Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1885, Síða 30
or&iu at> öliiu, seiu blandaíúst meíru og ineiru IijartabldSI
þjóbarinnar beztu sona, óx af því og^ reis hærra og hærra,
og átti ekld aÖ hníga aptur, fyrr en Italía var oríin frjálst,
heilt og voldugt ríki, eins og hdn er nú, og Cavour og
Garibaldi eru þeir, sem mest hafa aö því unnið. Garibaldi
er stríðshetjan, ákafur og skjdtur eins og stormbylur, sem
gjörir sitt til að reisa öldurnar upp, og knýja þær áfram.
Cavour er stjórnvitringurinn, byggingameistarinn, sem held-
ur frelsisöldunum innan rjettra takmarka, og leiðir þær í
rjetta farvegu, beinir þeim ab því er brjóta þarf, og
gerir jafnframt svo í kringum, ab aðrar þjóðir ekki grípi
fram í og stífli straumana, og byggir jafnóðum upp nýja
þjóðbyggingu í stað þess er hrynur.
CamiUo JBenso di Cavour fæddist i Turin 10.
d. ágústm. 1810. Faðir hans, marquis Michele di Cavour
var apturhaldsmaður, aubugurmjög; móðir hans var menntuð
og gáfuð kona tiginborin frá Genf. Hann fjekk gott og
frjálst uppeldi, var fjörugur, hvatlegur drengur, sterkur og
viljafastur, hugkvæmur og gófeur í sjer. þegar hann var
10 vetra var hann settur í hermannaskóla, og varð um
leib hirðsveinn hjá prinsinum af Carignan, sem seinna varð
konungur undir nafninu Carl Albert. En hann þýddist ekki
hirðsiðina, þótti óvirðing að því, að vera þannig nokkurs-
konar þjónn, og var loks sendur heim aptur. En þó að
hann kæmi sjer ekki við hirðina, kom hann sjer því betur
á skólanum. þó að hann væri æringi, var hann mesti
sjór að læra, og allt sem hafði verklega þýðingu, allt sem
hann gat sjeð til hverra nota var, var honum kært. Eink-
um stundaði hann allskonar reikningslist, og hefur hann
sagt sjálfur, að sú stundan hafi komiö sjer að ágætum
notum, og verið sjer góður undirbúningur undir stjórnar-
störfin. — Ilann varö liðsforingi á mjög ungum aldri, og
hafði selu í Genua, og lifði þar góðu og glöðu lífi.
Astand Iandsins lá honum raunar þungt á hjarta, en hann
var gagntekinn af hugmyndinni um einingu Ítalíu, og einn
af hinum vonbeztu, og þegar fregnin barst um júlíbylt-
inguna í Frakklandi 1830, var hann svo skírorður um,
hvaða áhrifa hann vonaði af henni á framtíð ftalíu, að
hann komst í ónáð hjá stjórninni, og varð sáendirá, að
hann hætti hermannsstöðu árið eptir.
(96)