Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1885, Síða 76
SKRÍTLUK.
— Köðursystirin: María litla, þú verður ljút þegar þú er_t
orðin stór, ef þú skælir þig svona. — María: So — grettir þú
þig, þegar þú varst lítil? —
— Móðirin segir við litlu dóttir sína: Nú eignast þú bráðum
ofurlítinn bróður til að leika þjer við. Barnið: 0! það verður
gaman — veit liann pabbi minn það?
— Afinn: Litla dótturdóttir mín, hvað gjörðir þú við brúðuna,
sem þjer var gefin á jólanóttina? Barnið: Jeg ætla að geyma
liana í stokknum mínum þangað til jeg er orðin stór, handa
börnunum mínum. Afinn: En ef þú eignast ekkert barn. Barnið:
|)á getur hún gengið í arf til barnabarnanna minna.
— Eitt sinn var verið að draga seðla um húsdýr á »Tombólu«;
var þá hrópað upp með: »Nr.l3 feitt svín«; þá gellur við feit
og digur slátrarakona mjög glöð: »pað er jeg«.
— Karl á banasænginni, segir við konu sína, sem situr við
rúmið hans: mjer finnst gæðskan mín, þrautirnar heldur minni i
dag, reyndu að sjóða handa mjer einn hænuunga. Konan: 0!
heillin mín, við eigum svo fáa, jeg má varla eyða honum frá
ei'fisdrykkjunni.
— Góðhuggun. Prúin: þetta er áreiðanlega verstamál-
verkið á allri sýningunni. Málarinn: það er sorglegur vitnis-
burður fyrir mig kæra frú. Frúin: Ó! látið þjer yður ekki falla
ílla minn dóm, því jeg hef ekkert vit á málverkum, jeg segi bara
það sem jeg heyri alla aðra segja.
— Gott ráð. A.: það er sagt að ráðskonan þín steli frá þjer,
og samt ætlar þú að giptast henni. B.: Já — það er einmitt
ljettasti mátinn til að ná í peningana mína aptur.
— Bóndinn: Hafið þjer frjett að bróðir minn er dauður.
Presturinn: Já, nú er hann kominntilföðurhúsanna, viðvornm
góðir vinir — en nú sjáumst við ekki framar.
— Móðirin: hvemig lýst þjer á hann Munda minn litla?
Vinkonan: Ó! ljómandi fallegt bam, en hann er nokkuð lítill;
þegar hann Siggi minn var ávöxt við hann, var hann miklu stærri.
— Sveitakona sem aldrei hafði sjeð ofn, var eitt sinn um
vetrartíma boðið inn í herbergi, þar sem lagt var í ofn; hún
var að skoða sig um og taka á ýmsum hlutum og finnur þá að
ofninn er heitnr; þetta þykir henni kynlegt í vetrarfrostinu og
segir: »Sá held jeg sje heitur á sumrin«.
— Konan: þú liggur altaf í bókum og skiftir þjer ekkert
af mjer, jeg held þjer þætti vænna um mig, ef jeg væri orðin að
bók. Maðurinn: Já! einkurn ef hún væri almanak, þvi þá gæti
jeg átt von á annari við áraskiptin.
HEILRÆÐI.
— Eyddu ekki peningunum áður en þú eignast þá.
— Geymdu ekki til morguns, það sem gjörast á i dag.
-- Hafðu vissan stað fyrir hvern hlut, og hvern hlut á sínum stað.
— Kauptn aldrei hluti, þó ódýrir sjeu, sem þú ekki þarft.
— Dæmdu aðra vægilega, en sjálfan þig strangt.