Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1885, Qupperneq 73

að ckki þorðn þau feðgíu að synja lionmn alveg ráðsins, en báðu
um þriggja vetra frest og' fengu hann. Svu bað Úrsúla föður
sinn um tíu fagrar og siðprúðar meyjar af háum stigum, sem
væru á reki við hana sjálfa, og auk þess mæltist hún til að hún
og þessar tíu fengju hver um sig þúsund meyja, svo sem þernur,
altsaman í kristilegum tilgangi og fyrir bænahalds sakir mest.
Kóngur gerir þetta, og þegar allar fríðurnar hafa mætzt og eru
búnar að undirbúa sig nægilega, leggur hersingin á stað og þær
koma til Kolnis. þaðan fara þær til Buslaraborgar (Basel) og síðan
til Kóms, til þess að þola píslarvættisdauða þar. það hepnast ekki
og þær fara aptur til Kolnis. þá stendur svo vel á fyrir þær,
að Húnar eru í sömu andránni búnir að gjöreyða þar húsum og
tnönnum. Úrsúlu er hvað eptir annað beðið af Húnakóngi, en
hún synjar altaf, og við það verður hann svo reiður að lokum,
að haim drepur þær allar, nema eina, sem varð hrædd, þegar
hún sá, hvað systur hennar vóru hart leiknar. Hún hljóp til
skips þeirra meyja og faldi sig þar. Henni er síðan helgaður
næsti dagurinn einni, þ. e. s.:
22. Hún hjet Gordula. Brátt iðraðist hún þessa, að hafa
yfirgeflð systur sínar svona, og eptir æðilangt bænahald lijelt
hún á stað í aptureldingu, daginn eptir líflát þeirra Úrsúlu, og á
fund þeirra Húnanna, og var undireins drepin.
23. Severinus var Dyskup í Kolni á þýzkalandi á fimtu öld.
Hann hafa Danir tignað mikið fyr á tímum, og kölluðu »Sören«
og hcfur það nafn alt til vorra tíma verið alment mjög í Dan-
mörku, einkum meðal hænda, svona hjer um bil eins og Jón hjá
okkur íslendingum. Dönsk munnmæli segja og, að Sören lielgi
hafi verið bóndason józkur og fæddur í Rye skamt frá Himin-
íjallinu á Jótlandi. Munkar, sem um hann hafa skrifað, kalla
hann líka Rýgjapostula (apostolum Rugiorum), en sumir þeirra
segja, að hann hafi boðað kristna trú á Dunárbökkum neðarlega
°g þaðan sje nafnið komið. Hann dó í Kolni, að sögn 482, og
var tekinn í helgra manna tölu fyrir trúarboðanir sínar, en
einkanlega þó fyrir það, að hann sunnudagsmorgun einn heyrði
fagran söng af hæðum, sem leiðtogar hans heyrðu ekki, fyr en
Þeir höfðu beðizt fyrir lengi, og Severinus skýrði þeim frá að nú
væri guð að taka á móti Marteini byskupi í Tours, sem nú mundi
vera dauður og sannheilagur maður. þetta á að hafa staðið svo
vel heima, að Marteinn dó sama morguninn í Tours, sem er á
f'rakklandi, og Severinus sagði þetta í Kolni.
25. CrUpinus þessi var ítalskur að ætt og flýði ofsókna
vegna til Frakklands með bróður sínum, sem á að hafa heitið
Crispianus. þeir vóru báðir skóarar og eptir að þeir höfðu lengi
boðað kristni á Frakklandi og verið teknir af þar, vóru þeir
teknir í helgra manna tölu af páva svo sem skóarapostular.
26. er helgaður Amandus nokkrum, sem var byskup í Trekt
(Utrecht) eitthvað um 630. |>á var sá kóngur í Niðnrlöndum,
sem Dagbjartnr iijet, og honum sagði Amandus svo greinilega
til syndanna, að kóngnr flæmdi hann úr landi. Seinna eignaðist
kóngur son, sem skíra þurfti, og þá gerði hann boð eptir bysk-