Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1892, Qupperneq 83

Jeg hef svo margan morgun
vaknað
magaveikur um dagana
heilsu minnar og hreystisaknað,
haft timburmenn »et cetera«
heyrt í mjer sjálfum hjartað slá,
hendurnar skolfið eins og strá.
Svo þegar blessað kaffið kemur,
conjak, sykur, qómi, víf,
þá hverfur allt sem geðið gremur
þá gefst mjer aptur lieilsa og
líf. —
Svona var það og er það enn
um alla drykkju- og kvenna-
menn.
Skuldirnar mig þungar þjá
en það er bót í máli
að kútinn láta allir á
orðalaust frá Páli1).
’) úr brjefi til kaupmanns.
Helja og gröfin heimta sitt,
heilsa og líf er þrot.ið.
Gott »liumör« og glasið mitt
á gólfinu liggur brotið
-) Þegar skáldiS orti vuu pessa,
lá hann hœttulega veikur.
SKRÍTLUR.
Auglýsingar.
Indverskur höfðingi he.yrði sagt frá því, að það væri siður
í norðurálfunni að auglýsa giptingar-tilboð; hann sendi þessvegna
svolátandi auglýsingu til blaðs eins á Indíandi:
»Höfðinginn fyrir ættleggnnm Hannse tilkynnir, að heiðar-
legur maður, hvítur að lit, sem vill giptast dóttur minni, 18 ára
gamalli, getur fengið hana með því skilyrði að búsetja sig á
Indlandi; lmn er í fríðara lagi, geðprúð og hæversk, í meðallagi
há vexti með svört augu og fyrirtaks mikið hár. Heimanmundur
hennar er 1000 hestar, allir gallalausir, 70,000 dollara virði«.
*
* * f
Friðrik, Anna og Elín voru syskinabörn. Stúlkurnar voru
báðar fríðar, gáfaðar, skemmtilegar og ríkar. pær elskuðu Friðrik
báðar og honum leizt vel á þær báðar og vissi ekki hverja þeirra
hann átti að velja. Svo kom þeim öUum þremur saman um, að
þau skyldu ráða fram úr þessu á þann hátt, að báðar stúlkurnar
skyldu komu til Friðriks á ákveðnum tíma, og sú þeirra, sem þá
var í fallegri kjól, átti að verða konan hans. Stúlkurnar leituðu
fyrir sjer í öllum búðum í borginni og saumakonurnar vöktu
bæði dag og nótt og liugsuðu allt sem vandlegast, til þess að
gjöra kjólana sem prýðilegasta.
Anna og Elín komu á ákveðnum degi í nýju kjólunum sín-
um og nú átti Friðrik að dæma. En það var ekki mikill vandi
að dæma, því annar kjóllinn bar langt af liinum. »pinn kjóll er
fallegri, Elín, sagði Friðrik, en jeg þori varla að velja þig, því
þú hlýtur að vera mjög óráðsöm, að kaupa svona fjarska dýran
kjól. Verðið var þá borið saman, en þá kom það fram, að kjóll
Elínar var 100 kr. ódýrari enn hinn, en hún hafði líka keypt hann
hjá Frans í N—flötu 7. Friðrik faðmaði þá Elínu að sjerog
(69)