Morgunblaðið - 07.07.2010, Blaðsíða 10

Þetta var mjög góður sigur ogánægjuleg stund fyrir mig.Ég er nú búinn að lýsa
mörgum Evrópuleikjum um ævina,
þar á meðal hjá KR, bæði innan
lands og utan. En þetta var bara
gaman,“ segir Bjarni Felixson sem
lýsti um daginn sigurleik KR-inga á
heimavelli í forkeppni Evrópu-
deildar UEFA í knattspyrnu karla
gegn írska liðinu Glentoran.
Það vill svo til að Bjarni lék ein-
mitt sjálfur með KR í fyrsta Evr-
ópuleik Íslendinga árið 1964, gegn
Liverpool.
Bjarni var fjarska ánægður með
sigur sinna manna á írska liðinu
síðastliðinn fimmtudag.
„Ég var vongóður um sigur í upp-
hafi leiks, þótt ég hafi ekki vitað
mikið um þetta írska lið og það er
ágætt að hafa varann á öllu í Evr-
ópukeppni. En strákarnir stóðu sig
mjög vel og ég skemmti mér vel
eins og flestir vallargestir.
Þetta var sá sigur sem við von-
uðumst eftir og mun væntanlega
duga til að KR fari í aðra umferð,“
segir Bjarni og bætir við að á morg-
un, fimmtudag, verði svo seinni
leikurinn þar sem liðin mætast aft-
ur en þá á heimavelli Íranna.
Gott KR-útvarp
Bjarni var að koma úr Vestur-
bæjarlauginni þegar blaðamaður
náði tali af honum, en þar er hann
fastagestur, syndir á hverjum
morgni.
Hann segist fjarska ánægður
með KR-útvarpið, sem var stofnað
árið 1999, og lýsingin á Evrópu-
leiknum var sú tvöhundruðáttug-
astaogþriðja í röðinni.
„Ég lýsi þeim leikjum sem þeir
biðja mig um og hef gaman af.
Það er vel gert hjá KR að halda
úti alvöruútvarpi með fótboltalýs-
ingum og viðtölum. Þetta er eina
útvarpsstöðin hér á höfuðborg-
arsvæðinu sem hefur metnað til að
sinna fótbolta að einhverju ráði.
Þetta er fagmannlega gert hjá
þeim, enda valinn maður í hverju
rúmi.“
Veitingastaður í miðborginni ber
nafnið Bjarni Fel. en þar eru stórir
skjáir þar sem hægt er að fylgjast
með íþróttaviðburðum. Bjarni seg-
ist hafa veitt góðfúslegt leyfi sitt
fyrir nafngiftinni.
„Meira að segja þótt eigendurnir
séu ekki KR-ingar! Mér þótti þetta
fáránleg hugmynd í upphafi en
dóttir mín benti mér á að fyrst
Kvosin hefði veitingastað nefndan
eftir Einari Ben. þá væri ekkert að
því að þar væri líka Bjarni Fel. Ég
lít oft inn hjá þeim, enda eru þeir
góðir heim að sækja.“
Lýsir Evrópuleik í KR-útvarpi en hann lék sjálfur með KR í fyrsta Evrópuleik Íslendinga 1964
Spenntur Bjarni til í slaginn, rétt áður en leikurinn gegn Írum hófst.
Ánægjuleg stund fyrir mig
Kristín Heiða Kristinsdóttir
khk@mbl.is
Það er aftur vaxandi að þjóð-búningurinn skipti fólkmjög miklu máli. Það er vaxandi að
konur gifti sig í þjóðbúningum, að
stúlkur fermist í þeim og konur út-
skrifist í þeim,“ segir Karl Aspelund
en hann vinnur nú að doktorsverk-
efni í mannfræði þar sem hann skoð-
ar eðli og stöðu þjóðbúninga ís-
lenskra kvenna.
„Ég er að reyna að skilja hvaða
fyrirbæri þjóðbúningar íslenskra
kvenna er. Ég er ekki að skoða
hvernig þeir eru gerðir, enda marg-
ar góðar rannsóknir til og í gangi á
því sviði nú þegar, heldur hvers
vegna þeir eru yfirleitt til og
hvaða tilgangi þeir þjóna.
Hlutir viðhaldast ekki í þjóð-
félagi nema þeir þjóni einhverri
þörf. Ég er að reyna að botna í hver
þessi þörf er, hvaða þýðingu búning-
arnir hafa og hvers vegna þeir eru
mikilvægir í huga fólks.
Ólíkar þarfir hafa birst í þess-
um búningum á ólíkan hátt í ís-
lensku samfélagi síðustu 200 árin.
Þörfin fyrir þjóðbúninga var til
dæmis ekki sú sama árið 1944 og
hún er í dag og hún var enn önnur
árið 1857.“
Minning um ömmu
Karl segir viðhorf fólks til þjóð-
búninganna í dag vera gífurlega
mismunandi.
„Vegna þess að saga þeirra er
ekki ein. Á bak við meginþjóðbún-
ingana fimm, skautbúning, kyrtil,
peysuföt, upphlut og faldbúning, eru
margar sögur sem fléttast saman,“
Fólk hefur skoðanir
á þjóðbúningnum
Þessi fögru klæði sem eru kennd við þjóðina eiga nú vaxandi vinsældum að
fagna. Karl Aspelund hefur lengi rannsakað hvers vegna þjóðbúningar eru
mikilvægir í huga fólks og kennir þar margra og ólíkra grasa.
Morgunblaðið/Árni Sæberg
Mannfræðingurinn Karl við plastþjóðbúning Ásdísar Elvu Pétursdóttur.
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 7. JÚLÍ 2010
10 Daglegt líf
Ljósmyndarinn Baldur Kristjánsson
heldur úti skemmtilegri vídeódagbók
þar sem fylgjast má með ferðalagi
hans um heiminn. Hann hélt af stað
23. desember sl. og ætlar sér að vera
á ferðalagi fram á haust. Sjálfur segir
hann áfangastaðina fara eftir stemn-
ingu, tilviljunum og „budgeti“.
Ferðalagið byrjaði í Mumbai á Ind-
landi þar sem hann spókaði sig um
en var fljótlega beðinn um að mynda
forseta Íslands sem var staddur í
opinberri heimsókn í Goa. Svo hélt
hann til Nepal, þar sem hann gekk
m.a. upp að Everest Base Camp og
fór í 160 metra teygjustökk. Því næst
hélt hann til Tíbets, Kína, Víetnams
og Kambódíu og ætlaði til Ástralíu en
tók þá skyndiákvörðun um að skella
sér heldur til New York, þar sem tveir
æskuvinir hans búa.
Alls eru vídeófærslurnar frá heims-
reisunni orðnar 31 og hver annarri
skemmtilegri. Margir bíða spenntir
eftir næsta vídeói og ekki skemmir
fyrir að skemmtileg tónlist er iðulega
spiluð undir. Eflaust eru margir sem
gætu vel hugsað sér að vera í sporum
Baldurs og hver veit nema vídeóin
verði einhverjum hvatning til að láta
drauma sína rætast og kanna heim-
inn utan Íslands.
Vefsíðan vimeo.com/baldurkristjans
Reuters
Frá Hanoi Baldur ferðaðist til Víetnams í vor og fagnaði þar 27 ára afmæli sínu.
Vídeóblogg úr heimsreisu
Það er fátt sem gleður mann jafn-
mikið og að fá hrós og að sama skapi
líður manni vel þegar maður hrósar
öðrum. Það er varla hægt að ímynda
sér ódýrari leið til að létta lund ann-
arra og jafnvel koma smároða í kinn-
ar þeirra í leiðinni.
Íslendingum hefur oft verið lýst
sem lokuðum manneskjum og það er
ekki seinna vænna að afsanna það og
venja sig á að segja upphátt það sem
við hugsum. Ágætt væri jafnvel að
temja sér það að hrósa fimm sinnum
á dag. Það mun ekki líða á löngu þar
til þetta smitar út frá sér og þú færð
hrós á degi hverjum. Allir vinna!
Endilega …
… hrósið
einhverjum
Reuters
Simon Cowell Er spar á hrósið.
„Ég er forfallinn Agöthu Christie-
aðdáandi og hef lesið bækur hennar
síðan ég var lítil,“ segir Lydía Grét-
arsdóttir tónlistarkona en uppá-
haldsbókin hennar er And then there
were none.
„Hún fjallar um hóp af ókunnugu
fólki sem er boðið á
afskekkta eyju. Áður
en líður á löngu átta
þau sig á því að eng-
inn þeirra tíu sem
eru þarna saman-
komnir þekkir þann
sem bauð þeim og
þau virðast vera ein
á eyjunni. Það er þó
ekki fyrr en eitt
þeirra finnst myrt að þau gera sér
grein fyrir að ekki er allt með felldu.
Þau eru föst á eyjunni og morðingi
gengur laus. En það er enginn annar
þarna en þau þannig að eitt þeirra
hlýtur að vera morðinginn … Þegar
þau svo deyja eitt af öðru grípur um
sig mikill ótti og enginn veit hverjum
hann á að treysta.
Þetta er rosalega skemmtileg og
ljóðræn morðgáta og manni dettur
ekkert í hug hver morðinginn er eða
þá hvernig hann fer að því að koma
fórnarlömbum sínum fyrir kattarnef.
Ég hef ábyggilega lesið hana tíu sinn-
um og hún er alltaf jafnskemmtileg.“
Uppáhaldsbókin
Hefur lesið bækur Agöthu
Christie frá ungaaldri