Símablaðið - 01.09.1962, Side 38

stóraukinna eftirlaunaréttinda, enda
hafa opinberir starfsmenn verið skyld-
aðir til að greiða iðgjald til Alm.trygg-
inga án þess að eiga þar nokkur eftir-
launaréttindi.
Hér er á ferðinni mikið kjaramál
fyrir opinbera starfsmenn og eftirlif-
andi maka þeirra, og verður það von-
andi leitt til farsælla lykta.
Sam])ykkt þingsins fer hér á eftir:
ÁLIT ALLSHERJARNEFNDAR.
I. Þar sem skerðingarreglur almanna-
trygginganna hafa nú verið felldar niður,
telur 22. þing B.S.R.B. rétt að opinberir
starfsmenn öðlist full réttindi gagnvart al-
mannatryggingunum á öllum sviðum á
sama hátt og aðrir, enda greiði þeir iðgjöld
til þeirra á sama hátt.
Hins vegar telur þingið ekki rétt að opin-
berir starfsmenn verði látnir greiða slík
gjöld aftur í tímann, og bendir í því sam-
bandi á, að lífeyrissjóðir þeirra hafa létt
miklum lífeyrisgreiðslum af almannatrygg-
ingunum. Ennfremur má á það benda, að
lífeyrisgreiðslur almannatrygginga miðast
við tekjur þeirra hverju sinni. Persónu-
gjöldin eru aðeins lítill hluti þeirra (ca.
V4), en opinberir strafsmenn hafa tekið
þátt í greiðslum hins hlutans á sama hátt
og aðrir landsmenn.
Samþ. samhljóða.
II. 22. þing B.S.R.B. beinir því til stjórn-
ar bandalagsins, að athuga réttindi gamalla
starfsmanna og ekkna, sem hafa lífeyri
samkvæmt gömlum reglum eða samkvæmt
18. gr. fjárlaga og kanna sérstaklega rétt-
indi þeirra gagnvart almannatryggingun-
um.
Jafnframt vill þingið benda á nauðsyn
þess, að við endurskoðun íaga um lífeyris-
sjóð opinberra starfsmanna verði rýmkuð
ákvæði er heimila flutning einstaklinga frá
öðrum lífeyrissjóðum í lífeyrissjóð opin-
berra starfsmanna. En vegna ákvæða fyrr-
72 SÍMABLAÐIÐ
nefndra laga er miklum erfiðleikum bund-
ið fyrir ríki og bæ að ráða starfsmenn,
sem hafa lífeyrissjóðsréttindi annars stað-
ar. Hins vegar geta ríkis- og bæjarstarfs-
menn flutt réttindi frá lífeyrissjóði opin-
berra starfsmanna til annarra lífeyrissjóða.
Samþykkt.
III. 22. þing B.S.R.B. felur stjórn banda-
lagsins að fylgjast sem bezt með þeirri
endurskoðun, sem nú fer fram á lögum
um lífeyrissjóð starfsmanna ríkisins.
Þriðja málið, sem fjallað var um, var
frumvarp til nýrra laga fyrir B.S.R.B.,
og sem stjórnin hefur samið. Yar það
samþykkt á þinginu nokkuð breytt. Hafa
lögin verið samræmd þeim viðhorfum,
sem skapazt hafa við samningsrétt B.S.
R.B. Gera þau ráð fyrir fækkun full-
trúa á þing bandalagsins.
Því miður var þing þetta sízt eftir-
bátur annarra þinga, um utanaðkom-
andi áhrif frá þeim pólitískum straum-
um i þjóðfélaginu, sem um langan ald-
ur hafa tröllriðið flestum launþegasam-
tökum á íslandi.
Hér er tvímælalaust á ferðinni stór-
hætta fyrir samtök opinberra starfs-
manna, enda sum eins og t. d. F.I.S.
ákveðið pólitískt hlutleysi í lögum sin-
um. Enda hefur F.I.S. ekki sizt af þeim
sökum lengst af verið forystufélag i
þessum samtökum. Þessa anda frá
Bandalagsþingunum hefur i vaxandi
mæli gætt innan einstakra félaga, og
eitrar þar andrúmsloftið.
Það skal hér sagt i fullri alvöru, að
það má ekki seinna vera, að þeir hópar
og einstaklingar innan vébanda B.S.
R.B., sem meta árangursvænlega kjara-
baráttu og félagslíf ofar hinu pólitiska
svaði meir en flokkshagsmuni, — að
þeir hefji samtök til að reka þennan
ófögnuð af höndum félagssamtaka