Organistablaðið - 01.01.1986, Qupperneq 2

Islenskt pípuorgel
Af hverju fór maðurinn allt í einu að smíða orgel? Er þetta ekki einhver
meiriháttar bjartsýni? Eða bara svona heldur óvenjulegt tómstundagaman
af því að honum leiðist að safna frimerkjum? Hyggst hann kannski hefja
stöðuga framleiðslu? Ketill Sigurjónsson sem er til heimilis að Forsæti við
Þjórsá sem er nánar tiltekið í Villingaholtshreppi svarar þessum og fleiri
spurningum. Vonandi deila lesendur Organistablaðsins þessari fróðleiks-
fýsn með ritnefnd en þeim er hins vegar ráðlagt að trufla ekki orgelsmiðinn
næstu mánuðina því annars seinkar verki hans alltof mikið! Ef vel gengur
verður hljóðfærið fullsmíðað um næstu áramót.
Orgelið verðurtíu raddafullbúið. Á I. hljómborði sem er „swellverk" verða
fjórar raddir (8‘, 4‘ Quint og tungurödd). Annað hljómborð er aðalverk og
hefur einnig fjórar raddir (8‘, 4‘, 2‘ og mixtúru). I pedal verða svo tvær raddir
(16‘ og 8‘).
Hljóðfærið verður að sjálfsögðu almekanískt á hefðbundinn hátt nema
hvað annað hljómborð hefur svokallað upphengda mekaník.
- Þetta á sér nú allt heldur langan aðdraganda, segir Ketill og strýkur
skeggið. Hann gefur sér líka nægan tíma. - Ég er nú alinn upp við mikla
spilamennsku hér á heimilinu. Pabbi spilaði mikið á harmoníum, sem eru
til hér næstum í hverju horni og elsti bróðir minn er að hálfu leyti
atvinnuorganisti, segir Ketill og á þar við Ólaf sem skellti orgelinu úr
Landakirkju heim í bílskúr og æfir sig þar. Hann spilar annars við kirkjurnar
þarna í sveitinni.
- Áhugi minn á hljóðfærum vaknaði snemma og ég var ekki gamall þegar
ég reyndi fyrst, svona 6 eða 7 ára og það voru eftirlíkingar af gítar enda er
ég nú af rokkkynslóðinni. Þessar tilraunir gengu nú hins vegar ekkert vel
og spilamennskan var kannski heldur ekki til fyrirmyndar. En lítið annað var
nú gert í frístundum. Nú ég fór í húsasmíðanám, var í iðnskóla eftir að ég
hafði verið í menntaskóla og háskóla þar sem ég lagði stund á sálfræði,
bókmenntir og heimspeki.
Mér fannst ágætt að hafa smíðarnar svona í bakhöndinni og þegar ég
fletti gömlum glósum frá háskólaárunum rekst ég stundum á uppdrætti af
orgelum, svona innan um útleggingar og vangaveltur um sálina. Þannig má
segja að ég hafi fljótlega haft hugann við orgelin og árið 1979 hóf ég fyrstu
tilraunirnar til að komast í orgelsmíðanám til útlanda. Ég komst fljótlega að
því að orgelsmiðir höfðu flestir langa biðlista og gekk lítið í þessum málum.
Ég reyndi að kynna mér allar aðstæður sjálfur og fór m.a. til Austurríkis og
Þýskalands en hafði líka lítið upp úr því.
2 ORGANISTABLAÐIÐ