SunnudagsMogginn - 07.02.2010, Side 37

7. febrúar 2010 37
’
Safaríferðir, hvort heldur til dýraskoðunar
eða dýraveiða, eru mikilvægur atvinnu-
vegur í Suður-Afríku. Páll segir að slík
ferðamennska komi næst á eftir gull- og gim-
steinavinnslu í tekjuöflun landsins.
skiptust þrír á um að saga. Sá fjórði hellti
stöðugt vatni á sagarblaðið til að kæla sag-
arfarið. Ekkert blæddi og engar taugar
munu vera í hornunum sem eru úr vef lík-
um hári. Þegar minna hornið var frá var
dregin upp vélknúin keðjusög. Tuskum
var troðið í eyru nashyrningsins svo hann
missti ekki líka heyrnina. Dýralæknirinn
brá keðjusöginni á hornið um fimm sentí-
metrum ofan við þar sem hornið mætti
hausnum. Fljótlega var það af. „Það voru
veiddir þrír nashyrningar þennan laug-
ardag en alls veiddu þeir tuttugu nashyrn-
inga í nóvember og hornskelltu,“ sagði
Páll.
Nashyrningaveiðar með deyfiskoti eru
nú viðurkenndar af Safari Club Int-
ernational. Það eru samtök sem mæla og
skrá stærð og ýmis einkenni villtra dýra
sem eru veidd á löglegan hátt. Það geta
t.d. verið horn eða vígtennur eða þá lík-
amsstærð sem er mæld. Veittar eru við-
urkenningar fyrir dýr sem skora hátt í
mælingum. Verðlaunagripaveiðar (trophy
hunting) af þessu tagi stuðla m.a. að því að
veidd séu elstu dýrin úr dýrastofnunum
en ungviðinu hlíft. Karldýr sem ekki eru
lengur í blóma lífsins státa oft af stærstu
hornunum eða tönnunum og eru því eft-
irsótt þeirra vegna. Við að fella þau
komast yngri og frískari dýr að til að
viðhalda stofninum. Páll sagði að
nashyrningurinn sem hann skaut
félli líklega í gullflokk. Hann mun
síðar fá afsteypu af nashyrn-
ingnum og verður hún til sýnis í Veiði-
safninu.
Fjórða veiðiferðin til Afríku
Páll á að baki fjórtán ferðir til Afríku, þar
af fjórar veiðiferðir. Hann hefur einungis
veitt í Suður-Afríku. „Ástæðan er einföld.
Þar eru bestu uppstoppararnir,“ sagði
Páll. „Ef ég myndi veiða utan landamæra
Suður-Afríku þá myndi ég alltaf senda
dýrin til Life Form Taxidermy í White Ri-
ver í uppstoppun. Þeir eru skammt frá
Kruger Park-náttúruverndarsvæðinu í
Mpumalanga-héraði. Life Form hefur
meðhöndlað meira en 150 þúsund gripi á
síðustu þrjátíu árum. Þetta eru alvöru
uppstopparar.“
Safaríferðir, hvort heldur til dýraskoð-
unar eða dýraveiða, eru mikilvægur at-
vinnuvegur í Suður-Afríku. Páll segir að
slík ferðamennska komi næst á eftir gull-
og gimsteinavinnslu í tekjuöflun landsins.
Erindi Páls til Suður-Afríku nú var að afla
nýrra dýrategunda fyrir Veiðisafnið á
Stokkseyri og einnig að komast í frí. Nú
eru í safninu 230-240 náttúrutengdir
munir. Auk þeirra eru hundruð veiði-
tengdra muna þar til sýnis. Til dæmis eru
að jafnaði til sýnis meira en 50 mismun-
andi skotvopn, flest útlend en einnig
nokkur smíðuð hér á landi.
„Ég var í viku á veiðum, í viku á Kruger
Park-náttúruverndarsvæðinu við ljós-
myndun og dýraskoðun og svo í viku í fríi
í Höfðaborg. Ég hef ekki tekið mér sum-
Dýralæknirinn beitti keðjusög til að saga stóra hornið af sofandi nashyrningnum.
Páll með sérútbúinn riffil til að skjóta deyfiskotum og var notaður til að svæfa nashyrninginn.
Ljósmynd/María Björk Ásbjarn
Svefnlyf er dregið upp í hylkið sem er með
stórri sprautunál. Þessu er skotið í villt dýr
til að svæfa þau tímabundið.
Leitað var að nashyrningunum úr þyrlu. Þeg-
ar búið var að deyfa nashyrninginn hljóp
hann í felur og þá kom þyrlan sér vel.
Þessi vinalegi gíraffi á
heima í Kruger Park nátt-
úruverndarsvæðinu sem er
eitt hið stærsta í Afríku,
nærri 19 þúsund ferkíló-
metrar að stærð.
Dýralæknirinn gaf nashyrningnum örvandi lyf til að auðvelda honum að vakna eftir aðgerðina.