Símablaðið - 01.01.1960, Blaðsíða 13

Þá hafa frávikningar ekki
verið ræddar í ráðinu, þótt til
þeirra hafi komið og er hér
tvímælalaust um reglugerðar-
brot að ræða. Skiptir engu í
þessu sambandi hvort póst- og
símamálastjóri eða ráðherra
víkur starfsmanni úr stöðu.
Frávikningu ber að ræða í
starfsmannaráði undantekn-
ingarlaust. I næsta blaði verð-
ur vikið að öðrum meginþætti
í hlutverki starfsmannaráðs,
er fjallar um hag og rekstur
landssímans, og í því sam-
bandi minnst á öryggismálin
í stofnuninni og geymslu verð-
mæta, en þau mál eru nú mik-
ið rædd, svo sem kunnugt er
★
Seiaitnis n
n p&is' tneð
Samþykktir síðasta landsfundar færðu stjórn félagsins
mörg viðfangsefni, og sem ekki verða öll leyst í einni
svipan. Hafa ýms þeirra verið rædd í starfsmannaráði og
munu á næstunni verða rædd við póst- og símamálastjóra.
Er endurskoðun starfsmannareglnanna þar efst á baugi,
— og er unnið að samstarfi F.Í.S. og símastjórnarinnar.
Hefur félagsráð kosið nefnd til að vinna að málinu, —-
og auk þess falið framkvæmdastjórn að skipa tvo menn
til væntanlegs samstarfs við fulltrúa frá símastjórninni.
Unnnið hefur verið að afnámi verkfallslaganna frægu,
samkv. samþykkt Landsfundar og aðalfundar.
Á Alþingi hefur nú verið borið fram frumvarp þess
efnis, þó ekki af formanni B.S.R.B., eins og til stóð, og
með flutningsmönnum úr öllum flokkum, sem vænlegast
hefði verið til sigurs, — heldur tóku sig til 3 þingmenn
úr einum stjórnmálaflokki án beiðni réttra aðila þar um,
— og fluttu frumvarpið — því miður — áður en séð varð
hvort formanni B.S.R.B. tækist að fá flutningsmenn úr
öllum flokkum.
Hafnar hafa verið viðræður um möguleika á stofnun
framhaldsskóla í tæknimenntun, í sambandi við samþ.
Landsfundar. Er það álit þeirra, er þar bera bezt skyn á,
— að símastofnunin ein hafi ekki tök á að hrinda því
máli í framkvæmd. Mun nú unnið að því að koma þar
á samtökum fleiri stofnana og stétta.
Fjöldi smærri mála, sem snerta aðallega einstakar
deildir fél. eða starfshópa, eru á döfinni, en mörg þeirra
eru þess eðlis, að tíma tekur að vinna að þeim og má
þar einkum kenna vinnubrögðum þeim, sem enn eru
á meðferð þessara mála, meðan enginn einn aðili
tekur þau öll í sínar hendur, föstum tökum, og losar
stofnunina við þá tímaeyðslu, sem þau nú kosta hana,
Framh. ábls. 9.
Fyrir nokkru héldu tíu
Frakkar inn í fortíðina, —
lifðu lífinu, eins og forfeður
okkar gerðu, áður en sögur
hófust. Þeir höfðu ásett sér að
dvelja á eyðistað upp til fjalla
í þrjár vikur og lifa á þvi,
sem þeir gátu aflað með ber-
um höndunum. Eldinn kveiktu
þeir með hrafntinnu, og mat-
inn steiktu þeir á steinhellu.
En eitt þægindi gátu þeir
þó ekki neitað sér um, en það
var talsamband við „nútím-
ann“.
Þessi hópur manna hafði
það að markmiði að rannsaka
viðbrögð mannlegs líkama við
frumstæðustu skilyrði, og
símasambandið var ekki til
einskis: „Fornaldarmennirn-
ir“ urðu sem sé að nota það
til að biðja um að sækja sig
áður en vikurnar þrjár voru
liðnar. —• Þeir héldu ekki
lengur út í forneskjunni.
Gagnsemi simans.
Nemandi, sem átti að skrifa
stíl um þau þægindi, er fylgdu
því að hafa síma, komst svo
að orði: Síminn er ákaflega
nytsamur, t. d. ef húsið þitt
brennur, þá getur þú notað
símann og hringt til vátrygg-
ingarfélagsins.
SÍMABLAÐIÐ