Ljósmæðrablaðið - 15.05.2004, Blaðsíða 8

Útskriftarniynd 30. september 1947.
Efsta röð frá vinstri: Ingunn Emma Þorsteinsdóttir, Hildw Benediktsdóttir, Jóhanna F. Líkafrónsdóttir Hrafnfjörð, Sigfríðw María Guð-
bjartsdóttir og Guðrún Margrét Karlsdóttir.
Miðröð frá vinstri: Ingibjörg Jónsdóttir, Brynhildur Hermannsdóttir, Guðrún Ólafsdóttir, Anna Jakobina Eiríksdóttir, Guðrún Magnúsdóttf
Ijósmóðir, Guðný Guðjónsdóttir Ijósmóðir og Guðlaug Ingibjörg Sveinsdóttir.
Neðsta röð frá vinstri: Snorri Hallgrímsson prófessor, Friðrik Einarsson, Jóhanna Friðriksdóttir yftrljósmóðir, Guðmundur Thoroddsen og
Þorgeir Gestsson.
A myndina vantar Salóme Maríusdóttur.
Nei, nei, það var valið úr. Já ég var
ein af þessum heppnu. Fyrst fór ég
reyndar til Patreksfjarðar en svo var ég
að mig minnir eitt ár á fæðingagangi og
þrjú eða ijögur ár á miðgangi, sem var
sængurkvennagangurinn. Síðan fór ég
til Noregs og var þar bæði á fæðinga-
deild og kvensjúkdómadeild í fimm ár,
það var lærdómsríkt en mér fannst ljós-
mæðurnar þar kunna meira en við.
Það var heilmikil reynsla að vera á
Patreksfirði. Mér var sagt að það ætti
að vera hjúkrunarkona með sjúkrahúsið
og ég ætti bara að hafa fæðingarnar en
það brást og hún kom ekki fyrr en
löngu seinna. Konunum var gert að
fæða á sjúkrahúsinu því ég gat ekki
farið af því. Þegar þurfti að gefa
penisillín þá var það gefið á íjögurra
tírna fresti og það var enginn til að gefa
penisillin svo að ég var varð að láta
vekja mig til gefa það. En svo kom nú
loksins hjúkrunarkona og þá lagaðist
þetta.
Þá var ekki búið að færa út landhelg-
ina og það var alltaf verið að koma með
slasaða Breta. Ég var þar þegar Dun
strandaði og það var komið þarna með
19 menn til að hýsa, það voru náttúr-
lega ekki til svona rnörg rúm en það var
hægt að losa tvær stofur og leggja dýn-
ur og teppi fyrir alla.
Á sama tíma hefur eitthvað af börn-
um verið að fæðast?
Það er nú líkast til. Já, já og konurn-
ar buðu mér oft heim og ég fór í skírn-
arveislur til þeirra en ég hafði bara
sjaldan tíma til að stoppa!
Tlvað varð til þess að þú stofnaðir
fœðingarheimili?
Ég var nýkomin heim frá Noregi árið
1958 og fór að vinna á fæðinga-
deildinni um sumarið, það var náttúru-
lega allt yfirfullt. Svo ég hugsaði með
mér að ég gæti gert þetta bara sjálf, ég
varð bara að fá mér húsnæði og gerði
það.
Ég kom sem sagt þarna heim og hóf
búskap á Álfhólsvegi 66. Þá var ég
griðarmikið sótt út um bæinn og það
voru ekki alls staðar aðstæður til a*
konur gætu legið eða fætt þar. ÞesS
vegna setti ég þarna upp fimm rúm oí
tók þær sem verst voru settar bara heiP1
til mín. Það byrjaði þannig. Svo varð
þetta húsnæði allt of lítið og óhentug1
og ég var alltaf að sverma fyrir eiO’
hverju skárra svo ég fór á Hlíðarveg ^
og tók það á leigu í tvö ár en það v3r
ekki til leigu lengur. Þá sá ég Borga|V
holtsbraut 40 auglýsta, fór og skoðað1
hana og hún var mjög hentug, allt 3
einni hæð svo ég fór inn í Trygginga1’
fékk þar lán og keypti hana. Og þessa1
íbúðir sem voru þar, ég þurfti að opa3
þar á milli til að fá meira pláss. Þá vaí
þetta orðið þokkalega gott pláss og vaf
ég þar með fæðingarheimili til 1969. Þ'1
gifti ég mig og það fór ekki saman sv°
ég hætti.
Hvernig fannst þér viðhorfið við þ'1
að opna svona fœðingarheimili?
Mér fannst það afskaplega jákvaetf
Voru einhverjar Ijósmœður að vin,lil
með þér þarna?
8 Ljósmæðrablaðið maí 2004