Símablaðið - 01.01.1960, Blaðsíða 19

P. s.
SAMÞ. LANDSFUNDAR 1959 /„»./.
VI.
Álagsgreiðslur.
. Landsfundur F.Í.S. felur stjórn félagsins að vinna
að því, að greitt verði álag á sunnudagsvaktir, til sam-
ræmis við það, að nú er veitt IV2 klst. frí fyrir hvern
unninn klukkutíma á aukahelgidögum.
— Nei — en hvert þó í log-
andi! — Kviknar þá ekki allt
i einu á perunni! Nú loksins
man ég það eftir öll þessi
hvalafullu ár samvizkubits:
Það gleymdist að taka af mér
þagnarheit!
Eg:o.
VII.
Starfsmannareglurnar.
Starfskjaranefnd lítur svo á, að endurskoðun starfs-
mannareglna L. í. sé svo umfangsmikið starf, að ekki sé
hægt að ljúka því á þessum fundi, og leggur því til að
fundurinn kjósi 3ja manna nefnd, sem, ásamt stjórn fé'
lagsins leggi fyrir næsta aðalfund F. í. S. uppkast að
endurskoðuðum og samræmdum starfsmannareglum, er
stjórn félagsins vinni síðan að, að fá staðfestar.
FRÁ ALLSHERJARNEFND.
II.
Landhelgismálið.
í tilefni af síðasta atburði, sem gerðist í landhelgis-
málinu, laugardaginn 26. sept. 1959, vill 5. landsfundur
símamanna minna á og undirstrika samþykkt síðasta að-
alfundar í landhelgismálinu, og samþykktir eftirfarandi
ályktun:
„5. Landsfundur F. í. S. mótmælir síendurteknum of-
beldisverkum brezkra herskipa og togara í íslenzkri
landhelgi, og ályktar að skora á ríkisstjórn íslands að
hún athugi m. a. hvort ekki sé tímabært að slíta nú
þegar stjórnn'élasambandi við Bretland. Jafnframt þakk-
ar 5. landsfundur F. í. S. íslenzkum varðskipsmönnum
djarfa og örugga framkomu við störf sín á hafinu.“
II.
Utanfarir.
5. Landsfundur símamanna skorar á símamálastjórn-
ina að gera ráðstafanir til þess, að nú þegar verði því
starfsfólki, sem vinnur í deildum þeim, sem útheimta
sérstaka kunnáttu í tækni og afgreisðlu, gefinn kostur
á að kynnast helztu nýjungum hver á sínu sviði, með
utanferðum á vegum símans.
SANNGIRNI
Fyrir nokkrum árum, þeg-
ar verið var að safna í verk-
fallssjóð, sagði við mig gam-
all verkalýðsforingi: „Hvað
ætlar þú að gefa mikið?“.
Eitthvað hefur víst tómlæti
mitt farið í taugarnar á hon-
um, því hann sagði: „Hér
stöndum við í verkfalli af
mikilli baráttu, ekki eingöngu
fyrir okkur, heldur og líka
fyrir ykkur opinbera starfs-
menn“. Ég spurði hann eitt-
hvað á þá leið, hvort það væri
ekki fullmikið sagt, eða hvar
hefði hann fengið þá hug-
mynd, að við opinberir starfs-
menn styddum þetta verkfall.
Hann taldi að við myndum
njóta góðs af, ef árangur
næðist með verkfallinu. „Og
hver er á móti hærri laun-
um?“ sagði sá gamli. Ég
rétti honum nokkrar ikrónur,
(því mér var vel við karlinn),
og sagði um leið, að nú myndi
sagan endurtaka sig, þeir
fengju sjálfsagt einhverja
krónuhækkun í gegn, síðan
myndi verðlagið hækka að
sama skapi og að lokum
stæðu þeir í sömu sporunum
aftur. Hvað okkur opinberum
starfsmenn viðvéki. Jú, við
fengjum hækkað verðlag
strax í hausinn, en kauphækk-
unin, hún vildi nú stundum
SÍMABLAÐIÐ