Skólablaðið - 01.12.1963, Qupperneq 28

88 -
9» Kh3 - Hhl-j" 40. Bxhl - dlD
41. Bf3 ! - -
(Mjög einkennileg staða. Þrátt fyrir liðs-
yfjrburði er svartur glataður. )
41. - - Dflf ?
(J'li: a vonin var 41. - Dxf3. en eftir það
ti hvítur einnig að vinna létt.)
42. Kh4 - h5 43. Hg6+ - Kf7
44. Df5+- Ke7 45. Df6 t - Kd7
46. Hg7þ - Kc8 47. Dc6+ -
og svartur gafst upp þar eð mát verður
ekki umflúið.
Br. Kr.
EDITOR DICIT.
frh. af bis. 64.
sem hafa stimúlerandi
áhrif á sálina. Kriznar
bænir koma sér vel,
þegar siga þarf gvuði
á drauga og meinvætti ; en jól og Esu
er eins og að blanda saman mjólk og
konjakki. Hvort tveggja er gott til síns
brúks, en verður hreint afleit blanda.
Úr því að ég er á annaðborð farinn að
ræða um trúarbrögð er ekki fráleitt að
minnast á áhrif, sem kriznin hefur haft á
íslenzka menningu. A tímum ásatrúarinn-
ar ríkti hér önnur siðfræði. Yrði einhverj-
um á að káfa fulllangt uppeftir kvenmanns-
læri, þótti vart annað tilhlýðilegt en tólf
berserkir sæktu hann heim og lóguðu hon-
urn eftir frækilega viðureign. Síðan voru
málin rædd á alþingi og oftla gátu af þessu
sprottið hin skemmtilegustu vígaferli og
níðvísur. Endalokin urðu venjulega þau,
að ættingjum hins sálaða kvennabósa voru
goldin rífleg manngjöld og allir voru á-
nægðir með sinn hlut, nema ef til vill sá
dauði.
Eftir að krizni náði að festa hér rætur
breyttist allur gangur mála og höfðingjar
aættu innbyrðis erjum og tóku til við að
vernda eigur sínar gegn hinum fégráðugu
þjónum drottins. í þeim málum, sem ís-
lenzk sverð höfðu fram til þessa dæmt,
dæmdu nú norskir biskupar, og hafi sverð-
in verið hlutdrægir dómarar, voru biskup-
arnii enn verri. Islenzk alþýða komst að
raun um, að þeir, sem ekki reiddu af
hendi sína tíund, áttu ekki upp á pallborð-
ið hjá þessum guði. Þessi guð, uppalinn
meðal suðrænna þjóða, sem lifðu í þræl-
dómi, skattpxndar og barðar, áttu því ekki
að venjast, að þverskallast væri við að
borga tiund. En sendisveinar Hvítakrists,
innblásnir af mannkærleika fundu upp að-
ferð, sem hreif: Bannfæringin, en hún
var framan af slíkt vopn í höndum. gvuðs,
sem eldingin hjá Seifi gamla, eða Mjölnir
í höndum Þórs.
Lífsgleði og skemmtanir meðal almenn-
ings var í augum kirkjunnar argasta gvuð-
last, sem ekki mátti láta órefsað. Prest-
ar ósköpuðust öllum stundum og varð tíð-
ræddara um djöfulinn og helvíti en gæzku
guðs og fyrirgefning syndanna. Noregs-
konungar voru fjarlæg og þolanleg plága
en prestarnir stóðu við hvers manns dyr
með skrattann sér við hlið og hótuðu með
helvíti og kvölunum. Þetta miðaði allt í
þá átt að gera íslendinga að þrælum. ( Að
vísu notar kirkjan fínna orðalag: Þjónn
gvuðs.) En okkur hefur að miklu leyti tek-
izt að hrinda af okkur okinu, til dæmis
telst það til stórtíðinda, ef .fleiri en tutt-
ugu manns mæta til messu við meðalstóra
kirkju í höfuðborginni. ( Hér eru undan-
skildar fermingarhátíðir og jólin). Þó er
það okkur til stórskammar, að við höfum.
tekið krizni upp sem ríkistrú og greiðum
prestum kaup af almannafé. Losum okkur
við ríkiskirkjubál^nið og gerum öllum trú-
arbrögðum jafnhátt undir höfði, reynum
að kynna okkur hið bezta í þeim öllum og
reynum smátt og smátt að breyta eftir
því, sem við lærum.
Ég ætla mér ekki að boða mönnum
neina trú, né heldur níða nein trúarbrögð
niður. Ég fer aðeins fram á frelsi til að
trúa því, sem mér sýnist og að ég verði
losaður við hinn sífellda trúarbragða-
pezisma íslenzka ríkisins.
I desembermánuði 1963.
Þráinn Bertelsson
HIGH SCHOOL LIFE, frh. af bls. 76.
We also have a school band and choir.
Several publications are put out by the
students such as a school newspaper, "The
Hilltopics" and a yearbook, "The Hillsbow"
There are assemblies once a week which
provide the students with various kinds of
entertainment and information.
I belive that a person's four years of
high school are among the happiest of his
life.
L<arry McGhee V.-C.