Skólablaðið - 01.12.1966, Page 33

III
IV
Morgunn
meÖ ryksorfnu malbiki
munaöarlausum andlitum
ráfandi úti 1 vindinum
þá e r það
sem gránar fyrir degi
i döprum augum
og fyrirheit um annað sumar
og sól 1 hverju brumi
birtist brosandi á götunni
ég elska þig
Geislalaus sól og vindurinn
lætur svipu siha dynja
á saltstorkinni götunni
og ef dagurinn hlustar
á liðin slög laufhörpunnar
er skóhljóð þitt horfið
aðeins æðaslög timans
á spegli götunnar
gljáandi eins og bylgja
inn 1 framtí’ðina
V
Lykt af frosti og föllnum laufum
fara hljóðöldur eftir svellinu
titrar málmþynna í vatni
hjólförin í moldinni
muna enn þá
manna mál í mýrinni
vindurinn feykir
orðum upp með rykinu
orðunum sem við ætluðum að segja
fara hljóðöldur eftir svellinu
horfa andlit okkar fölnuð úr sinunni
Hrafn Gunnlaugsson