Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1932, Síða 87

þessi birtur að efni til óbreyttur, en þókt hefir þó hlýða að breyta
aumstaðar orðalagi. Til viðbótar því, sem í þættinum segir, skulu
hér greind nokkur atriði til fyllingar.
Sira Benedikt var sonur Jóns á Grðum Illugasonar Hólaráðs-
manns, Jónssonar. Móðir síra Benedikts var Margrct Guðmunds-
dóttir prests og skólds á Felli í Sléttahlíð, Erlendssonar, en
móðurmóðir hans var Halidóra, systir Poriáks byskups Skúla-
sonar. Rannveig, kona sira Benedikts, var dóttir Sigurðar lög-
réttumanns i Ási í Hjaltadal, Jónssonar, Teitssonar á Holtastöð-
um, Björnssonar prests á Melstað, Jónssonar byskups, Arasonar.
Síra Benedikt var gáfumaður, glaðlyndur og gamansamur.
Hann var skáldmæltur, sem þeir móðurfrændur hans, heldur í
liðugra lagi. Eftir hann er til allmargt sálma, en einnig verald-
legur kveðskapur, og er sumt gamansamlegs efnis, Hefir sumt af
þvi verið I minni manna fram á vora daga, einkum úr erindum
hans um hesta, presta og meyjar. Par i er þetta:
Vakrir hestar, vígðir prestar, vænar píkur,
þetta flestallt viða víkur;
varan bezta um landið strýkur.
Hesti að riða um hauðrið víða heims er kætl,
presti að hlýða mesta mæti,
meyjunnar blíða er eftirlæti.
Síra Benedikt var og hesiamaður mikill og hefir orkt hestavisur;
voru sumar allvinsælar lengi, einkum Kokksvisur, um hest, sem
Kokkur hét.
Síra Benedikt Jónsson var vígöur að Bjarnanesi
1691, þjónaöi þar 53 ár, en drukknaði áttræður í ræsi
nokkuru fyrir ofan Árnanes, sem Forvaði heitir; var
hann þá, að sögn, með 18 stefnur í vasanum. Stóð
þá yfir þras mikiö í milli hans og Árnanesmanna,
og eins Einholtsprestsins, sira Jóns Pórðarsonar; var
það sprottið af tilkalli til Flangeyjareyra, sem svo
eru nefndar, en þar var þá mikil lúruveiði (svo kalla
Austíirðingar kola); brá svo við upp úr þrætum
þessum, að lúrau hvarf þaðan algerlega og hefir
aldrei veiðzt þar síðan.
Slra Benedikt átti konu þá, sem Rannveig hét,
Sigurðardóttir; var hún ættuð úr Norðurlandi, sem
sjálfur hann. Hún þókti stórlynd og svarri mikill;
var hún því lcölluð Rannveig stórráða. En jafnframt
(83)