Vera - 01.03.1985, Blaðsíða 33

vilduð þið“. Auðvitað hljóta konur og aðrir
sem standa höllum fæti að reyna að rétta
hlut sinn með öllum tiltækum ráðum og þá
er eðlilegt að byrjað sé á hinum formlegu
réttindum. En konur standa utan valdsins,
þær þekkja það ekki, þekkja ekki valda-
hugsunarháttinn og valdataflið sem ein-
kennir karlamenninguna. Þær kunna
heldur ekki á stofnanirnar sem eru upp-
byggðar á sömu forsendum. Þær átta sig
heldur ekki á karlasamstöðunni sem er
afar sterk, kannski sterkasta ,,stofnun“
þjóðfélagsins. Konurnar á fyrra skeiði
kvennabaráttunnar fyrir stríð voru búnar að
komast til botns í þessu, (sumar þeirra
a.m.k.). Þær höfðu gengið sömu braut og
við í Rauðsokkahreyfingunni, farið að
,,læra“ allt mögulegt meðaðstoðkarlanna
til þess að verða gjaldgengar í hinu stóra
samfélagi. Þær æfðu sig í ræðumennsku
og félagsstörfum, fóru síðan út í pólitík og
upplifðu svipaðar hremmingar og við og
árekstra við karlveidið með misjafnlege
slæmum afleiðingum fyrir þær sjálfar. Það
er eins og dýrkeypt reynsla baráttukvenna
berist ekki á milli kynslóða.
— Af hverju?
Ja, það er ekki gott að segja. Kannski er
ein af ástæðunum sú, að dætur baráttu-
kvenna verða svo miður sín yfir persónu-
legum örlögum margra þeirra. Þær vilja
ekki lenda í því sama. Fjöldi kvenfrelsis-
kvenna hefur á öllum tímum orðið illa úti
vegna andstöðunnar við karlveldið. Fyrir
300 árum voru þær brenndar, síðan þá
hefur verið þaggað niður í konum með
mildari hætti. En það er alltaf reynt að
þagga niður í þeim.
— Þú segir að því fylgi hremmingar að
vera kvennabaráttukona?
Já, svo sannarlega. Rauðsokka var t.d.
og er enn mikið skammaryrði. Ég veit að
börnunum mínum var oft strítt á þessu. En
ég sé samt ekki eftir neinu. Fyrir mér var
sumarið 1970 mjög spennandi timi, rétt
eins og ’81 var fyrir ykkur. Ég get vissu-
lega sagt um það sumar: ,,Vá, hvílíkt sum-
ar“.
— En svona að lokum, hvað finnst þér
mikilvœgast í kvennabaráttunni núna?
Samstaða. Kvennasamstaða.
— isg.
Konur,
kastið ekki
verðmætum
á glæ!
Frímerki eru verö
mæti sem við
Kvennahúsinu
getum notað.
Safnið þeim því
saman og sendið
okkur. Heimilis-
fangið er: Kvenna-
húsið, Vallarstræti
4, Reykjavík.
33