Vera - 01.02.1991, Blaðsíða 32

MAÐUR GETUR ALLS STAÐAR UNNIÐ
ÞAR SEM MANNI LÍÐUR VEL
Spjallaö viö Margréti Jónsdóttur, leirlistakonu ó Akureyri.
Baðherbergisvaska, andlits-
grímur, kertastjaka, flísar,
blómavasa, skálar, tesett, hár-
spennur, eyrnalokka og nælur
af öllum stærðum og gerðum
frá Margréti Jónsdóttur má sjá
víða um land. Færri vita að
listakonan býr og starfar á
Akureyri og selur vörur sínar
aðallega þar í eigin verslun.
VERA heimsótti Margréti
á vinnustofuna einn laugar-
dag fyrir jól. Vinnustofan læt-
ur lítið yfir sér í bílskúr mitt í
nýju íbúðarhverfi en Margrét
og eiginmaður hennar Hein-
rik Pedersen, sem er einnig
leirkerasmiður, eru nýbúin að
kaupa gamla samkomuhúsið
á Svalbarðseyri og eru að gera
32
það upp. Þar munu þau fá
betri vinnuaðstöðu og ágæta
íbúð í framtíðinni.
Margrét Jónsdóttir stund-
aði nám við Kunsthándværk-
erskolen í Kolding í Dan-
mörku 1980-84. Hún hefur
unnið á eigin vinnustofu á
Akureyri frá 1985.
En hvers vegna Akureyri?
Mér var alveg sama hvert ég
færi þegar heim kom en Hein-
rik valdi Akureyri og ég vildi
að hann réði, því að hann er
útlendingur og var að flytja.
Það var líka auðveldara fyrir
okkur í byrjun að koma hing-
að því að öl) fjölskylda mín
býr hér.
Hvernig er aö vera lista-
kona á Akureyri, er þaö
einangraö?
Ja, það er náttúrulega frekar
einangrað en maður getur alls
staðar unnið þar sem manni
líður vel og ég held að maður
geti alls staðar verið. En það er
lítið um að vera hér, þ.e. þú
ferð ekkert um helgar að
skoða sýningar. Það er lítið að
gerast í listalífinu. Eg sakna
þess oft að geta ekki kíkt inn á
sýningar eða vinnustofur og
séð eitthvað fallegt, eitthvað
sem kæmi mér á óvart. Ég er í
Leirlistafélaginu og það væri
gaman að geta kíkt inn á
verkstæði hjá öðrum og spjall-
að og fengið vítamínsprautu.
En mér finnst gott að vinna
hérna. Það er góður vinnu-
friður og lítið sem truflar. Það
fer t.d. mun minni tími í snatt
og vitleysu. Það halda margir
að maður verði svo leiður og
einangraður af því að það er
ekkert skemmtilegt kaffihús
hér, en þó svo ég byggi í
Reykjavík hefði ég engan tíma
til að hanga einhvers staðar og
horfa á þá sem færu hjá. Þá
hefði ég engan tíma til að
vinna.
Eg hef líka mjög gott
samband við listakonur hér,
sumar eru að mála, aðrar eru í
textíl. Við hittumst og kíkjum
til hver annarrar. Svo fer ég
suður og tek syrpu að skoða