Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1885, Qupperneq 38

En eins og ástatt vai*, var hvorugt mögulegt. Tilraunin
ein gat kostaö a!lt sem unnib var. Austurríki beiS ab
eins tækifæris til aö hefja öfrih, og Cavour þöttist þess
fuilviss, aí> Venedig Iosnabi brátt meb öfcru máti undan
útlendingavaldi. Og hversu mjög sem hann langabi til aí>
gjöra Róm þá þegar ab höfubstab ríkisins, þá var þab þd
öhugsanlegt ab svo stöddu, því þab var sama sem ab rábast
á Frakka. Hann hafbi einnig virbingu fyrir páfanum, og
vissi ab þab mundi vekja mestu öánægju í katólskum
iöndum, ef allt of nærri honum væri gengib þá þegar.
Hann treysti því Iíka, ab Róm mundi vinnast meb hægb-
inni. þó gat hann ekki komizt hjá ab senda herflokk inn
í lönd páfans Umbriu og Markirnar, til þess ab geta sam-
einazt subnrbernum, svo Garibaldi væri ekki einn um hit-
una, ab berjast móti Neapelskonungi og hægt væri sem
fyrst ab enda þá óvissu, sem fólkib lifbi í, ogjrá óstjórn,
sem ríkti á Sikiley og í suburfylkjunum. Astandib var
ekki glæsilegt. Önnur lönd voru óánægb, Austurríki hafbi
herbúnab mikinn. En Cavour æbrabist ekki. Hann fjekk
samþykkt þingsins fyrir því, ab konungur skyldi taka móti
hverjum landshluta, sem gæti til kynna meb atkvæbagreibslu,
ab hann vildi þab, og fór konungur síban subnr og Gari-
baldi Ijet loks undan, og ljet ganga til atkvæba í Neapel
og Sikiley; 3. d. nóvemberm., var því lokib, og Viktor
kosinn konungur.
f ótt Cavour hefbi haft nóg ab gjöra, meban þetta var
ab komast á, ab fylgja meb öllu og leiba nálega hvert atvik til
þess, þá minnkabi ekki starf hans eptir þab. Nú þurfti
ab fara ab koma öllu í Iag, koma samræmi í stjórn allra
þessara landshluta, sem voru svo ólíkir ab mörgu, og mis-
jöfnu vanir. Honum veitti þab því erfibara, sem honum
ab sögn eigi var eins vel Iagib ab koma fyrir smámálum,
eins og ab brjótast í stórræbum. — Hann var auk þess
alltaf ab hugsa um rómverska málib, og reyna ab fáNapoleon
meb fortölum til ab kalla her sinn heim frá Róm. Klerka-
sinnar og apturhaldsmenn víba um lönd vonubu, ab páfa-
veldib gæti orbib sá ásteitingarsteinn, sem hib nýja frjálslega
ríki fjelli um. En Cavour þóttisthafa fundib, ab eina rábib í
þessu máli væri abskilnabur ríkis og kirkju. Hann vildi
kanpa verklega valdib af prestunum, sem þeir fóru svo
0*4)