SunnudagsMogginn - 22.11.2009, Blaðsíða 12

12 22. nóvember 2009
Þ
rjár eru þær orðnar, hljóðvers-
skífur Senuþjófanna, og nú er
fjórða platan komin út, tvöföld
tónleikaskífa undir heitinu
Segðu ekki frá (með lífsmarki). Og sveitin
rétt tveggja ára gömul! Um er að ræða
upptökur frá árinu 2007. Alger hending
réð því að sveitin varð til á sínum tíma (sjá
fylgju) en um nokkurs konar íslenskt-
sænskt samstarf var að ræða í byrjun.
Guðmundur Kristinn Jónsson, hljóm-
sveitarstjóri, tók vin sinn og samstarfs-
mann Sigurð Guðmundsson með sér í
sveitina ásamt gítarséníinu Guðmundi
Péturssyni og svo voru tveir Hjálmar lóðs-
aðir inn, Svíarnir Mikael, „Mikke“ Svens-
son og Nils, „Nisse“ Törnqvist.
Ráð þótti að skrafa lítið eitt og skegg-
ræða um hljómleikaplötuna og þetta sam-
starf allt og hitti blaðamaður á þá Guð-
mund Kristin, Kidda, og Megas í Norræna
húsinu í vikunni.
Skarpur
„Við bókuðum Laugardalshöll stuttu eftir
að samstarfið var komið í gang og sumum
fannst það djarft,“ segir Kiddi. „Þeir áttu
að fara fram um haustið en til að hita
mannskapinn upp ákváðum við að taka
nokkur „gigg“ úti á landi. Tónleikarnir í
Bræðslunni, á Borgarfirði eystri, voru þeir
fyrstu. Og hlutirnir smullu það vel saman
strax í byrjun að upptökur þaðan eru inni
á plötunni.“
Megas fylgist athugull með Kidda og
nærtækast er að spyrja hvernig honum
falli að vinna með þessum mönnum?
„Lögin voru eiginlega komin án æfinga,“
segir hann skarpri röddu. „Það þurfti ekki
að skipuleggja neitt, þannig …eitt tvö orð
og þá var þetta komið. Venjulega tala ég
ekki við hljómsveitarmeðlimi þeirra sveita
sem ég hef unnið með (hlær létt) nema
kannski einn, og Guðmundur hefur verið
best til þess fallinn að koma mínum hug-
myndum á framfæri.“
Megas hefur unnið með hinum ýmsu
hljómsveitum í gegnum tíðina, má nefna
Júdas, Sjálfsmorðssveitina, Nýdönsk og
Hættulegu hljómsveitina. Hljóðversplötur
Senuþjófanna, Frágangur og Hold er mold
og svo Á morgun (sem inniheldur gömul
og gegn íslensk dægurlög) hafa fengið lof-
samlega rýni og fólk er nánast hálf bit yfir
því öryggi sem leikur um plöturnar. Um
þessa nýju tónleikaplötu sagði Einar Falur
Ingólfsson hér í Morgunblaðinu fyrir
stuttu: „Þessir nýju diskar með hljóðrit-
unum frá tónleikum Megasar og Senuþjóf-
anna á sjö stöðum staðfesta þá tilfinningu
sem undirritaður hefur haft um skeið, að í
Senuþjófunum hafi Megas fundið bestu
meðreiðarsveina sína til þessa.“
En hvað segir meistarinn? Hefur sam-
starfið rifið upp sköpunarkraftinn? Hvað
hefur þetta gert fyrir hann sem listamann.
„Þetta er bara draumur,“ segir hann, án
þess að hugsa. Eiginlega eins og spurn-
ingin sé óþörf.
„Að geta farið með fullt af efni í stúdíó
og bara komið því einn, tveir og þrír á
koppinn. Ég er ekki að segja að þetta hafi
verið einhverjir veifiskatar hér áður fyrr,
allt hafa þetta verið topplistamenn. En það
er bara einhver andi þarna …það er nánast
eins og fyrsta „teik“ dugi, þetta rúllar allt
svo fyrirhafnarlaust áfram.“
Þunglynt eða glaðlynt?
Kiddi segir að í blábyrjun hafi þeir hisst og
ákveðið að prufa hvort þetta myndi ganga
yfir höfuð.
„Við prófuðum bara eitt lag fyrst. Því að
stundum smella hlutirnir og stundum alls
ekki. Ég hef prófað að vinna með fullt af
listamönnum þar sem hlutirnir hafa alls
ekki gengið upp.“
Kiddi segir að spilamennska með Meg-
asi kalli á mikla sköpun. Lögin taki stöð-
ugum breytingum og klassíkerar séu
skammlaust settir í yfirhalningu.
„Það var t.d. fyndið að vera að vinna í
Tónlist
Arnar Eggert
Thoroddsen
arnart@mbl.is
Flestir eru á því að sjaldan eða
aldrei hafi meistari Megas náð
jafn miklu flugi og með hljóm-
sveitinni Senuþjófunum og
hefur þetta einkar farsæla
samstarf magnað upp og dregið
fram það besta í öllum þeim
sem að koma.
Rokk
og ról