Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1932, Blaðsíða 32

lagið tók að birta rit sitt um Jón Sigurðsson, um hina
merkari slikra stuðningsmanna hans að þeim málum,
sem hann helgaði lif sitt. Voru í siðasta almanaki
greinir um nokkura danska stjórnmálamenn, er sam-
tímis voru Jóni Sigurðssyni, og munu nú hér teknir
tveir Norðmenn og tveir Svíar, sem verðskulda það,
að geymd sé minning þeirra með íslendingum.
Henrik Krohn.
Hvergi í löndum fá íslendingar alúðlegri viðtökur
en í Noregi, hvort heldur er í byggðum uppi eða
með ströndum fram, hvort heldur er með háum eða
lágum. Veldur hér um að sjálfsögðu nokkuru frænd-
semin. En þó mun hitt ekki miður draga til þessa,
að Norðmenn nú þykjast standa í þakkarskuld við
íslendinga fyrri tíða fyrir ritgögn um sögu sina, og
myndu þau fá eða engin ella, slík gögn, sem Norð-
mönnum varð öflug stoð til viðreisnar, er þeir hófu
sjálfstæðisbaráttu sína. Frá þeim tíma hefir Snorri
Sturluson orðið frægastur af íslenzkum rithöfundum
hinna fyrri tíma, ekki af því, að hann sé bcinlínis
betri höfundur eu ýmsir samlanda hans fyrrum,
heldur af því, að rit þau, sem honum eru eignuð, eru
um efni, sem miklu varða nærlendar þjóðir, ekki
sizt Norðmenn. Frá þessum tímum er og runnin sú
tilhneiging Norðmanna, sem nú er þó í rénun, að
eigna sjáifum sér íslenzk rit og íslenzka höfunda
fyrri tíma, enda tóku fáir hinna helztu íslend-
inga, sem þá voru uppi, mjög ómjúkum höndum á
þessu tiltæki opinberlega, með fram líklega af því, að
þeir unnu Norðmönnum þess, fyrir frændsemi sakir,
að nota þetta í bili til þess að stæla sig í baráttunni.
Enn var annað, sem leiddi af hinni vaknandi þjóð-
ernisvitund Norðmanna með stuðningi íslenzkra rita,
og það var athugun um þjóðtungu sjálfra þeirra. Bók-
mál Norðmanna var þá danska, og hafði svo verið
(28)