Skólablaðið - 01.12.1963, Qupperneq 14

- 74 -
Um_ £í^nn_sin_s_ a ðskiljanlegu _náttúrur\_
A framboðsfundum í fyrravor ( og
sjálfsagt oftar ) mátti heyra fjálga emb-
ættamenn tala um listaáhugaleysið í
skólanum : Listafélagið rétt alveg að gefa
upp andann,menntaæska landsins vill held-
ur hlusta á Let's twist to hell en Matt-
eusarpassíuna ; allt er að fara til and-
skotans, nú verður að gera eitthvað, nú
eða aldrei - og ég veit ráð: breytum lög-
unum ! snúum svo upp á lagabálkana,að
nemendurnir komi á harðahlaupum á list-
kynningar.
Það er dálítið gaman að hlusta á þessa
spekinga því að þetta eru hér um bil
sömu mennirnir og þeir, sem helzt aldrei
sækja listkynningar. Ég held ekki, aðlaga-
krókarnir breyti miklu. Listafélagið hef-
ur 'ýmist blómgazt eða dregizt saman
undir þeim lögum, sem voru skynsamlega
sett í upphafi; þau dreifa verkefnum á
hæfilega marga og gefa sem flestum tæki-
færi til að taka þátt í starfinu. En nú
er búið að stofna nefnd til að breyta
þessu; mig grunar þó, að það valdi engri
byltingu í félaginu, þó að einhverjir dútli
við svoleiðis hluti, þegar lítið er að gera
og hverjum manni guðvelkomið, enda veit
ég, að í breytinganefndinni er einungis
velviljað fólk. Eina hættan er sú,að
"byltingin" beini athjrglinni frá raunveru-
legu verkefni Listafelagsins, sem er ein-
faldlega: að vanda hverja kynningu.
Ég held ekki,að menn ættu að prédika
fyrir listkynningum; ef fólkið fer ekki af
sjálfsdáðum til að gleðja hjarta sitt, þá á
enginn að heimta þkð, kannski skemmtir
það sér betur annars staðar og það er
ekki nema ágætt, og enginn ætti að standa
gegn því.
En sumir virðast halda,að þetta,sem
menn kalla list, sé eins konar kynlaust
marjónettuspil til notkunar í hvitum
marmarasölum, framreidd af borðalö^ð-
uxn kammerherrum,og þar sem andrums-
loftið er upphafið í lxkingu við það,sem
draugurinn Kólumkilli hvað um hina fyr-
irkvíðanlegu eilífðarsælu, þegar allir eru
orðnir svo góðir : Hverfa skal munúð,
eyðast ást/ enginn að kvenna fríðleik
dást/ endaðar deilur, agg og girnd/
unaðsemd jarðar gleymd og fyrnd. -
önei,ég held það væri miklu betri stefnu-
skrá handa Listafélagi Menntaskólans
það, sem Ezra nokkur Pound skrifaði einu
sinni: Gloom and solemnity are entirely
out of place in even the most rigorous
study of an art originally intended to
make glad the heart of man.
Bj_ört_ _02_e^-_og_ Irrei^n.
Baldvin Halldórsson er sennilega einn
af skemmtilegustu mönnum á fslandi.
Undanfarna laugardaga hefur hann leslð
ljóð með áhugasömu fólki í fþöku á veg-
um Listafélagsins. Þetta er ekki stór
hópur, en því þakklátari og samhentari.
Ég held,að þetta sé hárrett aðferð til að
kenna mönnum að meta ljóð, og sýnir
okkur enn betur, hve bókmenntakennsla
( sú sem til er : Það mælti mín móðir,
og svo framvegis ) f skólum er þurr og
leiðinleg. Sjaldan mundi nokkrum kennara
detta 1 hug annað en,að bókmenntir ættu að
vera leiðinlegar. Nei - Baldvin hefur
svo dæmalaust gaman af þessu, hann rök-
ræðir og segir brandara, flytur langar þul-
ur um talfærin eða einhvert skáld, og herm-
ir eftir Kiljani og sjálfum sér, lætur okk-
ur lesa það, sem okkur finnst fallegt eða
setur okkur fyrir. Hann er lfka svo laus
við alla fordóma^að hann hlustar jafnt á
Stefán Öí^fsson og Jónas Svafár, Hall-
grím Pétursson sem Sigfús Daðason,
Fyrir utan ánægju beggja aðila af þessum
stundum,fæst úr þessu harðsnúið lið upp-
lesara á bókmenntakynningum.
Af bókmenntum heimsins.
n II ..
Nú þegar þetta kemur á prent er von-