Ritmennt - 01.01.2001, Qupperneq 77

RITMENNT
LATNESK TÍÐASÖNGSBÓK ÚR LÚTERSKUM SIÐ
AdMagnif.
Ant. 2. A
■ J* T „Rr
« ; JÍ S.
n f * £ "
A- gnum * haeredi-tá-tis mj-sté- ri- um :
R „ R ■ ■ \—z
«• ■ •— *« : " *» « . V —n
r- « - -4 «
témplum Dé- i fáctus est ú-te-rus nésci - ens vf- rum non - 1 '
■ . T — .s
« : . ■ J 1 i* i —
7 . * 5 « * ■ i * j
est pollútus ex é a cárnem assúmens : ómnes géntes
■ ■ .■I
■ % - jj r . J :♦.«. " ” ■ •L.
: • — ■ *■ ' " 1 a B " * S ■ UJ
véni- ent, dicéntes : Gló-ri-a tíbi Dó- mine. E u o u a e.
Sama antifóna í Libei usualis (pr. 1964).
hljóða) við síðari kvöldsöng á áttadag þegar minnst er umskurn-
ar Jesú.7 Raunar er furðu margt í handritinu sem enn má heita
óbreytt í tíðasöng kaþólskra manna.
Neðst á þriðju síðunni hefst fyrri kvöldsöngur helgaður þrett-
ánda degi jóla, sunginn lcvöldið fyrir þann dag. Á eftir fylgir tíða-
söngur á helgidögum kirkjuársins fram á 17. sunnudag eftir trini-
tatis, og virðist þetta efni samfellt (að slepptum bls. 105-06 sem
fyrr var getið) allt fram á bls. 142. Vantar þá enn noklcur blöð því
að sunnudagar eftir trinitatis fram til aðventu, þegar nýtt kirlcju-
ár hefst, eru ætíð nokkru fleiri en þetta (fæstir 22, flestir 27).8 í
fyrsta íslenska Grallaranum (1594) er söngur fram á 23. sunnu-
dag eftir trinitatis en bænir allt til 26. sunnudags.9 í Graduale
Romanum er messusöngur á 23. sunnudag eftir hvítasunnu (sem
er samkvæmt lútersku tali 22. sunnudagur eftir trinitatis) og
tekið fram að séu þessir sunnudagar fleiri skuli syngja eins og á
þeim degi.10 Sú staðreynd að í handritinu eru sunnudagar fram
7 Liber usualis, bls. 444.
8 Samkvæmt munnlegum upplýsingum Þorsteins Sæmundssonar stjörnufræð-
ings.
9 Graduale (1594) Þ ii v.-Þ iii v. og Cc iiii v.
10 Graduale Romanum, bls. 391-94.
73