Skólablaðið - 01.12.1966, Síða 32

KOSSARNIR SEM ÞÚ KVEIKTIÞ Á HÖP-
UNDI MINU EPU BPUNNIÞ ÁSLAUG
( Tileinkað Áslaugu Ásgeirsdóttur,
sem alla títS hefur verið mér ótrú )
Kannski
kannski var það hlátur
kannski var það gnauð vindsins
eða annarlegur draumur
kannski.......
II
Einu sinni orð ást einvera
einu sinni
blóðlausar hrislast æðar minninganna
um ljósofinn veruleikann
þær vissu vel af eirðarlausu blóði
heitum ástarnið
í ungum farveg
því hvar sem ég hlusta
hefur laufharpan hengt lifandi tóna
i greinar trjánna
hvar sem ég horfi á svignandi
greinar þungra sólaldinna
kemur vatnið 1 munn minn
eins og konunnar i garðinum
í fyrsta sinn
orð ást einvera
það var \ fyrsta sinn
og greinar trjánna voru þungar