Vera - 01.03.1985, Blaðsíða 18

Unglingaathvarf
Tillaga okkar um aö borgin kæmi á fót neyöarathvarfi
fyrir unglinga og veröi til þess 3.6 milljónum á árinu var
felld viö endanlega afgreiðslu fjárhagsáætlunar í borg-
arstjórn.
Bækur í Gerðuberg
Tillaga okkar um að bókasafnið í Geröubergi fengi 5.5
milljónum króna meira en gert var ráð fyrir í tillögum
meirihlutans, þ.e. alls 15 milljónir til bókakaupa var
felld, fékk níu atkvæði. Þetta þýöir að safnið mun ekki
uppfylla staðla um bókakost (60 þús. bindi) þegar það
opnar árið 1986, sjálft afmælisárið.
Launahækkun umfram aðra
Það var sem sagt fátt um undirtektir við okkar tillögur
alveg sama hvað þær voru sanngjarnar og skynsam-
legar! (Allar tillögur Kvennaframboðsins varðandi fjár-
hagsáætlun liggja frammi í Kvennahúsinu). Yfirleitt
fengu þær öll atkvæði minnihlutans, þ.e. níu atkvæði
en þó brá svo við að ekki allir þeim megin gátu tekið
undir með okkur. Svo fór t.d. þegar greidd voru atkvæði
um það hvort borgarfulltrúar ættu að fá launahækkun
umfram aðra launþegar. Kvennaframboðið lagði fram
tillögu sem fól í sér að hækkun launa borgarfulltrúa,
borgarráðsmanna og annarra fulltrúa í nefndum borg-
arinnar væri í samræmi við almenna kjarasamninga, en
ekki í samræmi við Kjaradóm sem ákvað 37% hækkun
á laun þingmanna og þar með borgarfulltrúa. í tillög-
unni var einnig gert ráð fyrir að niður féllu greiðslur bif-
reiðastyrkja til sömu manna. Þrír borgarfulltrúar
greiddu atkvæði með: Okkar stelpur í borgarstjórn,
Guðrún og Ingibjörg Sólrún og svo Guðrún Ágústsdótt-
ir, Alþýðubandalagi. Tveir borgarfulltrúar úr minnihlut-
anum greiddu atkvæði gegn tillögunni, þeir Sigurjón
Pétursson, Alþýðubandalagi og Kristján Benediktsson,
Framsóknarflokki. Sjálfstæðismeirihlutinn greiddi
sömuleiðis atkvæði gegn tillögunni en aðrir fulltrúar úr
minnihlutanum, þ.e. Sigurður E. Guðmundsson, Al-
þýðuflokki, Adda Bára Sigfúsdóttir og Guðmundur Þ.
Jónsson, Alþýðubandalagi og Gerður Steinþórsdóttir,
Framsóknarflokki sátu hjá.
Ókeypis matur
Kvennaframboðið flutti raunar líka tillögu þess efnis
að borgarfulltrúar greiddu sjálfir fyrir kaffi og mat á
fundum og töldu kostnað fyrir þessu ekki eiga koma úr
borgarsjóði. Pólitískt kjörnir fulltrúar sætu þá við sama
borð og aðrir starfsmenn borgarinnar hvað þetta varð-
ar. En þessi tillaga var felld og hlaut aðeins atkvæði sjö
minnihlutafulltrúanna.
ÁFENGISVARNIR
úr höndum borgarinnar
Reykjavíkurborg hefur afsalað sér
starfsemi áfengisvarnadeildar Heilsu-
verndarstöðvarinnar í hendur SÁÁ.
Drög að samningi borgarinnar við sam-
tökin voru samþykkt með atkvœðum
meirihlutans á borgarstjórnarfundiþ. 7.
mars. Allir fulltrúar minnihlutans
greiddu atkvœði gegn þessari ráðstöfun
og rökstuddu þá afstöðu sína í umrœð-
um, sem voru langar.
Það var Páll Gíslason fulltrúi í Heilbrigðisráði sem
kynnti samningsdrögin fyrir borgarstjórn. Hann rakti til-
drög umræðnanna um að afhenda SÁÁ áfengis-
varnardeildina og kom m.a. fram í máli hans að leitað
hafi verið álits heilbrigðisráðuneytisins á útboðum á sviði
heilbrigðisþjónustu enda gera lög ráð fyrir, að heilsu-
gæslustöðvar sveitarfélaganna hafi m.a. áfengisvarnir
með höndum. Páll taldi kostina við aö láta SÁÁ eftir
deildina þá, aö þjónustan yrði betri og samræmdari,
fjármunir myndu nýtast betur, starfsfólk myndi samnýt-
ast og skilyrðin fyrir þróun á fjölskyldumeðferð myndu
verða betri. Páll lagði áherslu á að ekki væri verið að
leggja áfengisvarnadeildina niður heldur tryggja betur
störf hennar.
Adda Bára Sigfúsdóttir (Alþýðubandalagi), Guðrún
Jónsdóttir (okkar fulltrúi), Jósteinn Kristjánsson (Fram-
sókn) og Sigurður E. Guðmundsson (Alþýðuflokki) töl-
uðu öll gegn samningnum. Vakin var athygli á þessum
atriðum m.a.:
— Oft var þörf en sjaldan meiri nauðsyn en nú að
rækja áfengis- og fíkniefnavarnir.
— Borgin er með þessu móti að greiða öðrum fyrir að
inna af hendi skyldustörf, sem landslög leggja henni á
herðar.
— í samningnum er ekkert aö finna um varnaðarstarf
eða upplýsingaþjónustu, aðeins er tekið fram að starf-
semin skuli fólgin ,,í ráðgjöf, leiðbeiningum og ráðgjöf
fyrir aðstandendur áfengissjúklinga" (1. gr.).
— Heilbrigðisráö Reykjavíkur hefur skv. samningnum
aðeins einn fulltrúa í yfirstjórn deildarinnar þannig að
SÁÁ er veitt eindæmi í málefnum hennar (3. gr).
— Borgin greiðir SÁÁ nákvæmlega sömu upphæð
fyrir árið 1985 og gert var ráð fyrir að rynni til áfengis-
varnardeildarinnar (með óbreyttu fyrirkomulagi) á fjár-
hagsáætlun. í hverju felst þá sparnaðurinn? (5. gr).
— Sérfræðingar innan heilbrigðiskerfisins hafa ekki
treyst sér til að mæla með því að SÁÁ sé falin starfsemin.
Guðrún Jónsdóttir reifaði ný viðhorf sem uppi eru um
meðferð áfengissýkinnar og minnti m.a. á að nú væri
víðast viðurkennt að konum farnast verr en körlum í
meðferð og að verið væri að leita nýrra skilgreininga og
leiöa hvað þessi mál varða hjá konum. SÁÁ heföi ekki
sýnt af sér viðleitni til að fylgjast með þróun af þessu
tagi og með því að láta samtökunum þetta starf eftir,
væri Reykjavíkurborg og heilbrigðisráð að afsala sér
hlutdeild í stefnumótun, sem byggði á nýjum viðhorfum
til áfengissjúkdómsins. Guðrún sagðist ekki sjá að í
samningnum væri nein trygging fyrir faglegum vinnu-
brögðum.
Þá sagðist Guðrún ekki sjá hvar fjárhagslegi ávinn-
ingurinn, sem Páll Gíslason gerði að umræðuefni, ætti
að koma fram, borgin greiddi sömu upphæð til SÁÁ og
áætlað hafði veriö hvort eð var.
Síðan gerði Guðrún réttarstöðu starfsfólksins að um-
ræðuefni (4. gr.) en um er að ræða níu starfsmenn í sex
stöðugildum. Þrátt fyrir ákvæði í samningnum, væri allt
óljóst um lífeyrissjóðsréttindi, veikindaorlof, endur-