Morgunblaðið - 13.05.2010, Page 30

30 Dagbók
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 13. MAÍ 2010
Grettir
Smáfólk
Hrólfur hræðilegi
Gæsamamma og Grímur
Úthverfið
Kóngulóarmaðurinn
Ferdinand
ÞETTA ER ÖRUGGLEGA
LÍSA AÐ SÆKJA VESKIÐ
TAKK, JÓN... ÉG VERÐ AÐ
DRÍFA MIG Í VINNUNA ÞÚ MÁTTALVEG
GLEYMA
VESKINU
OFTAR
LOKAÐU
DYRUNUM.
VÆMNIN LEKUR
INN Í HÚSIÐ
KANNSKI HEFUR HRÆÐSLA
MÍN, HATUR OG FORDÓMAR
KOMIÐ Í VEG FYRIR AÐ
ÉG GETI ELSKAÐ EITT
AF SKEMMTILEGUSTU
DÝRUM Í HEIMI
ÉG HATA
KETTI ÞVÍ ÉG
ER HRÆDDUR
VIÐ ÞÁ
ÞAÐ GÆTI VEL
VERIÐ SATT..
...EN ÉG
EFA ÞAÐ
BAÐSTU EKKI EINHVERN AÐ VERA
EFTIR TIL AÐ PASSA BÁTINN?
NEI, ÉG HÉLT
AÐ ÞÚ HEFÐIR
GERT ÞAÐ!
GRÍMUR, EF ÞÚ
ÆTLAR AÐ LEYSA AF
UGA ÞÁ ÞARFTU AÐ
LÆRA ÝMISLEGT
ÁHORFENDUM
FINNST GAMAN
AÐ SJÁ
LUKKUDÝR
LIÐANNA
SLÁST
Í DAG KEPPUM
VIÐ Á MÓTI
„BARÁTTU-
ÍRUNUM“
AF HVERJU GÁTUM
VIÐ EKKI LENT Á
MÓTI „UPPGJAFAR-
FRÖKKUNUM“?
BARÁTTU-
ÍRUNUM?
ÞETTA
NÁMSKEIÐ ER
BARA ANSI
SKEMMTILEGT
ÉG VILDI
AÐ ÞÚ
TÆKIR ÞVÍ
ALVARLEGA
ÞÚ SEGIR BARA ÞAÐ
SEM FÓLK VILL HEYRA
TIL AÐ ÞVÍ LÍKI
BETUR VIÐ ÞIG
LÁTTU
EKKI SVONA
ÉG VEIT HVAÐ ÉG Á
AÐ SEGJA ÞVÍ ÞÚ HEFUR
KENNT MÉR AF ALÚÐ
HVERNIG ÉG Á AÐ
KOMA FRAM VIÐ FÓLK
HEYRÐU!
BÍDDU NÚ
HÆGUR!
EN FALLEGA
SAGT...
VIÐ ERUM
AÐ VERÐA
OF SEIN
Í NÆSTA
TÍMA
ÞESSI JÁRN
ÆTTU AÐ
HALDA ÞÉR
ÞANGAÐ TIL
LÖGGAN KEMUR
EN HVERNIG KOMUM VIÐ
SÖKINNI Á HANN?
ÖRYGGISMYNDAVÉLARNAR
SÁU ALLT SAMAN
ÁTTU VIÐ ÞESSAR?
TÓKSTU ÞÆR
NIÐUR?
Silfurkross tapaðist
Stór, gamall silfur-
kross í langri silfur-
keðju tapaðist föstu-
daginn 16. apríl sl.,
sennilega í sundlaug
Seltjarnarness, Mela-
búðinni eða Kringl-
unni. Krossinn hefur
afar mikið tilfinn-
ingalegt gildi fyrir eig-
andann, sem erfði hann
eftir móður sína. Finn-
andi myndi gera mikið
góðverk með því að
skila krossinum til eig-
andans. Finnandi hafi
samband í síma 691-
1185.
Góðum fundarlaunum heitið.
Áhyggjulaust ævikvöld
í kreppu?
Kunningjakona mín á níræðisaldri
tjáði mér að nú á tímum kreppu
hefði hún ekki til hnífs og skeiðar.
Aðra eins fátækt og nú hefði hún
ekki upplifað á sinni löngu ævi. Hún
hafði verið útivinnandi, einstæð
móðir með þrjú börn og alltaf getað
séð sjálfri sér og börnunum farborða
án utanaðkomandi hjálpar. Hins
vegar þurfi hún í dag að kyngja
stolti sínu og þiggja mat hjá hjálp-
arstofnunum. Áhyggjulaust ævi-
kvöld er ekki inni í myndinni hjá
henni.
Lesandi
Hvað þarf?
Einhvern tíma sagði
við mig þýskur iðnjöf-
ur: „Gúndi, þegar tvö
rauð ljós blikka þá ert
þú sekur.“ Erlendir
dómstólar hafa talað,
Baugsfeðgar þykja
ekki góður pappír. Það
er með ólíkindum að
Arion banki, í skjóli
ríkisstjórnar Jóhönnu
Sigurðardóttur og
Steingríms J. Sigfús-
sonar, skuli enn vera
við sama heygarðs-
hornið og ætla að af-
henda Baugsfeðgum
Haga og þar með 65% af smá-
söluverslun í landinu. Allar klukkur
um víða veröld gætu hringt og vöru-
lest af fullum þunga gæti farið í
gegnum Stjórnarráð Íslands á rík-
isstjórnarfundi og þau myndu
hundsa það. Hvað þarf til þess að Jó-
hanna Sigurðardóttir og Stein-
grímur J. Sigfússon líti upp úr
gaupnum sér og hætti að verja lög-
brjóta? Eru þetta virkilega vinnu-
brögðin sem við þurfum á að halda í
dag?
Guðmundur F. Jónsson.
Ást er…
… þegar hjartað missir
úr slag við að sjá tölvu-
póst frá honum.
Velvakandi
Svarað í síma 5691100 frá 10–12
velvakandi@mbl.is
Jón Jóhannesson bóndi á Auðnum í
Sæmundarhlíð í Skagafirði orti þeg-
ar Katla gaus árið 1918:
Nú er sveitum voðinn vís
versnar beit á landi
Katla hreytir eldi og ís
ösku og heitum sandi.
Jón er langafi Ingólfs Ómars Ár-
mannssonar í föðurætt. Ingólfur
skrapp í Borgarfjörð í blíðskap-
arveðri og hjó eftir því að náttúran
er farin að taka við sér:
Gleður lýði glóey fríð
gyllir hlíð og dranga;
hagann prýða blómin blíð
björk og víðir anga.
Í Dynskógum, riti Vestur-
Skaftfellinga, rifjar séra Gísli Brynj-
ólfsson upp bréf til biskups frá
Hunkubökkum. Þar segir frá því, að
í Skaftáreldum hafi Skál farið í eyði
„uppbrennd með kirkjuhúsum, tún-
um og engjum undir fjallinu“. „En
furðu fljótt réttu jarðirnar við, skrif-
ar séra Gísli. „Lífið og grasið sigr-
aðist á dauðanum og öskunni. Fólkið
og landið tók aftur gleði sína og von:
Jörðin ber bestan blóma
blómsturin aftur koma til
allt er í einum ljóma
allmörgum gengur flest í vil,
kvað sr. Jón Steingrímsson.“
Sveinn Runólfsson landgræðslu-
stjóri á Gunnarsstöðum hefur fengið
í arf frá feðrum sínum að berjast við
sandfok og ösku alla ævi. Í afmæl-
isbrag, sem Halldór Blöndal orti til
hans fimmtugs, er þetta vers:
Lúpínan á fótum frá
fer á milli landanna.
Gul og rauð og græn og blá
hún gengur yfir sandana.
Hjá gráum steini gægist strá
og gróður allra handanna.
Vísnahorn pebl@mbl.is
Af Kötlu og lúpínu
Allar minningar á einum stað.
ÍS
L
E
N
S
K
A
S
IA
.I
S
M
O
R
48
70
7
01
/1
0
–– Meira fyrir lesendur
Bókina má panta á forsíðu mbl.is eða á slóðinni mbl.is/minningar
Um leið og framleiðslu er lokið er bókin send í pósti.
Hægt er að kaupa minningabækur með greinum sem birst hafa frá
árinu 2000 og til dagsins í dag.
Fáðu úrslitin
send í símann þinn