Fréttablaðið - 18.11.2011, Page 18
18 18. nóvember 2011 FÖSTUDAGUR
FRÁ DEGI TIL DAGS
greinar@frettabladid.is
FRÉTTABLAÐIÐ Skaftahlíð 24, 105 Reykjavík SÍMI: 512 5000, ritstjorn@frettabladid.is FRÉTTASTJÓRAR: Arndís Þorgeirsdóttir arndis@frettabladid.is, Kristján Hjálmarsson, kristjan@frettabladid.is Trausti Hafliðason trausti@frettabladid.is og Höskuldur Daði Magnússon (dægurmál) hdm@frettabladid.is
HELGAREFNI: Sigríður Björg Tómasdóttir sigridur@frettabladid.is MENNING: Bergsteinn Sigurðsson bergsteinn@frettabladid.is ALLT OG SÉRBLÖÐ: Roald Eyvindsson roald@frettabladid.is og Sólveig Gísladóttir solveig@frettabladid.is
ÍÞRÓTTIR: Sigurður Elvar Þórólfsson seth@frettabladid.is LJÓSMYNDIR: Pjetur Sigurðsson pjetur@frettabladid.is FRAMLEIÐSLUSTJÓRI: Kolbrún Ingibergsdóttir kolbrun@frettabladid.is
ÚTGÁFUFÉLAG: 365 miðlar ehf. STJÓRNARFORMAÐUR: Ingibjörg S. Pálmadóttir FORSTJÓRI OG ÚTGÁFUSTJÓRI: Ari Edwald
RITSTJÓRI: Ólafur Þ. Stephensen olafur@frettabladid.is AÐSTOÐARRITSTJÓRI: Steinunn Stefánsdóttir steinunn@frettabladid.is
Fréttablaðið kemur út í 90.000 eintökum og er dreift ókeypis á heimili á höfuðborgarsvæðinu og Akureyri. Einnig er hægt að
fá blaðið í völdum verslunum á landsbyggðinni. Fréttablaðið áskilur sér rétt til að birta allt efni blaðsins í stafrænu formi og í
gagnabönkum án endurgjalds. Issn 1670-3871
HALLDÓR
Í Fréttablaðinu sl. föstudag 11.11. rit-uðu þeir félagar frá Betri byggð Gunn-
ar Gunnarsson verkfræðingur og Örn
Sigurðsson arkitekt enn eina greinina þar
sem þeir fara með hrein ósannindi. Í grein-
inni eru þeir að svara Ómari Ragnarssyni
vegna skrifa hans um Reykjavíkurflug-
völl, sem er flugvöllur allra landsmanna
og er að sjálfsögðu skylda höfuðborgarinn-
ar sem þjónustuþáttur við landsbyggðina.
Í grein sinni segja þeir að Ómar hafi
sleppt því að nefna fyrstu almennu
atkvæðagreiðsluna á Íslandi þegar Reyk-
víkingar ákváðu 2001 að Reykjavíkurflug-
völlur skyldi lagður niður eigi síðar en
2016. Þeir félagar fara þarna með ósann-
indi og ekki í fyrsta skipti né annað, það
er jú þekkt að ef farið er með sömu ósann-
indin aftur og aftur þá fara þau að hljóma
sem sannleikurinn.
Mig langar nú enn einu sinni að rifja
upp fyrir þeim félögum forsendur þessar-
ar kosningar sem fram fór 17. mars 2001.
Atkvæðagreiðslan væri bindandi ef a.m.k.
75% atkvæðisbærra manna tækju þátt í
henni, og jafnframt bindandi ef a.m.k. 50%
atkvæðisbærra manna greiddu atkvæði á
sama veg jafnvel þótt þátttaka í atkvæða-
greiðslunni yrði undir 75% mörkunum.
Niðurstaðan var sú að á kjörstað mættu
aðeins 37,2% atkvæðisbærra Reykvík-
inga, eða samsvarandi tæpum helmingi
þess sem tilskilið hafði verið af borgarráði
fyrir bindandi atkvæðagreiðslu. Um 1%
var auð og ógild atkvæði, samtals 14.529
eða 17,9% kusu að flugvöllurinn yrði
áfram í Vatnsmýrinni og samtals 14.913
eða 18,4% kusu að flugvöllurinn færi – en
höfðu þá að sjálfsögðu ekki minnstu hug-
mynd um hvert hann ætti að fara.
Eins og þessar upplýsingar sýna var
kosningin 17. mars 2001 ekki marktæk og
þar af leiðandi fara þeir félagar enn og
aftur með hrein ósannindi en það virðist
bara vera þeirra vinnubrögð.
Vatnsmýrin og ósannindin
Reykjavíkur-
flugvöllur
Valur
Stefánsson
einkaflugmaður
Þeir félagar fara þarna
með ósannindi og ekki í
fyrsta skipti né annað, það er jú
þekkt að ef farið er með sömu
ósannindin aftur og aftur þá fara
þau að hljóma sem sannleikurinn.
H
éraðsdómur Reykjaness kvað upp merkilegan dóm fyrr
í vikunni yfir fjórum sjómönnum, sem voru fundnir
sekir um kynferðislega áreitni gegn 13 ára dreng, syni
skipsfélaga þeirra, sem fékk að koma með í túr.
Meðal þess sem mennirnir voru sakfelldir fyrir var
að „punga“ drenginn (eins og einn þeirra orðaði það sjálfur) þ.e. að
veifa kynfærunum framan í hann, halda honum og viðhafa sam-
farahreyfingar, loka hann inni þar sem verið var að sýna klámmynd
og slá hann í rassinn.
Sumt af þessu játuðu skipsfélagarnir greiðlega fyrir dómi, en
fannst það bara ekkert tiltöku-
mál. Einn þeirra talaði fyrir
munn margra þegar hann sagði
að „stemningin um borð hafi
verið þannig að menn hafi t.d.
verið að rasskella hver annan
eða þykjast ríða hver öðrum.
Munnsöfnuður manna hafi verið
grófur og það hafi verið blótað“.
Hann var á því að framkoman við drenginn hefði verið „svona væg
busun“ eins og hann hefði lent í sjálfur þegar hann kom um borð.
Allir voru skipverjarnir á því að andinn um borð hefði verið
„fínn“, „léttur og góður“ og „öllu slegið upp í grín“. Með öðrum
orðum viðtekin hegðun, enda voru þeir alveg steinhissa á að barninu
um borð þætti það ekki í lagi sem því var gert.
Athæfi mannanna hefur víða vakið hörð viðbrögð. Nemenda-
félag Stýrimannaskólans og Skólafélag Vélskólans hafa til dæmis
fordæmt það og segja að varast beri að alhæfa um sjómannastéttina
af atferli einstakra manna.
Það er að sjálfsögðu rétt. Hitt er svo annað mál að „grín“ og
„léttur og góður húmor“ af nákvæmlega sama tagi er sums staðar
viðtekin hegðun. Kynferðisleg áreitni og einelti af sama toga fær
að viðgangast óátalið, einkum og sér í lagi í afmörkuðum hópum
karla. Áreitnin beinist gegn kynbræðrum, en fremstir í flokki fara
þó yfirleitt þeir sem líka skora hæst í kvenfyrirlitningu.
Málið í fiskiskipinu er sérstakt að því leyti að þar níddust full-
orðnir karlmenn á barni. Svipaðir atburðir gerast hins vegar í bún-
ingsklefum íþróttahúsa, á skólalóðum, á vinnustöðum og jafnvel
í busavígslum sumra framhaldsskóla, þar sem birtingarmyndir
afbrigðilegrar mannfyrirlitningar fá af einhverjum sökum enn að
viðgangast.
Sumir halda að þetta sé sjálfsagður hluti af karlahúmor eða karla-
kúltúr og margir af þeim sem eru fórnarlömb og líður illa vegna
framkomu á borð við þá sem tíðkaðist um borð í fiskiskipinu þora
ekki að rísa upp gegn henni eða segja frá af því að þeir hafa þá
áhyggjur af að vera ekki taldir alvörukarlmenn. Drengurinn sem
ekki sætti sig við meðferðina á sér komst hins vegar yfir hræðsluna
og sagði frá. Það sýnir meiri karlmennsku en fullorðnu sjómennirnir
bjuggu yfir.
Að dómur skuli falla yfir gerendunum og að viðbrögð útgerðar
skipsins séu eins hörð og raun ber vitni (þeir voru reknir) er von-
andi til marks um viðhorfsbreytingu. Boðskapurinn til karl punga á
öllum aldri, sem halda að kynferðisleg áreitni og mannfyrirlitning
sé partur af karlakúltúrnum, eru: Hættiði þessu og hagið ykkur
eins og menn.
Dómur yfir hópi karla vegna kynferðislegrar
áreitni gegn ungum dreng markar tímamót.
Karlpungar
Ólafur Þ.
Stephensen
olafur@frettabladid.is
SKOÐUN
Stór spurning
Vigdísi Hauksdóttur og Steingrími J.
Sigfússyni lenti saman á þingi í gær.
Vigdís ýjaði að því að Steingrímur
hyglaði skyldmennum með fyrir-
huguðum kaupum ríkisins á landi
á Reykjanesi, en fljótlega kom í ljós
að þær vangaveltur voru tóm steypa.
Þetta var hins vegar ekki það eina
sem Vigdís gerði í gær
sem gæti gramist
Steingrími. Hún
lagði nefnilega
líka fram fyrir-
spurn til hans sem
er kannski ein sú
mest krefjandi í
þingsögunni.
Svar óskast í áttatíu liðum
Fyrirspurnin byrjar svona: „Hver er
ástæða þess að eftirtöldu er hlíft við
niðurskurði í frumvarpi til fjárlaga
fyrir árið 2012:“ Á eftir fylgir upp-
talning á rúmlega áttatíu stofnunum,
sjóðum, verkefnum og öðrum fyrir-
bærum sem þiggja á næsta ári óskert
fjárframlög frá ríkinu. „Svar óskast
sundurliðað,“ segir Vigdís að
lokum. Í þingsköpum segir að
svara eigi fyrirspurnum innan
tíu virkra daga frá því að
þær berast. Steingrímur (og
reyndar mestallt íslenska
stjórnkerfið) má hafa
hraðar hendur eigi það
að takast í þetta sinn.
Í raun viðbjóður
Alþingismanninum Þór Saari finnst
mjög leiðinlegt í vinnunni. „Mér
verður stundum óglatt við tilhugs-
unina um að mæta hérna til vinnu í
þetta hús,“ sagði hann í gær. Og svo
skrifaði hann pistil. „Sá málatilbún-
aður og í raun viðbjóður sem hefur
átt sér stað í kringum þetta mál er
Alþingi, þingmönnum meirihlutans
og forseta Alþingis til háborinnar
skammar,“ stendur þar. Hann er að
tala um afgreiðslu fjáraukalaga.
Þór er margt til lista lagt, en
líklega er hann ekki jafnfær
í neinu og að gengisfella
íslenskt mál.
stigur@frettabladid.is