Símablaðið - 01.01.1960, Blaðsíða 14

Ólafiir Gunnarsson.

„IMæstum því
KLIJBBURIIM M“
Hefurðu heyrt um ofan-
greindan klúbb, eða ertu
kannske meðlimur? Hver er
svo þessi klúbbur? Jú, hann
er einhver dapurlegasti og fá-
nýtasti af öllum klúbbum í
þjóðfélaginu, og það þarf ekki
að leita langt til að finna með-
limi. Níu af hverjum tíu, sem
við mætum á götu, eru klúbb-
meðlimir. Félagatala þessa
klúbbs samanstendur af þeim,
sem aldrei virðast ná settu
marki, þeim sem viðleitnin
virðist ekki heppnast — en
næstum því.
Hvernig er með þig? Kemur
það fyrir að þú andvarpir yf-
ir vissum tegundum fram-
kvæmda, sem þér finnst þú
ÓL/ur Q
unnciróóon, óaifrœ
ócnffur:
HÆFNIPRÓF
of/ rut í tritnnðnrsíiiður
Þegar ritstjóri Símablaðsins bað mig að skrifa grein
um þetta efni, var mér strax ljóst, að hér var mér falið
að fjalla um mál, sem varðar hverja þjóð mjög mikið.
í rauninni er verið að spyrja um það, hvort til séu leiðir
til þess að koma í veg fyrir, að miður hæfir menn hljóti
trúnaðarstörf í þjóðfélaginu.
Ég skal þá fyrst skýra í stuttu máli eðli hæfniprófa al-
mennt, Eins og nafnið bendir til, eru hæfnipróf notuð til
þess að kanna áskapaða hæfileika manna, ekki þekkingu
þeirra. Þau eru aðallega notuð í tvenns konar tilgangi:
1) Til þess að leiðbeina unglingum, sem ekki eru ráðnir
í hvað gera skuli að ævistarfi og óska eftir athugun á
hæfileikum sínum í því sambandi.
2) Til þess að velja hæfustu umsækjendur úr hópi
manna, sem hafa það sameiginlegt, að þeir óska að taka
að sér ákveðið starf eða störf.
Afstaða þeirra, sem prófaðir eru til prófenda er eðli-
lega misjöfn og fer hún eftár því hvort um prófanir í
leiðbeiningaskyni eða prófanir til þess að meta mismun-
andi hæfni er að ræða.
Þeir, sem óska leiðbeininga eru oftast jákvæðir gagn-
vart prófendum, einlægir og fullir trúnaðartrausts. Yf-
irleitt ganga þeir að lausnum prófanna með mikilli ró
og ræða að prófunum loknum niðurstöður þeirra rólega
og skynsamlega.
Þeir, sem vita, að þeir eiga starfið, sem þeir sækja um,
undir niðurstöðum prófanna, eru stundum fyrirfram nei-
kvæðir gagnvart bæði prófum og prófendum, einkum
hættir mönnum með gallaða skapgerð við að taka slíka
afstöðu og má segja, að við athugun á framkomu þess,
sem prófaður er fáist fyrsta niðurstaðan úr hæfniprófun-
um.
Öllum hæfniprófum er það sameiginlegt, að þau eru
eins konar smækkuð mynd af raunveruleikanum, þar sem
sá, sem prófaður er fær á nokkrum klukkutímum verk-
efni, sem gera kröfur til þeirra hæfileika er hann þarf á
að halda í starfinu, sem hann er að sækja um. Það fer
SÍMABLAÐIÐ