Dagblaðið Vísir - DV - 15.01.2005, Síða 30

30 LAUGARDAGUR 15. JANÚAR 2005
Helgarblaö DV
Sigrún Árnadóttir framkvæmdastjóri
Rauða krossins Sigrún er i senn
ánægð og glöð med viðbrögð þjoðar-
innar við söfnun til hjálparstarfa a
floðasvæðunum i Asiu
Sigrún Árnadóttir
varð ung mamma
og henni var ungri
falin ábyrgðarstaða
hjá Rauða krossi
íslands. Og amma
varð hún á síðasta
ári. Hún spjallar
hér um uppeldi sitt
í hópi fimm syst-
kina á Eskifirði,
móðurhlutverkið,
starf sitt sem er
henni að vissu
leyti hugsjón og
síðast og ekki síst
um ástina í lífi
sínu sem hún
kynntist fyrst í
Rússlandi og fylgdi
henni heim til
íslands.
Eg verð ánægð með öll
þau framlög sem safn-
ast til viðbótar við þær
hundrað milljónir sem
menn hafa þegar látið
af hendi rakna. Við-
brögðin hafa verið
ótrúleg og ánægjulegt hvað allir eru
samtaka um að safiia til hjálpar þeim
sem eiga um sárt að binda,“ segir
Sigrún Árnadóttir framkvæmdastjóri
Rauða kross íslands sem þessa dag-
ana stendur í stórræðum ásamt fólki
sínu og öðrum hjálparsamtökum við
að safita peningum til uppbyggingar
hjálparstarfs á flóðasvæðunum í
Asíu. ,Allt fé sem safiiast mun koma
að notum, þörfin er gríðarleg og þeg-
ar neyðaraðstoðinni lýkur hefst mik-
ið uppbyggingarstarf sem mun taka
ár, ef ekki áratugi," bætir Sigrún við.
Sigrún veit hvað hún er að tala um
því sannarlega er þetta ekki fyrsta
söfnunin sem hún vinnur að. Hún
var tiltölulega ung þegar hún hóf
störf hjá Rauða krossinum og varð
fljótlega framkvæmdastjóri. Aðeins
liðlega þrítug.
„Já, ég býst við að það hafi verið
talið dálítið óvenjulegt. En ég var að
vinna hjá Rauða krossinum þegar ég
var settur framkvæmdastjóri og
fannst eðlilegt að sækja um þegar
staðan var auglýst. Kannski fannst
mönnum ég ung og óreynd en eigi að
síður var mér treyst fyrir þessari
ábyrgðarstöðu og var vel studd af
stjórn félagsins," segir hún og bætir
við að síðan séu tólf ár liðin.
Ung einstæð móðir í ábyrgð-
arstöðu
„Ég var liðlega þrítug, einstæð
móðir og fannst þetta mikil áskorun.
Auðvitað var ég smeyk enda vissi ég
hvað þetta var mikið verkefni."
Hún segist ekki hafa séð eftir því
enda hefur henni liðið vel í starfi sínu
og þeir sem til þekkja telja hana hafa
leyst það vel af hendi. Hún segist telja
að sinn stíll sé að leggja áherslu á
samvinnu, laða ffam frumkvæði og
fela fólki ábyrgð á verkefnum og
stuðla að góðri liðsheild. Uppbygging
Rauða krossins er tiltölulega flókin og
oft þarf að sætta ýmis sjónarmið inn-
an félagsins.
Sigrún býr á einum fallegasta
staðnum í Kópavogi, með útsýni
yfir voginn. Heimili hennar er fal-
legt og stflhreint. Hún segist vera
mikið fyrir að vera heima og þykir
fátt notalegra en sitja og lesa góða
bók. „Viltu kaffi?" spyr hún um leið
og hún býður til stofu. „Já, auðvitað
er ég með alvörukaffi," svarar hún
hlæjandi og lagar espresso og býður
sörur frá jólum. Þær hverfa fljótt,
jaðrar eiginlega við dónaskap, enda
afar ljúffengar.