Birtingur - 01.04.1956, Síða 27

VILBORG DAGBJARTSDÓTTIR:
TKYGGÐ
Tvö Ijóð
TJNDTJR
í nótt gerðist kraftaverk.
Greinar kastaníunnar opnuðust
og örlítil lauf teygðu sig
móti sólinni.
Það var vorið sem kom.
Kom það í dúnléttu skýi
utan úr blámanum,
eða í hvítri gufu
sem lagði upp frá rakri molðinni?
Kannske var það í næturgolunni,
sem var hlýrri en í gær?
Ég geng í myrkri.
Alein í þykku myrkri
fálma ég köldum höndum.
Ekkert lýsir mér,
það er enginn vegur,
samt held ég áfram að fálma
eftir þvölum veggjum myrkursins
því ég man ennþá
að einu sinni elskaði ég
eitthvað sem dó
í myrkrinu.
Ég veit það ekki
þetta skeði í nótt
meðan ég svaf.
25