékk að starfa með mönnum, sem höfðu sömu hugsjónir
og hann sjálfur. Ef til viil hefur það einnig orðið minn-
ingu hans sem verzlunarstjóra til góðs, að hann var
horfinn af vettvangi þegar verulega tók að halla undan
fæti fyrir Gránufélaginu.
Miklu merkilegri var Snorri þó sem athafnamaður. Svo
virðist sem athafnaþráin hafi brunnið honum í brjósti,
og hann bjó yfir nægum dugnaði og hugkvæmni til þess
að koma hugmyndum sínum í framkvæmd. Fyrirtæki
Snorra Pálssonar hljóta að teljast með athyglisverðustu
tilraunum Islendinga til nýjunga í atvinnumálum á öldinni
sem leið. Því miður entist honum ekki aldur til þess að
koma þeim til fulls þroska, og þess vegna hefur þeim
verið minni gaumur gefinn en vert er.
Ritgerð þessari er fyrst og fremst ætlað að fjalla um
athafnamanninn og verzlunarstjórann Snorra Pálsson;