Skólablaðið - 01.12.1963, Qupperneq 25

- 85 -
dans". Það er lipurlega ort og vafalaust
rétt frá bragfræðilegu sjónarmiði. En
efnislega hefur kvæðið lítið gildi og er
fjarri því að vera frumlegt.
Þá koma Blekslettur. Eins og ég gat
um hér að ofan, er það mjög til baga,
að notað skuli smækkað letur. Greinar
þessar eru þó að að engu leyti veiga-
minni öðru efni blaðsins. Mun þessu
valda plássleysi, eftir því sem mér er
tjáð. Guðjón Magnússon ritar fyrri
grein, og ferst honum það allvel úr
hendi. Hann ræðir fyrst um tilhögun
stúdentsprófanna. Telur hann, að afnema
beri hið langa upplestrafrí og jafna því
milli prófa. Get ég ekki séð nem fram-
bærileg rök gegn því. Þá minnist hann
á tolleringar, og er ég einnig sammála
honum í því, að þar er breytinga þörf.
J. B. skrifar svo seinni grein. Hann
getur um þá athyglisverðu staðreynd, að
um 14% nemenda eru annaðhvort embætt-
ismenn eða nefndarmeðlimir. Ég vil
einnig benda á, að í Jólagleðinefnd einni
eru hvorki meira né minna en 40 manns
eða um 5% nemenda. En þar sem ég
er lítt kunnugur undirbúningi jólagleði,
get ég ekki dæmt um, hvort þvílíkur
fjöldi er nauðsynlegur.
Næst eru fimm kvæði eftir Þráin
Bertelsson, ritstjóra. Heldur finnst mér
nú skáldskapurinn rýr. Þó er kvæðið
"Aróður" nokkuð gott, en aftur á móti
er "Brandari dagsins" fremur tilþrifa-
lítið og jafnvel klaufalegt í lokin.
Síðan er einkar fróðlegt og skemmti-
legt bréf að austan frá Menntaskólanum
að Laugarvatni. Nauðsyn ber til að efla
samstarf hinna þriggja menntaskóla hér
á sem flestum sviðum, og er bréf þetta
því spor í rétta átt.
Þar næst ritar Sigurður Sigurðarson
um eldri og yngri kynslóð. Þetta er
vitanlega margþvælt efni, en samt er
greinin mjög sæmileg, þótt ekki sé laus
við öfgar.
Þá er smásaga, sem nefnist "Hver
var sú sýn? " Er það frekar leiðinlegt
orðagjálfur og inntakslítið.
Síðan koma "Mishljómasamstæður"
Magnúsar Þórs. Um þær hef ég fátt
eitt að segja, því að ég er lítt kunnandi
í rúnum sem þessum. Efast ég um, að
mikill hluti nemenda standi mér framar
að því leyti.
Loks er ritdómur Júníusar Kristins-
sonar, inspector scholae. Ekki get ég
neitað því, að talsverðrar ósanngirni
virðist gæta í sambandi við "Editor dicit"
fyrsta tölublaðs. Sýnist mér Júníusi
mjög umhugað að finna að hinni allþokka-
legu forystugrein. Fullyrðingar um
smekkleysur í stíl og máli eru vafasam-
ar og bera vott um smásmuguleg vinnu-
brögð. Einnig er alvarleg tilvitnun í
meinlausa tækifærisvísu brosleg. Að öðru
leyti sé ég ekki ástæðu til að ræða rit-
dóm þennan nánar.
Skreytingar blaðsins eru sæmilegar og
myndir góðar einkum forsíðan. Hug-
mynd hennar mun vera komin frá Einari
Magg.
f heild má segja, að blaðið sé nokkuð
vel úr garði gert og engir teljandi gallar
sjáanlegir. Ætti það að verða ritstjóra
og ritnefnd hvatning um að liggja ekki á
liði sínu og vanda jafnvel enn betur til
þeirra blaða, sem á eftir eiga að koma.
Ritað í desember 1963.
Olafur H. Olafsson
QUID. iíP_VI?_-_irh^_af_bls._69.
"Betri er en bænargjörð......11
Sem öllum er fjölkunnugt, gerðust menn
allaðsópsmiklir á árshátíð Framtíðarinnar
á Borginni. Þykir gáfumönnum skólans, að
sjaldan hafi betri sálumessa verið sungin,
- eða hitt þó heldur. Eldri nemendur
standa á höfði af hneykslun. Nokkrir
fremstu "bindindismenn" skólans hafa sést
tárfella að "réttlátri" reiði yfir drykkju-
skap ungmennanna. Við höfum heyrt ( á
Skallanum), að endurvekja eigi Bindindis-
félag skólans, og munu flestir ( ef ekki all-
ir ) af gáfumönnum skólans eiga þar hlut að.
Quid Novi skorar á Helgu Ag. að skrifa
Bréf án undirskriftar í þessu sambandi.
Hallgrimur Snorrason
Jón Sigurðsson
Hermann Jóhannesson
Páll Bragi Kristjónsson
Þráinn Bertelsson