Morgunblaðið - 22.08.2011, Qupperneq 19

MINNINGAR 19
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 22. ÁGÚST 2011
✝ Ólöf IngibjörgPálína fæddist í
Reykjavík 11. apríl
1933. Hún lést á
Krabbameinsdeild
Landspítalans 12.
ágúst 2011.
Foreldrar henn-
ar voru Ingibjörg
Lilja Pálsdóttir, f.
29.11. 1911, d. 18.4.
1934, og Pétur
Benedikt Ólafsson,
f. 19.8. 1910, d. 15.12. 2003, bæði
fædd í Reykjavík. Alsystir Ólafar
er Magdalena Margrét, f. 12.1.
1932, og systkini samfeðra eru
Ingibjörg Lilja, f. 23.12. 1939,
Ólafur, f. 4.2. 1944, og Geir, f.
24.9 1946. Stjúpsystkini hennar
eru Súsanna Kristinsdóttir, f.
13.7. 1935, og Jón Reynir Krist-
insson, f. 2.10. 1937.
Ólöf giftist Höskuldi Jónssyni,
f. 6.4. 1929. Börn Ólafar og
Höskuldar eru: 1. Guðlaugur
Hermannsson (uppeldissonur
Höskuldar), f. 26.12. 1950, börn:
Guðlaugur Víðir, f. 20.7. 1976,
móðir Halldóra Lilja Jónsdóttir,
Gísli Berg, f. 20.4. 1983, móðir
Elísabet Gísladóttir, hann á 1
barn, maki Tinna Arnardóttir;
Elísa Pultz, f. 15.6. 1987, móðir
Inge Pultz. 2. Aldís Jónína, f. 5.6.
1952, maki 1: Bragi Þór Magn-
12.5. 1957, maki Hjördís Magn-
úsdóttir. Þeirra börn: Einar
Hjörvar, f. 12.5. 1983, sambýlis-
kona Linnea Lindström, Ólöf
Ruth, f. 16.9. 1986, og Magnús
Otti, f. 12.4. 1994. 5. Páll, f. 2.4.
1960, hann á fjögur börn,
Bjarna, f. 10.8. 1983, móðir Guð-
rún Árnadóttir, hann á eitt barn,
með sambýliskonu sinni Katz-
aryna Sawka, Magdalenu Mar-
gréti, f. 8.6. 1991, hún á tvö börn,
sambýlismaður Rúnar Bjarki
Elvarsson; Jan Eyþór, f. 2.8.
1992, og Ingibjörgu, f. 19.11.
1994, móðir þeirra er Agnes Ey-
þórsdóttir. 6. Svava, f. 2.4. 1960,
maki Jóhann Gestur Jóhannsson,
þeirra börn eru: Davíð Ingi, f.
10.2. 1979, maki Jóna Björg
Jónsdóttir, f. 21.9. 1980, þau eiga
þrjú börn; Jóhann Líndal, f. 13.5.
1982, sambýliskona Birgitta Ösp
Atladóttir; Baldvin, f. 19.12.
1986, sambýliskona Sigrún
Guðný Halldórsdóttir; Magda-
lena Margrét, f. 9.7. 1993. Svava
var ættleidd af Magdalenu Mar-
gréti Benediktsdóttur (systur
Ólafar) og Tyrfingi Tyrfings-
syni.
Ólöf var rétt ársgömul þegar
móðir hennar lést og tóku þá
móðurforeldrar hennar hana til
sín, en þau voru Ólöf Jónsdóttir
og Páll Steingrímsson og hjá
þeim dvaldi hún til 11 ára aldurs,
en fór þá til föður síns og seinni
konu hans, Svövu Árnadóttur, f.
16.4. 1914, d. 17.11. 1971.
Útför Ólafar verður gerð frá
frá Fella- og Hólakirkju í dag,
22. ágúst 2011, kl. 15.
ússon, d. 10.11.
1977, þeirra börn:
Höskuldur, f. 19.7.
1971, hann á fjögur
börn, maki Þórdís
Jónsdóttir; Bylgja
Bára, f. 21.4. 1973,
hún á tvö börn,
maki Rúnar Bragi
Guðlaugsson;
Braga Ósk, f. 15.6.
1978, hún á þrjú
börn, maki Bene-
dikt Jónsson. Maki Aldísar, 2:
Matthías Guðmundsson, þeirra
börn: Ingibjörg Dröfn, f. 13. 11.
1980, hún á tvö börn, sambýlis-
maður Freysteinn Gíslason; Ólöf
Dröfn, f. 13.11. 1980, hún á tvö
börn, sambýlismaður Lúðvík
Kristinsson. Sambýlismaður Al-
dísar er Aðalbjörn Jóakimsson.
3. Ingibjörg, f. 12.5. 1957, maki
1: Sigurður Ágúst Þórðarson,
þeirra barn Jóhanna Marta, f.
23.10. 1974, maki Sigurður Guð-
mundsson, þau eiga fjögur börn,
maki 2: Bjarki Júlíusson, þeirra
barn Ólafur Brynjar, f. 28.12.
1977, maki Valgerður Björg Haf-
steinsdóttir, þau eiga tvö börn.
Sambýlismaður Ingibjargar er
Kristján Hjartarson, þeirra barn
er Bára Bryndís, f. 5.5. 1990,
sambýlismaður hennar er Skúli
Ævarr Steinsson. 4. Benedikt, f.
Fegurð þín fékkst engum dulin,
fasið ljúft og brosið hreint.
Atvik mörgum öðrum hulin
augun bláu fengu greint.
Á okkar sambúð, elsku vina,
yndislegum bjarma slær.
Hann mun þungar þrautir lina
þá annað verður hinu fjær.
Á kveðjustund ég hljóður hneigi
höfuð mitt að þínum beð
og bið að birti af nýjum degi.
Blessun Drottins sé þér með.
(Höskuldur Jónsson)
Höskuldur.
Hjartans eldur hefur brunnið,
horfið það sem áður var,
lífsins starf svo lengi unnið
með ljósi margan ávöxt bar.
Þú sem gafst mér ást í æsku
sem entist vel á lífsins braut,
í faðmi þínum frið og gæsku
fann ég leysa hverja þraut.
Þú sem gegnum unglingsárin
áhyggjurnar mínar barst,
þú sem vildir þerra tárin,
í þjáningu mitt skjól þú varst.
Þú gafst mér alltaf gæsku þína
svo glaðlegt bros þú sendir mér.
Þín fagra birta fær að skína
og fylgja börnum hvert sem er.
Þig var best í heimi að hitta,
þín hlýja ávallt styrkti mig.
Þú sem varst mér stoð og stytta,
ég stend í þakkarskuld við þig
Þú sem barst þinn harm í hljóði
hræddist ekki dauðans mátt.
Er falla tár, með fögru ljóði
ég fæ að kveðja þig í sátt.
Hjartans eldur hefur brunnið,
horfið það sem áður var.
Æviskeið á enda runnið
eftir lifa minningar.
(Kristján Hreinsson)
Ingibjörg Höskuldsdóttir.
Amma Lóló var einstök kona.
Hún var mikilvægur hluti af lífi
svo margra og var rík í betri
skilningi þess orðs. Það sást vel
undir það síðasta þegar börn
hennar, makar og barnabörn
komu saman til að vera við hlið
hennar.
Amma var stór hluti af æsku
minni og í minningunni var
Rjúpufellið eins og mitt annað
heimili. Ein minning tengir okk-
ur ömmu frekar en aðrar og er
hún gjarnan rifjuð upp þegar
fjölskyldan kemur saman. En
það var fyrir nær 30 árum sem
ég ákvað að fara í mikla svaðilför
úr Seljahverfinu í Breiðholti yfir
í Fellahverfið. Á þeim árum voru
bæði hverfin yfirfull af villingum
og vandræðaunglingum, að
minnsta kosti í mínum hugar-
heimi. En það hafði komið upp
ósætti á heimili mínu og því
ákvað ég að fara, 5 ára gamall,
og flytja til ömmu og afa. Þar var
alltaf gott að vera. Þar var hlýja,
faðmlög, hiklaus stuðningur
sama hver málstaðurinn var, ís,
nóg af ís og auðvitað West Side
Story á VHS. Það lá því í augum
uppi að besta leiðin að heiman
væri leiðin heim til ömmu og afa.
Eftir að hafa farið yfir nokkrar
stórar umferðargötur og gengið í
dágóða stund, komst ég á leið-
arenda þar sem amma tók
áhyggjufull á móti mér. Þegar
hún spurði svo hvernig í ósköp-
unum ég hafði farið yfir á um-
ferðarljósunum þá setti ég mig í
stellingar. Ég stóð eins og
myndastytta af skautahlaupara
við rásmark, með annan hnefann
steyttan fram á við og tilkynnti
henni „ég fór bara yfir þegar
kallinn var svona“.
Sama dag og amma féll frá fór
ég út að skokka. Það var seint
um kvöld og sólin að hverfa á
bakvið sjóndeildarhringinn. Þeg-
ar ég skokkaði í vestur var mér
litið upp í himininn og áður en ég
vissi var ég byrjaður að brosa.
Ég þóttist vita að hún væri þar í
góðum höndum að bíða eftir okk-
ur hinum og ég er viss um að hún
hafi aldrei gleymt því hvernig
maður á að fara yfir.
Hvíldu í friði, elsku amma.
Ólafur Bjarkason.
Elsku amma Lóló
Nú hafa leiðir skilist eftir bar-
áttu þína við illvígan sjúkdóm.
Það voru forréttindi að fá að
kynnast þér þótt aðeins hafi ver-
ið í stuttan tíma. Þvílík fegurð
sem þú barst með þér jafnt utan
sem innan. Þú varst svo hrifin af
dýrum og þegar ég kom til þín
með Birtu og hún settist í fína
sófann þinn og ég sagði henni að
fara niður, þá sagðir þú: Ekki
vera að skamma hana, hún má
sitja þarna alveg eins og við. Það
voru allir velkomnir til þín.
Elsku amma Lóló, við munum
verða dugleg við að segja Örnu
Dís frá þér, hversu dásamleg þú
varst. Og við verðum dugleg við
að klæða hana í fallega, bleika
kjóla.
Elsku afi og fjölskylda, hugur
okkar er hjá ykkur
Gísli Berg, Tinna
og Arna Dís.
Mig langar í örfáum orðum að
kveðja hana ömmu mína, Ólöfu
Benediktsdóttur eða Lóló ömmu
eins og við kölluðum hana. Ég
hef þekkt hana ömmu alla mína
ævi og minningin sem hún skilur
eftir sig er sú að vera einhver sú
merkasta og fallegasta kona sem
ég hef kynnst, fyrr og síðar. Það
var tvennt sem einkenndi hana
umfram annað. Annað var
hversu einstakur fagurkeri hún
var og það sýndi síg í því hversu
fínt hún klæddi sig alltaf og
hversu allt var fallegt í kringum
hana. Og alltaf gat ég rætt við
hana um tísku og hönnun því hún
hafði mikinn áhuga á hvoru
tveggja. Hitt var hversu einstak-
lega góð hún var við okkur
ömmubörnin, hvernig sem á
stóð, hverju sem á gekk. Til
hennar var alltaf hægt að snúa
sér og alltaf tók hún opnum örm-
um á móti okkur.
Elsku amma, um leið og ég
kveð þig með hjartað fullt af
söknuði, þá bið ég þess að guð
styrki hann afa í sorginni og okk-
ur hin, sem elskuðum hana af
öllu okkar hjarta.
Hvíldu í friði, amma mín.
Ólöf Ruth Benediktsdóttir.
Í dag kveðjum við elsku Lóló
systur.
Næstum alla mína ævi hafði
ég átt Lóló fyrir systur. Það
byrjaði í kjallaranum hjá afa Óla
í Kirkjubæ við Laugarnesveg,
þar sem smíðaðar voru kojur fyr-
ir fjögur börn, sem áttu að verða
systkin, því ung hjón sem höfðu
misst maka sína áttu fyrir tvö lít-
il börn hvort og nú sameinuðu
þau þessa eign sína. Þarna
myndaðist góður systkinahópur,
sem öll voru glókollar.
Svo eignuðumst við þrjú
systkin sem voru okkar hálf-
systkini. Þetta varð að gátu sem
pabbi útskýrði svo: „að konan
ætti fimm börn og ég á fimm
börn“ svo börnin væru alls sjö.
Þetta var gáta fjölskyldunnar
sem margir höfðu gaman af.
Malla og ég vorum í efri koju,
en Lóló með Reyni bróður í neðri
koju. Hann var yngstur, það er
svo skýrt í minningu minni hvað
hún bar mikla umhyggju fyrir
honum og hugsaði vel um hann.
Það kom fljótt fram hvað hún
hlúði vel að þeim sem þuftu á
henni að halda. Þá fallegu dyggð
bar hún meðan hún lifði og
margir höfðu notið góðs af sem
hún átti samleið með.
Við Lóló fórum ungar út í lífið,
við áttum hvor aðra að og höfð-
um góðan stuðning hvor af ann-
arri. Við áttum góðar stundir
fyrir okkur.
Hún var ákveðin í því að að
duga, tók á sínum veikindum
með miklu æðruleysi hér á árum
áður sem og í gegn um tíðina.
Ákveðin í að láta sér batna og
aldrei að gefast upp. Hún stóð
sterk við hlið eiginmanns síns í
öllu því sem þau tóku sér fyrir
hendur.
Vann við verslunarstörf með
heimilinu og það gerði hún með
snilld og var vel liðin hjá þeim
sem hún vann hjá með sinni
elskulegu þjónustulund.
Það var henni mikils virði að
fá land fyrir sumarhús í Vaðnesi
hjá móðurbróður sínum. Þegar
hún var barn var hún þar á
sumrin hjá ömmu sinni, þá fékk
ég að koma í heimsókn nokkrum
sinnum. Var það okkur til mik-
illar gleði að vera saman og
gleymi ég seint fallegu blóma-
brekkunni þar. Þarna voru henn-
ar æskuslóðir. Hún og maðurinn
hennar komu sér upp fallegu
sumarhúsi þar sem þau undu sér
afar vel á seinni árum.
Lóló var mikill fagurkeri, átti
fallegt heimili og alltaf fín og vel
til höfð, stórglæsileg og falleg
kona. Ég var alltaf stolt af henni.
Hún var algjör götuprýði og
bar af hvar sem hún var, jafnt úti
sem inni og á vinnustað og hvar
sem var.
Börnin hennar og barnabörnin
voru henni guðs blessun, sem
gáfu lífi hennar tilgang og þau
nutu hennar umhyggju og ást-
úðar.
Þegar maður reynir að lýsa
mannkostum látinnar systur og
vinkonu verða öll orð máttlaus
og lítils megnuð, en góðu minn-
ingarnar koma upp og varðveit-
ast.
Kæri Höskuldur og fjölskylda,
Guð styrki ykkur í upphafi þess
nýja kafla sem nú er að hefjast í
lífi ykkar.
Megi lífið fara um ykkur mild-
um höndum. Innilegustu samúð-
arkveðjur. Blessuð sé minning
hennar Lólóar okkar.
Súsanna Kristinsdóttir.
Jesús sagði: Komið til mín, allir þér,
sem erfiði hafið og þungar byrgðar, og
ég mun veita yður hvíld.
Matt. 11.28
Ég, drottinn; Guð þinn, held í hægri
hönd þína og segi við þig : Óttast þú
eigi, ég hjálpa þér.
Jes. 41.13
Jesús sagði: Ég er dyrnar. Sá sem
kemur inn um mig, mun frelsast, og
hann mun ganga inn og út og finna
haga.
Jóh. 10.9
Jesús sagði: Ég er ljós heimsins. Sá
sem fylgir mér, mun ekki ganga í
myrkri, heldur hafa ljós lífsins.
Jóh. 8.12
Anna Helga Gylfadóttir.
Ólöf I.P.
Benediktsdóttir
HINSTA KVEÐJA
Elsku amma, þín verður
sárt saknað og alls hins
góða sem kom frá þér
Góðu stundanna með þér
mun ég minnast með gleði í
hjarta og með miklu þakk-
læti.
Ég kveð þig með sökn-
uði, amma mín.
Höskuldur Bragason.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
GUNNAR SÆMUNDSSON,
Birkihvammi 5,
Kópavogi,
sem andaðist á Landspítalanum í Fossvogi
föstudaginn 12. ágúst, verður jarðsunginn
frá Kópavogskirkju þriðjudaginn 23. ágúst kl. 13.00.
Ásta Halldóra Ágústsdóttir,
Ágúst Þ. Gunnarsson, Hólmfríður Sigurðardóttir,
Ólafur S. Gunnarsson,
Hulda B. Gunnarsdóttir, Helgi Valberg,
Sigurlaug Gunnarsdóttir, Hafsteinn G. Haraldsson,
Gunnhildur Gunnarsdóttir, Rannver Eðvarðsson,
Valdimar G. Gunnarsson, Katrín Einarsdóttir,
Gunnar Gunnarsson, Anna María Bjarnadóttir,
afabörn og langafabörn.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
BJÖRN BALDVIN HÖSKULDSSON
byggingarverkfræðingur,
Álfaskeiði 73,
Hafnarfirði,
lést á líknardeild Landspítalans þriðjudaginn
16. ágúst.
Útför hans fer fram frá Hafnarfjarðarkirkju þriðjudaginn 23. ágúst
kl. 13.00.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á Krabbameinsfélagið eða
líknardeild Landspítalans í Kópavogi.
Sigrún Arnórsdóttir,
Höskuldur Björnsson, Auður Þóra Árnadóttir,
Arnór Björnsson, Bára Jóhannsdóttir,
Baldvin Björnsson, Helga Rúna Þorleifsdóttir,
Þórdís Ragnhildur Björnsdóttir, Michael Teichmann
og barnabörn.
✝
Elskuleg móðir mín, tengdamóðir og amma,
BERGÞÓRA KRISTINSDÓTTIR,
Skjóli,
áður til heimilis Eyjabakka 5,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum Fossvogi aðfaranótt
laugardagsins 13. ágúst.
Útförin fer fram frá Áskirkju Reykjavík þriðjudaginn 23. ágúst
kl. 13.00.
Kristinn Jónsson,
Rakel Hugrún Eyvindardóttir,
Kristrún Kristinsdóttir.
✝
Systir okkar,
JÓHANNA HRAFNFJÖRÐ
ljósmóðir,
Ásvallagötu 25,
Reykjavík,
verður jarðsungin frá Dómkirkjunni í
Reykjavík þriðjudaginn 23. ágúst kl. 15.00.
Kristín Hrafnfjörð,
Hrefna Hrafnfjörð.
✝
Okkar elskulegi sonur og bróðir,
EYÞÓR DARRI RÓBERTSSON,
lést af slysförum sunnudaginn 14. ágúst.
Útförin verður gerð frá Hallgrímskirkju
miðvikudaginn 24. ágúst kl. 13.00.
Róbert Ólafsson, Lilja Huld Steinþórsdóttir,
Albert Marel Róbertsson, Berta María Róbertsdóttir
og aðstandendur.
✝
Ástkær móðir, tengdamóðir og amma,
ÞURÍÐUR GUÐMUNDSDÓTTIR,
lést á Droplaugarstöðum fimmtudaginn
18. ágúst.
Útför fer fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Ásrún Lilja Petersen, John McClean,
John Búi McClean.