Símablaðið - 01.12.1953, Blaðsíða 37

SIMABLAÐIÐ
43
HVER KANN AÐ STJÓRNA?
í amerísku tímariti er smágrein með þess-
ari fyrirsögn:
„Hverjum getum við treyst tii að stjórna?“
Svarið er: „Fyrst og fremst þeim, sem
kunna að stjórna sjálfum sér.“ Siðan er
nokkuð rætt um stjórn ýmissa landa, á
ýmsum tímum. M. a. segir: Bretakonungur
Hinrik 8. var augljóst dæmi um mann, sem
ekki mátti stjórna, vegna þess að maðurinn
var ekki andlega heilbrigður. Mörg hin
mestu grimmdar- og hryðjuverka hans voru
framkvæmd vegna líkamlegs og andlegs
sjúkleika.
Siðbótarmaðurinn Marteinn Lúther þjáð-
ist af sjúkdómi i höfði, er vafalaust hefur
haft afdrifarik áhrif á heimssöguna, því þján-
ingar hans af völdum sjúkdóms og vanliðunar,
urðu til þess að hann taldi sjálfum sér trú
um, að það væri af völdum djöfulsins. Þetta
varð til þess, að hann varð djöfulstrúnni að
bráð. Upp úr því kom svo galdratrúin, sem
sigldi i kjölfarið og varð til þess, að fjöldi
manna var tekinn af lífi. Allt afleiðing sjúk-
dóms eins manns, sem læknavísindi nútím-
ans hefðu getað komið i veg fyrir.
Hinn þýzki einvaldur, Adolf Hitler, var
einn þessara stjórnenda, sem heimurinn hefur
liðið hvað mest fyrir. Síðustu heimsstyrjöld
má telja afleiðingu andlegs sjúkdóms hans,
sem e. t. v. hefði verið hægt að lækna, ef
ljóst hefði verið í tíma, að um sjúldeika var
að ræða, og ekki aðeins losað með þvi hina
þýzku þjóð undan oki og óstjórn þessa sjúka
manns, heldur einnig komið i veg fyrir það
blóðbað, sem styrjöldin olli.
En, segir i greininni, — myndi ekki öllum
stjórnendum, sem mikilvægar þjóðfélags-
ákvarðanir hafa með höndum, vera nauðsyn-
legt að ganga við og við undir læknisskoðun,
t. d. láta athuga blóðþrýsting o. fl., sem
svo mikil áhrif hefur oft á taugakerfi þeirra
og verður orsök ýmissa mistaka i ákvörðun-
um með örlagarikum afleiðingum.
En ætli þeir læknar hefðu fyrirfundizt,
sem þorað hefðu að birta úrskurð um sálar-
ástand Hinriks 8. eða Hitlers.
Máske Saineinuðu þjóðirnar verði ein-
hvern tíma svo voldug samtök, að treysta
(--------------------------------\
J fáttindi Q(f ákifUur
Þá er nú loks framkomið á Alþingi
frumvarp það, um réttindi og skyldur
opinberra starfsmanna, sem verið hef-
ur á döfinni í mörg ár.
Að vonum hafa margar stéttir opin-
berra starfsmanna lagt á það mikla
áherzlu, að frumvarp um þetta efni
kænii fram á Alþ. og yrði að lögum.
Enda er það mála sannast, að ríkt hef-
ur mikil óvissa um réttindi þeirra
flestra. Öðru máli gegnir um sima-
mannastéttina.
Hún hefur fyrir löngu fengið þess-
um málum koniið i fastar skorður, og
því jafnvel óttast, að með frumvarpi
þessu, ef að lögum yrði, kynni réttindi
liennar að verða skert að einhverju
leyti. Var þá helzt óttast um þau á-
kvæði, er varða launagreiðslu i veik-
indum.
Nú hefur verið horfið að þvi ráði, að
uin það, né orlof, yrði ekki fest ákvæði
í lögum, heldur með reglugerð, og
mun það tryggt, að ekki verði skert
þau réttindi, sem hinar ýmsu stéttir
opinherra starfsmanna hafa þegar náð.
Við setningu laga þessara mun F.Í.S.
því leggja megin áherzlu á það, að
samkomulag verði gert um slíka reglu-
gerð, áður en frumvarpið verður af-
greitt frá Alþingi og væntir þess, að
stjórn B.S.R.B. fvlgi því fast eftir.
megi því, að börn framtíðarinnar þurfi aldrei
að lifa í ótta undir oki sálsjúkra manna á
valdastóli.
B. B.