Dagblaðið Vísir - DV - 29.01.2005, Blaðsíða 15

Dagblaðið Vísir - DV - 29.01.2005, Blaðsíða 15
DV Helgarblað LAUGARDAGUR 29. JANÚAR 2005 15 Eiður örn Ingvarsson Dæmduri 18mánaða fangelsi fyrir að koma Birgittu ekki tii hjálpar. | Birgitta íris Harðardóttir Glöðog brosandi áður en ógæfan færðistyfir. Birgitta og Sverrir Misþyrmdi Birgittu hrottalega og situr enn í fangelsi. N ei, ég er ekki sátt. Hvemig get ég verið sátt þegar systir mín er dáin?" vom fyrstu við- brögð Helenu Harðardóttur eftir að Eiður Öm Ingvarsson var dæmdur í Héraðsdómi í gær fyrir að horfa aðgerðarlaus á Birgittu, litlu systur hennar, deyja. Helena er einstæð móðir og þurfti 15 ára gömul að horfa á eftir foreldrum sínum falla frá. Hún segir frá bar- áttu þeirra systra við að heíja nýtt líf og sorginni sem fylgir því að missa sinn nánasta vin. Það var fámennur hópur sem varð vitni að því þegar Símon Sig- valdason héraðsdómari kvað upp dóm yfir Eiði Emi Ingvarssyni í gær. Hinn ákærði var ekki í salnum. Ekki lögfiæðingur hans heldur. Þegar 18 mánaða fangelsisdómur varð ljós brast Helena Harðardóttir, systir Birgittu, í grát. Fyrir hana var þetta endirinn á löngu sorgarferli. Að hennar sögn getur litla systir hennar nú loksins hvílt í friði. Ákæran vitlaus „Kannski er þetta réttlátur dómur. Ég veit það ekki,“ segir Hel- ena sem settist niður með blaða- manni eftir dómsuppkvaðninguna í Héraðsdómi í gær. „Fyrir mitt leyti hefði þessi maður mátt setja inni aila ævi. Mér fannst líka ákæran vitíaus. Hann er ákærður fyrir að hafa ekki komið Birgittu til hjálpar þegar hann hefði átt að vera ákærður fyrir rnorð." í dómi Héraðsdóms er brot Eiðs orðað sem svo að hann hafi látið far- ast fyrir að koma Birgittu írisi undir læknishendur þegar hún veiktist lífs- hættulega síðdegis mánudaginn 25. ágúst 2003 af völdum fikniefiianotk- unar. í dómnum stendur að það sé hugsanlegt að Birgitta hefði getað lifað eitranimar af „hefði hún komist á sjúkrahús strax." Þeirri skyldu telur dómurinn að Eiður hafi bmgðist. Eiður hringdi ekki á hjálp fyrr en nokkrum klukku- tímum eftir að Birgitta dó. Við yfir- heyrslur sagði Eiður að hann hefði ekld treyst sér tíi að hringja strax í Neyðarlínuna „þar sem hann hafi þurft að fela fikniefni og áhöld til fíkniefnaneyslu." Síðasta samtalið Helena segir frá síðasta skiptinu sem hún heyrði rödd litíu systur sinnar. „Hún hringdi í mig um fjög- urleytíð og bað mig að sækja sig. Hún hringdi úr símanum hans Eiðs og sagði að sinn sími hefði blotnað í sturtu svo hún gætí ekld notað hann. Ég sagði henni að setja símann á ofn og sagðist ekki geta sótt hana því ég væri að vinna. Birgitta hljómaði al- veg eðlilega, var skýrmælt og virtíst ekki vera undir neinum áhrifum," segir Helena. „Stuttu síðar hringdi hún aftur í mig og sagði að ég þyrfti ekki að sækja hana." Þetta var um fjögurleytið en lög- reglan taldi sannað að Birgitta hefði dáið milli klukkan fjögur og fimm. í lögregluskýrslum sagðist Eiður ekki muna hvort Birgitta hefði hringt í einhvem. Hann sagðist þó muna að síminn hennar hafi orðið blautur inni á baðherbergi og hætt að virka. Birgitta hafi sett hann á ofn til að koma honum í lag. Það styður fiásögn Helenu sem heldur áffarn og segir að um tólfleyt- ið á mánudagskvöldinu hafi prestur og lögregluþjónn bankað upp á hjá henni í Hafnarfirði. Hún hafi strax vitað að eitthvað hafði gerst og ekki viijað opna hurðina. Erfið æska „Ég neitaði að opna. Ég fann á mér að eitthvað hafði komið fyrir litlu systur mína. Lögreglumaðurinn sagði mér að hún væri látin og að einn maður væri í gæsluvarðhaldi. Ég vissi ekki fyrr en nokkm seinna að sá maður væri Eiður. Hann þekkti Birgittu ekld neitt. Hafði bara kynnst henni daginn áður en hún dó,“ segir Helena sem hafði reynt að hjálpa sysmr sinni í baráttunni við dópið. „Við fluttum saman til Reykja- víkur í maí árið 2003. Birgitta fór í meðferð í Krýsuvík og ætíaði að snúa við blaðinu. Hún ætíaði alltaf að snúa við blaðinu," segir Helena og lýsir erfiðum unglingsárum þeirra systra. „Líf okkar Birgitm hefúr ekki verið auðvelt. Mamma dó úr krabba- meini þegar Birgitta var bara 11 ára gömul. Pabbi dó svo níu mánuðum seinna úr heilablóðfalli. Þetta fékk mikið á okkur báðar og því miður fengum við litía hjálp." Helena segist því hafa verið komin út á húsaleigumarkaðinn 15 ára gömul. Þær systumar hafi fengið litía íjárhagsaðstoð. Bara tíu þúsund krónu lífeyrisgreiðslu þar til þær urðu 16 ára gamlar. Þá hafi þær þurft að standa á eigin fótum og því miðm hafi lífið ekki leikið systur hennar vel. Misþyrmt af kærasta „Hún var oft í einhverri neyslu. Ekki harðri neyslu en þóttí gaman að fara út og skemmta sér. 17, 18 ára gömul kynnist hún manni sem áttí eftir að fara virkilega illa með hana," segir Helena. Sá maður var Sverrir Hannesson og var í harðari efinun en Birgitta hafði áður notað. Sambandið var martröð. Sverrir gekk stöðugt í skrokk á Birgittu, sem þorði aldrei að kæra. Á endanum fékk hún nóg eftir að Sverrir misþyrmdi henni hrotta- lega og skildi eftir nær dauða en lífi. Hún kærði Sverri sem var dæmdur í þriggja ára fangelsi. Þrátt fyrir að Sverrir væri í fangelsi segir Helena að hún hafi búið í stöð- ugum ótta við manninn. „Síðustu vikuna sem hún lifði leið henni rosa- lega illa. Hún vissi að Sverrir væri að losna úr fangelsi og reyndi að vinna á óttanum með meiri neyslu." Birgitta þurftí þó aldrei að horfast aftur í augu við kvalara sinn. Hún lést daginn áður en Sverrir slapp út. Glotti í réttarsal Við emm komin aftur að þeim tíma sem Birgitta lét lífið. Réttar- höldin vom ekki auðveld fyrir Hel- enu sem segist hafa verið afar reið yfir hegðun Eiðs í réttarsalnum. Hann hafi glott framan í hana, hlegið og gert allt til að draga úr alvarleika málsins. „Hann bar dauða hennar meira að segja saman við atriði úr Pulp Fictíon," segir Helena reið. Kannski Eiður hafi haldið að hann myndi sleppa. Hann hélt alltaf frarn saídeysi sínu en þegar lesnar em yfir skýrslutökur af Eiði og fram- burð vima fyrir dómi kemur alvar- leiki málsins glögglega í ljós. Partíið á Lindargötunni hófst á sunnudags- kvöldi og segist Eiður hafa komið þangað eftir vel heppnaða veiðiferð. Áfengi og dóp hafi verið haft um hönd og neyslan verið mikil. Á mánudagsmorgninum vom allir famir nema Eiður, Birgitta og vinkona hennar. Sprautuð með kókaíni Eiður sagði lögreglu að „kannski" hefði hann sprautað vinkonu Birgittu með dópi. Vinkonan sagði fyrir dómi að Eiður hefði sprautað sig með því sem hann sagði vera 95% hreint kókaín. Henni hefði liðið mjög einkennilega, verið með hraðan hjartslátt, skolfið mikið og haft það á tilfinningunni að hún væri að springa. Það hafi liðið yflr hana og hún hafi rankað við sér á stól á gólf- inu þar sem búið var að hagræða tungu hennar til að hún myndi ekki gleypa hana. Vinkonan yfirgaf Lindargötuna um hádegisbiÚð á mánudeginum. Seinna um daginn fékk Birgitta sinn skammt úr sprautunni. Eiður segist hafa komið að henni í krampakasti, hann hafi gengið með hana um gólf en hún hafi verið meðvitundarlaus. Hann hafi sett hana í kalda sturtu og óttast að hún væri að deyja. Hann hafi því lagt hana niður og reynt að blása í hana lífi, farið svo með hana inn í svefnherbergi og lagt hana niður í rúm. Hringdi í pabba Eiður segist þá hafa hringt í föður sinn og beðið hann um að koma með sígarettur. Faðir hans hafi litið á stúlkuna, sagt að hún væri dáin og beðið hann að hringja í Neyðarlín- una. Þá hafi hann uppgötvað hvað hefði gerst en ekki þorað að hringja út af fíknieínunum £ íbúðinni. Það var ekki fyrr en um muleytíð um kvöldið sem Eiður hringdi loks í Neyðarlínuna. Þá var hann búinn að hreinsa til í íbúðinni og setja spraut- una í handtösku Birgittu. Þegar sjúkraliðar komu á vettvang var Birgitta tekin að blána. Það var ljóst að hún hafði verið látín í þó nokkurn tíma. „Ég hugsa um Birgittu á hverjum degi," segir Helena. „Bara í gær spurði sonur minn af hverju hún hefði dáið og ég vissi ekki hverju ég átti að svara. Það er svo margt óhuggulegt í þessu máli. Hvernig Eiður hreinsar til í íbúðinni áður en hann kallar á hjálp. Hvemig hann klæðir hana úr fötunum og setur upp í rúm þegar hún er látin. Meira að segja fundust bfllyklar Birgittu ekki. Það þurftí að draga bflinn í burtu." Helena segir að með réttu hefði átt að ákæra Eið fyrir morð. Allavega manndráp af gáleysi. „Ef hann hefði kallað á hj álp hefði Birgitta trúlega haldið lífi. Hana lang aði svo innilega að lifa, snúa við blaðinu og hefja nýtt líf. Ég man eftír því að á ættarmóti fyrir nokkrum árum tók Birgitta lagið. Hún elskaði að syngja og sagðist oft ætía að fara að læra söng. En lífið lék s hana mjög illa. Foreldramissir- inn og sambandið við Sverri. Hún áttí virkilega erfitt h'f." t lang- fékk þ: ið^^ka f ' 1 byrgja þá inni. „Ég er bara þannig gerð. Stundum hefúr mér fúndist ég standa ein í þessari baráttu. Ég hef lesið yfir skýrslur, skoðað myndir og gert allt til að sannleikurinn komi í ljós. Þótt dómurinn sé nú fallinn á ég trúlega eftir að halda því áfiam. Það er svo hræðilegt að vita ekki hvað gerðist." En Helena játar því að með dóm- inum sé kominn ákveðinn vendi- punktur í sorgarferlið. „Nú getur Birgitta loksins hvflt í friði," segir hún. „Og ég fæ kannski tækifæri að taka aðeins til í eigin hfi. Taka til í töskunni. Ég á yndislegan son sem þarf á allri ást minni að halda og kynntíst fyrir þremur mánuðum nýjum manni sem hefur hjálpað mér mikið. Hann hefur staðið við bakið á mér enda ekkert auðvelt að vera ein- stæð móðir í dag." Tómlegt líf Lögreglan í Reykjavík á eftír að birta Eiði Emi dóminn sem Héraðs- dómur felldi í gær. Þá kemur í ljós hvort Eiður áfrýjar dómnum til Hæstaréttar. Aðeins tvisvar áður hér á landi hafa menn verið dæmdir fyrir að koma ekki deyjandi manneskju til hjálpar. Fyrra skiptið var árið 1956 þar sem maður fékk þrjá mánuði skilorðsbundna fyrir að skilja við illa slasaðan mann eftir slagsmál. Og í seinna skiptið árið 1986 þegar kona fékk þriggja mánaða dóm fyrir að kalla ekld á hjálp eftir átök í heimahúsi. Dómurinn yfir Eiði er mtm þyngri en þessir tveir dómar og næstum allur refsiramminn, tvö ár, er y" nýttur. Helena, sem var nær brostin í grát í réttarsalnum í gær, segir þó erfitt að meta líf sinna nánustu í mánuðum eða árum. „Ég veit bara að Birgitta kemur aldrei aftur og að hfið er mun tóm- legra án henn- ar." simon@dv.is Ovissan hræðileg Að mati Helenu er betra að tala um hlut- ina heldur _ j en að / Tilbúin fyrir áramótin Birgittu þótti gaman að skemmta sér. Gífurlegt magn af svaka tilboðum á græjum, neonljósum, þjófavarnarkerfum og mörgu fleiru á vefverslun AUDIO.IS Bassakeilur frá 11.000 Box með 12" bassakeilu og magnari á tilboði 28.900 Box með 10" bassakeilu og magnari á tilboði 24.000 audio.is sími 690 1900 Plexibox með 2x12" Bassakeilum Tilboð 39,900 ( 49,500)
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.