Vera - 01.12.1988, Side 3

_ .. // r-a^K^r^
></
^ f & 1^*3
Jfc </£> 33? \þ> ^
ov rWMrtié ol3 VS-C c\
Stríáo^ oSrur/ joSu V/)/
UUO) 'r !& /'Jy^v'ára.k')
Lesendabréf geta verið í margskonar formi og sendi Katrín Harðar-
dóttir, 9 ára okkur þetta innlegg í umræðuna.
Athugasemd við
skrif Veru
Ljósmædur á Fædingarheimili Reykja-
víkurborgar sendu VERU meðfylgjandi
yfirlýsingu til birtingar í blaðinu.
Reykjavík 16. nóv. 1988.
Við undirritaðar Ijósmæður á Fæðing-
arheimili Reykjavíkur mótmælum alfarið
órökstuddum aðdróttunum á forstöðu-
konu og starfslið heimilisins, sem fram
komu í októberblaði ,,Veru“.
Sigurbjörg Guömundsdóttir (sign.)
Steinunn Guðmundsdóttir (sign.)
Dýrfinna Sigurjónsdóttir (sign.)
Erla Sigurðardóttir (sign.)
Kristbjörg Ingvarsdóttir (sign.)
Margrét Hinriksdóttir (sign.)
Maja Jónsson (sign.)
Sólveig Matthíasdóttir (sign.)
Eygló Ragnarsdóttir (sign.)
Dóra Sigfúsdóttir (sign.)
Guöbjörg Andrésdóttir (sign.)
Svar ritnefndar
í yfirlýsingu Ijósmæðranna kemur ekki
fram í hverju hinar ,,órökstuddu aðdróttan-
ir“ VERU voru fólgnar. Það erþví ákveðn-
um annmörkum háð fyrir ritnefnd að færa
fram þau rök sem upp á vantar en taka orð
sín aftur ella. Ritnefndin vill engu að síður
koma eftirfarandi á framfæri.
í júlíhefti blaðsins var all ítarleg umfjöll-
un um Fæðingarheimili Reykjavíkur sem
og viðtal við forstöðukonu þess, Huldu
Jensdóttur. Þessi umfjöllun ber það
glöggt með sér að greinarhöfundar taka
einarða afstöðu með Fæðingarheimili
Reykjavíkur í baráttunni um tilverurétt
þess. Afstaða og umfjöllun greinarhöf-
unda vakti talsverð viðbrögð og jafnvel
reiði meðal lesenda blaðsins sem töldu
Fæðingarheimilinu, og þá sérstaklega
Huldu Jensdóttur, hampað um of. Töldu
þeir myndina, sem upp var dregin, of ein-
hliða og ekki væru skoðaðar allar hliðar
þess vanda sem við er að eiga í rekstri
Fæðingarheimilisins.
Þegar VERA fær umtalsverö viðbrögð
frá lesendum þá treystir hún sér ekki til að
afgreiða þau sem léttvæg — sérstaklega
ekki þegar þau eru studd sannfærandi
rökum. Þess vegna voru þeim lítillega
gerð skil í októberhefti blaðsins. Það var
gert með tvennum hætti.
1) Haft var samband við landlæknisemb-
ættið, sem fer með faglega stjórn heil-
brigðismála í landinu, og leitað upplýs-
inga um þær athugasemdir sem lesendur
gerðu við öryggi Fæðingarheimilisins.
Guðjón Magnússon, aðstoðarlandlæknir,
varð fyrir svörum og það sem eftir honum
er haft var borið undir hann áður en það
var sett á prent. Ef Ijósmæður Fæðingar-
heimiUsins telja að í máli hans komi fram
,,órökstuddar aðdróttanir“ þá verða þær
að eiga það við hann en ekki VERU.
2) Sagt var frá þeirri skoðun, sem allmarg-
ar konur létu í Ijós við btaðið, að áköf bar-
átta Huldu Jensdóttur gegn rétti kvenna
til fóstureyðinga fældi konur frá þvi að not-
færa sér þjónustu þeirrar stofnunar sem
hún er i forsvari fyrir. Þessi afstaða þarf
varla að koma neinum á óvart þar sem
þarna er um að ræða eitthvert viðkvæm-
asta deilumál kvenna og fá mál vekja með
okkur eins miklar tilfinningar. Þá hafði
blaðið það eftir þessum konum að á Fæð-
ingarheimilinu væri hafður uppi ,,beinn
og óbeinn áróður“ gegn rétti kvenna til
fóstureyðinga. Þarna var vissulega um
ásökun að ræða og VERA getur fallist á
að hún var órökstudd eins og hún birtist
lesendum á síðum blaðsins. Ef þetta eru
,,órökstuddu aðdróttanirnar“ sem Ijós-
mæðurnar eru að visa til, þá biöur blaðið
þær afsökunar á þessum mistökum. Það
var ekki ætlun blaðsins að kasta rýrð á þá
einstaklinga sem starfa á Fæðingarheimil-
inu. En hinu verður ekki á móti mælt að
konur, sem eru á öndverðum meiði við
Huldu Jensdóttur, og konur, sem hafa tek-
ið meðvitaða ákvörðun um að fara i fóst-
ureyðingu, hafa mjög blendnar tilfinning-
ar í garð Fæðingarheimilis Reykjavikur.
Hulda Jensdóttir hefur vissulega fullan
rétt á því að hafa hvaða skoðun sem er á
fóstureyðingum, en hvort sem henni líkar
það betur eða verr, þá er nafn hennar
órjúfanlega tengt þeirri stofnun sem hún
hefur m.a. byggt upp þ.e. Fæðingarheim-
ili Reykjavíkur.
3