SunnudagsMogginn - 14.08.2011, Síða 19

14. ágúst 2011 19
Langmest fer fyrir ræktun á hvítkáli í Garðyrkjustöð Sig-
rúnar, sem Sigrún H. Pálsdóttir rekur ásamt manni sínum
Þresti Jónssyni. En þau eru einnig með kínakál, spergilkál,
blómkál og rauðkál, auk nokkurra fleiri tegunda sem fara
helst á bændamarkaðinn. „En þunginn í okkar ræktun er
hvítkál,“ segir Sigrún.
Góð tíð undanfarið
Þau segja að sumarið hafi verið erfitt framan af, kuldi og
frost sem hamlaði uppskerunni og þurrkar í kjölfarið. „En
svo hefur verið góð tíð undanfarið og þetta er allt að koma
til,“ segir Sigrún.
Spurður hvort lífsstílsbreyting hafi átt sér stað hjá Ís-
lendingum hvað varðar neyslu grænmetis tekur Þröstur
undir það. „Já, tvímælalaust. Ég heyri meira og meira af
því að fólk vilji bara íslenska grænmetið. Það bíður eftir
því að það komi í búðirnar, en þá kemst það ekki inn, því
búðirnar flytja inn og vilja losna við það útlenda fyrst.“
Bara 90 daga sumar
Og Sigrún segir að sér finnist vera gæðamunur á íslenska
og erlenda grænmetinu. „Yfirleitt er það íslenska betra.
Við notum miklu minna af varnarefnum af því að við erum
með svo kalt sumar og því ekki eins mikið af vandamálum
og þar sem loftslagið er heitara og ræktunarskilyrði betri.“
Þröstur tekur undir það: „Það er því ekki eins mikið af
vandamálum í görðunum hjá okkur, en uppskeran er líka
minni fyrir vikið út af kaldara loftslagi. Þetta er bara 90
daga sumar og öll okkar afbrigði miðast við það.“
Hvað rauðkálið varðar segja þau að það seljist nánast allt
í desember fyrir jólin. „Obbinn af öllu rauðkáli fer þá,“
segir Sigrún. Svo grípur hún hníf og fer að sker nokkrar
tegundir grænmetis ofan í blaðamann og ljósmyndara, þar
á meðal grænkál og black nero, sem er einungis selt á
bændamarkaðnum á Flúðum, en um liðna helgi var síðasta
helgin sem hann var opinn.
„Það er ljúffengt að léttsteikja það á pönnu eða nota það
í salat,“ segir Sigrún og teygir sig í hvítkál. „Hvítkál er
ekki sama og hvítkál,“ heldur hún áfram. „Sumar-
hvítkálið er það besta sem þú færð, sætara og safaríkara.
Það má nota hvítkál í meira en kjötsúpuna – steikt á
pönnu er það algjört sælgæti. Þetta snýst bara um að nota
hugmyndaflugið!“ Sigrún H. Pálsdóttir og Þröstur Jónsson í kálgarðinum.
Snýst um hugmyndaflugið
Ræktun á tómötum og gúrkum á Varmalæk er vist-
væn, býflugur sjá um að frjóvga plönturnar, sem
ræktaðar eru í vikri, og lífrænum vörnum er beitt á
óværu. Þá eru gróðurhúsin hituð upp með hveravatni.
Ragnheiður Karlsdóttir rekur stöðina ásamt manni
sínum Smára Vignissyni og settu þau á markað í sumar
í fyrsta skipti svonefnda bufftómata. Þeir vaxa á háum
stæðunum sem blasa við þegar gengið er inn á kont-
órinn, sem er minnsta gróðurhúsið í þessari þyrpingu
gróðurhúsa.
Bufftómatar kjötmeiri
„Ég ákvað að prófa þetta,“ segir Ragnheiður og sker
bufftómat í sneiðar til að leyfa blaðamanni og ljós-
myndara að smakka. „Þetta er lítið gróðurhús og það
hentar ágætlega undir tilraunir. Bragðið er ekki eins
og af venjulegum tómötum, þeir eru kjötmeiri að inn-
an og eru þar af leiðandi miklu betri.“
Og stærðin býður upp á ýmsa möguleika, ein sneið
passar í hamborgarabrauðið, en þeir eru líka gómsætir
í salat eða á grillið, jafnvel bakaðir í ofni með hakki
eða annarri fyllingu. Áherslan er samt á venjulega
tómata og vel má vera að ekki verði framhald á til-
raunamennskunni, þar sem flókið er að rækta buff-
tómata, og konfekttómatar taki við. „En maður sér
til,“ segir Ragnheiður.
Mikill bragðmunur
Og hún segist finna fyrir því í sínu starfi að fólk vilji
íslenskt grænmeti. Það ýtir undir það, að grænmetið
er sérmerkt og því andlit á bak við vöruna. „Varma-
lækur Flúðum, það er ég,“ segir hún brosandi.
„Ég hugsa að fólk vilji vita það og þetta hefur verið
merkt hverjum bæ í nokkurn tíma. En það er stutt
síðan hægt varð að lesa sér til um framleiðendurna á
netinu, íslenskt.is, þar sér fólk hver stendur á bak við
nafnið.“
Mikill bragðmunur er á grænmeti eftir því hvaðan
það kemur, að sögn Ragnheiðar. „Hver hefur sína sér-
stöðu. Og íslenska grænmetið er náttúrlega miklu
betra en þetta erlenda,“ fullyrðir hún og hlær. „Þetta
erlenda er varla ætt. Ég segi það og stend við það –
bragðið er ekki sambærilegt!“ Ragnheiður Karlsdóttir innan um plöntur með risatómötum.
Býflugurnar og tómatarnir