Dagblaðið Vísir - DV - 14.01.2006, Síða 24

24 LAUGARDAGUR 14. JANÚAR 2006
Helgarblað DV
Rokkarinn Krummi í Mínus eldar sér oftast morgunmat í kvöldmatinn að vinnudegi loknum. Hann
býr í notalegri kjallaraíbúð í Vesturbænum með köttunum sínum. Hann segir eldhúsið sitt voða-
lega venjulegt og kallar það hálfgert Breiðholtseldhús. DV kíkti í heimsókn til hans þar sem
hann var að brasa beikon, pylsur, egg og bakaðar baunir.
Eldhúsið mitt
Mrafn Björgvinsson, betur þekkt-
ur sem Krummi í Mínus býr í kjallara-
íbúð í vesturbænum ásamt köttun-
um Sylvester og Svarthöfða. Hann
hefur ekki mikið fyrir því að elda fyrir
sjálfan sig eða kettina. „Ég fæ mér oft,
eftir langan vinnudag, morgunmat í
kvöldmatinn. En í morgunmat skófla
ég bara í mig Comflakes, Cocoa Puffs
eða jafnvel pyslu á Bæjarins bestu á
leiðinni í vinnuna. Kettimir mínir,
Sylvester og Svarthöfði, em svo mat-
vandir að þeir vilja bara þurrmat og
túnfisk."
Þegar DV bar að dyrnrn um kvöld-
matarleytið var Kmmmi að fara að
elda sér dæmigerðan morgun-kvöld-
Krummi og kötturinn
Silli Komnir með vatn I
munninn enda stutt íað
sannkallaðar kræsingar
veröi bornará borð.
V «
r /Vi/j
Bakaðar baunir Grunnurað góðum
morgun-kvöldmat.
mat, bakaðar baunir, steiktar pyslur,
beikon, spælt egg og ristað brauð.
Með herlegheitunum bar hann svo
fram tómatsósu úr brúsa. Hann ber
sig vel að við eldamennskuna og
greinilegt að hann er fagmaður í eld-
húsinu þótt rokkari sé og segist hafa
áhuga á að uppfæra eldunaraðstöð-
una við fyrsta tækifæri. „Ég er bara
með þetta gamla íslenska Breið-
holtseldhús. Draumurinn er náttúr-
lega að fá sér almennilegt eldhús
með gaseldavél og svoleiðis í framtíð-
inni."
Lærði að elda fjúsjón af
pabba
„Mér finnst svona bras ffábær
matur fyrir sjálfan mig en þegar ég
býð fólkí í mat geri ég alveg almenni-
legan kvöldmat með öllu fyrir gest-
ina."
Fróðir menn segja að Kmmmi sé
ansi frambærilegur í eldhúsinu þegar
á reynir. Hann segist hafa lært ýmis-
legt í eldhúsinu af pabba sínum, en
eins og alþjóð veit er hann sonur
Björgvins Halldórssonar söngvara.
„Pabbi hefur kennt mér alls konar
stæla í eldhúsinu. Hann er alger lista-
kokkur, og mikill sælkeri. Það er alveg
ótrúlegt hvað hann getur töfr að ff am
þegar hann setur upp svuntuna."
Kmmmi notar því kunnáttuna
sem hann hefúr úr föðurhúsunum
þegar á þarf að halda. „Þegar ég held
matarboð og vil slá um mig er það
„fusion-matreiðslan", eins og pabbi
kallar það, sem ræður ríkjum, engar
pylsur eða svoleiðis."
Nóg að gera
Kmmmi hefur í nógu að snúast
þessa dagana bæði í verslunarstörf-
um og tónlist. „Ég er á fullu með
Mínus að æfa lög fyrir næstu plötu
sem við emm að fara að taka upp.
Æfingarnar ganga framar öllum
vonum."
Fyrir utan tónlistina em það
verslunarstörfin sem eiga hug hans
en Kmmmi er verslunarstjóri í fata-
Krummi Steikir beikonið.
búðinni Elvis. „Ég er að gera búðina
að flottustu búð á landinu. Hún er
það reyndar þegar en ég er að reyna
að gera hana enn betri." segir
Kmmmi og glottir. „Þetta er stráka-
búð sem verslar með „second-hand"
föt, hálfgerð strákaspútnik."
Það væsir víst ekki um matargesti
sem koma í mat til Krumma, sonar
fjúsjónkokksins og sælkerans, þótt
sjálfum finnist honum ágætt að
brasa sér morgunmat í kvöldmat.
rap@dv.is
Girnilegt! Kvöld-morgun-
matur Krumma borinn fram
Föðurhlutverkið er yndislegt
„Mér finnst allt í kringum það að vera
pabbi frábært, þetta er það besta sem
hefur komið fyrir mig ef svo má segja,"
segir Úlfur Kolka Freysson tónlistar-
maður og nemi í grafískri hönnun við
Listaháskólann um son sinn Pétur. Sonur
hans kom í heiminn 19. desember árið
2000 og segir Úlfur að hann hafi verið
besta jólagjöf sem hann hefði getað hugs-
að sér. „Þegar ég fór að átta mig á hlutun-
um fannst mér þetta alveg yndislegt,"
segir hann um fyrstu upplifun sína á því
að verða faðir.
Úlfur og bamsmóðir hans vom saman
í þrjú ár eftir fæðinguna en þá skildu leið-
ir. Hann hefur þó ávallt gættþess að hitta
hann eins oft og hægt er. „Eg hitti hann
hveija einustu helgi og við eigum góðar
stundir saman," segir faðirinn og nefnir
sem dæmi að þeir fari iðulega í göngu-
ferðir eða útileiki þegar vel viðrar auk
þess sem þeir hafi báðir afar gaman af því
að teikna. „Við teiknum allt milli hirnins
og jarðar sama. Lengi var hann mikið fyr-
ir að teikna ljón og skn'msli en núna em
myndefnin orðin fjölbreyttari," segir Úlf-
ur og bendir einnig á að vegna áhuga síns
á tónlist sé drengurinn vanur að því að
hlusta á það sem hann hefur samið og
velta því fyrir sér.
Hann segist þó ekki viss um að Pétur
eigi eftir að feta í fótspor sín þegar hann
verður eldri. „Það er oft sagt að hann sé
líkur mér en ég held að hann sé líkari
mömmu sinni. Það er aldrei að vita hvert
hann stefnir og ég ætla ekki að gera mér
of miklar væntingar um að hann leggi
stund á það sem ég hef helst áhuga á."