Skólablaðið - 01.04.1988, Qupperneq 5

áhrifa frá íslenskum ung-súrreal-
istum og öðrum slíkum og er í
sjálfu sér allt gott um það að segja.
Af þessu má því ráða að Baldur
getur ort vel þegar hann er ekki að
rembast við að vera frumlegur, en
lætur skáldskapinn sjálfan vera í
fyrirrúmi. Er því mjög líklegt að
margt gott og athyglisvert eigi eftir
að koma frá honum.
Mig langar sérstaklega að vekja
athygli á kvæðinu Þú ert eftir
Menju, en það er mjög snorturt og
haglega gert smákvæði.
Að leiðarlokum heitir kvæði
eftir Kormák. í því er notast við
stuðla og rím, en því miður er
bragfræði og orðfæri dálítið ábóta-
vant. Þó er gleðiefni að enn reyni
ungt fólk að aga mál sitt við stuðl-
anna þvískiptu grein, og er eins
líklegt að einhvern tíma muni
Kormákur slá strengi sína með
meiri þrótti.
Sindri Freysson er efnilegur
höfundur og skrifar sérstakan,
mjög kryddaðan og uppsprengdan
stíl sem hann hefur þó vald á. Gott
ef hann minnir ekki dálítið á Thor
Vilhjálmsson í jákvæðum skiln-
ingi. En þekking mín á Thor er því
miður of lítil til að ég geti alveg
dæmt um það. Sindri á tvær sögur í
blaðinu, Gestgjafann góða og
Imbakassa. Báðar eru þær greini-
lega vel unnar. Sindri hefur gott
vald á að byggja upp atburðarás og
hæfileika til að skapa spennu.
Sagan Imbakassar er margræð og
felur í sér gagnrýni á andlega
neysluþræla nútímans. Ýmsir gætu
þó sagt um sögu þessa hið sama og
nútímamenn segja um verk Tol-
stojs að stytta hefði mátt hér og
þar. En mér leiddist ekki, þegar ég
las Stríð og frið, og ekki heldur
þegar ég las þessar sögur Sindra.
Melkorka Thekla er líklega
alvarlegasta skáld blaðsins af efni
þess að dæma. Ljóð hennar hafa
tekið miklum framförum og standa
fyllilega undir þeim fyrirheitum
sem frumraunir hennar á síðum
skólablaðsins í fyrra gáfu.
Útlistun á stjörnukorti Birgis
Armannssonar er mjög nærfærin
lýsing á inspector scholae og ef-
laust margt í henni sem vel fær
staðist. Enda hefur Birgir verið
mjög atkvæðamikill í félagslífinu
þau ár, sem hann hefur verið hér
við nám, og gegnt starfi inspectors
með miklum ágætum. Annars ætla
ég að geyma mér þá ánægju að
fjalla um Birgi opinberlega þar til
ég skrifa afmæliskveðju til hans
fertugs.
Ljóð Hrafns Lárussonar höfða
ekki til mín frekar en smásaga
hans, Kastalinn, enda er hvorugt
við hæfi menntaskólaskálda, svo
að vitnað sé til orða ritnefndar.
Held ég að í þeim efnum sé frekar
við höfnd að sakast en lesendur.
Hugleiðing Jóhanns Matthías-
sonar er þarft innlegg í umræðu um
skólamál og sannast gildi hennar á
þeirri athygli sem hún vakti. Er
gott til þess að vita að til séu þeir
sem hafi skoðanir og þori að láta
þær í ljós.
Viðtalið við Braga Ólafsson er
ánægjuleg lesning, enda er Bragi
frumlegt og skemmtilegt ljóðskáld
og hljómsveit hans, Sykurmolarn-
ir, stendur eins og klettur upp úr
ládeyðu íslensks froðupopps. Texti
Péturs Magnússonar, Haust, er
mjög vel saminn og frumlegur og
hið eina í þessu blaði sem getur
kallast fyndið. Pétur á heiður skil-
inn fyrir þetta og ég bíð spenntur
eftir vormanninum sem mætir lík-
fylgdinni. Að vísu mætti skoða
þennan texta sem gagnrýni á verð-
launaljóð blaðsins, Kyrrstöðu, en
um það vil ég ekki tjá mig.
Umfjöllun Baldurs A. Kristins-
sonar um dadaismann er um margt
athyglisverð og fræðandi.
Ljóð Loga þykja mér því miður
ákaflega klúðursleg.
Af þessum skrifum mínum er
ljóst að margt í þessu blaði finnst
mér vel gert, enda eru bókmenntir
líf mitt og yndi og lít ég því mjög
jákvæðum augum á alla viðleitni til
að efla þær. En það er eitthvað,
sem vantar í þetta blað, eitthvað
sem tengir það meir skólanum og
færir það nær hinum títtnefnda
almenna nemanda, - eitthvað sem
þar hefði mátt vera á kostnað nán-
ast heilsíðulitmynda af meistara-
verkum dadaistanna og annarra
mynda se n eru ágætar, en eiga
jafnlítið erindi í Skólablað
Menntaskólans í Reykjavík og
þessi ritdómur ætti í Listaverkabók
Fjölva.
Kristján Þórður Hrafnsson.
5