Organistablaðið - 01.11.1970, Blaðsíða 6

A Ð LOKNU MÓTI
10. NKT-inótið, sem 'haldið var hér í júní s.l. lætur eftir sig áhrif
ólik þeim, sem hin fyrri veittu okkur, sundurleit, full spurnar. Fyrri
mót sýndu að mestu leyti hvað kirkjutónlistarmenn á Norðurlönd-
um höfðu samið á næst liðnum árum, en nú, skv. breytingu á hlut-
verki samtakanna (Osló 1965), var teflt fram þeim nýjum tónverk-
um sem kirkjuhæf máttu teljast, þótt ekki væru samin af organistum.
Með þessari breytingu var okkur íslendingum lagður ýmis konar
vandi á herðar, m. a. um gerð orgela, kirkjur (hljómburð) o. f 1.,
þótt gestir okkar hafi að miklu leyti flutt eigin tónverk sjálfir. Á
síðustu stundu hætti dómkórinn í Niðarósi við að koma til mótsins
og hafði það í för með sér mikla breytingu á framlagi Norðmanna
til tónleikanna. I stað kórsöngs þeirra kom orgelkonsert eftir Ludvig
Nielsen, sem John Lammetun lék með aðstoð hljóðfæraleikara úr Sl
undir stjórn Ragnars Björnssonar.
Mörg vel gerð kór- og orgelverk voru flutt á mótinu, þótt telja
megi vafasamt um erindi sumra þeirra í kirkju. Það er okkur gleði-
efni, að íslenzku tónverkin voru 'bæði að gerð og flutningi til sóma.
Fengnir voru færustu menn, einn frá hverri þjóð, til þess
slíka ágætismenn á organistabekknum í kirkjunni okkar er sannarlega
mikils virði. Þær eru ófáar dagstundirnar, sem þar er varið til undir-
búnings uppfærslu kirkjulegra tónlistardýrgripa. Það starf er jafn-
dýrmætt undiribúningi prestsins á prédikun sinni. Og ekki má gleyma
fórnfúsa, söngglaða fólkinu, sem telur ekki eftir sér kvöldstundirnar
til stremhinna æfinga að loknu dagsverki. En helzt þyrfti að búa
betur að þessu fólki og þá ekki sízt organistunum, því að það er
nú einu sinni ekki sótzt eftir láglaunastöðum og hörmulegt til þess
að hugsa, ef þessir hlutir ættu eftir að standa kirkjulegri tón- og
söngmennt fyrir þrifum.
Að svo mæltu óska ég þess og bið, að Guð blessi kirkjutónlistina,
bæði hér á landi og annars staðar, og að samnorrænu kirkjutónlistar-
mótin megi verða til þess að stuðla að heilbrigðum vexti hennar og
viögangi í framtíðinni.
Gunnar Björnsson, stud. theol.
6 organistablaðið