Dagblaðið Vísir - DV - 06.05.2006, Síða 54

62 LAUGARDAGUR 6. MAÍ2006
Síðasten ekkisist DV
Furðufréttin
Einn starfaði í 60 ár, sá
sem var skemmst, mætti
Fréttir úr
fásinninu
Sú frétt sem fær þann vafa-
sama heiður að teljast furðu-
frétt vikunnar birtist í Mogg-
anum á miðvikudaginn.
Fyrirsögnin „Einn starfaði í 60
ár, sá sem var skemmst, mætti"
má eiga það að hún er frumleg
en á sama hátt með öllu óskilj-
anleg.
Fréttin sjálf varpar ekki
nema afar takmörkuðu ljósi á
það til hvers fyrirsögnin vísar.
Eftir því sem næst verður kom-
ist er hún að einhverju leyti um
leiðsögn Þorsteins E. Arnórs-
sonar um verkmsmiðjuhverfi á
Akureyri sem að stórum hluta
er búið að rífa. Og er vitnað til
orða hans í fyrirsögninni: „Ég
nefndi að Þorsteinn Davíðsson,
sem m.a. var verkstjóri og for-
stjóri sútunarverksmiðjunnar,
starfaði í verksmiðjunum í 60
ár og tvo mánuði. Sá sem var
þarna skemmst, hann mætti
til vinnu! Mér er ekki kunnugt
hvort hann kom eftir morgun-
kaffi."
Líklega á þetta að vera fynd-
ið en sennilega hefðu menn
þurft að vera á staðnum til að
fá einhvern botn í grínið og
merkinguna. Sem er kannski
ekki það sem um er beðið þeg-
ar fréttir eru annars vegar.
Fréttahaukurinn Skapti
Hallgrímsson skrifar en „frétt-
ina" er að finna í kálfi sem
Morgunblaðið heldur úti og
varðar sérstaklega málefni Ak-
ureyrar. Afsprengi þeirrar ský-
lausu kröfu landsbyggðarfólks
að fjölmiðlar fjalli líka um það
sem gerist í fásinninu. Sú laafa
hlýtur að byggja á þeim skiln-
ingi að fréttir séu í raun auglýs-
ingar fremur en nokkuð ann-
að, en ekki hinu fornkveðna að
engar fréttir séu góðar fréttir.
Fásinnið er heillandi út af fyr-
ir sig en orðið felur eiginlega
í sér að ekki er margt að frétta
frá viðkomandi stað. Og því fer
sem fer - útkoman eru furðu-
fregnir á borð við þá sem sögð
er undir fyrirsögninni „Einn
starfaði í 60 ár, sá sem var
skemmst, mætti".
'-Víí

Ég er hérog þú ert þar
og sjónvarpsbláminn
allsstaðar!
/
m
Kosningalúxusskrifstofa á hjólum
Útsjónarsemi Framsóknar-
flokksins í að koma sér á framfæri
er mikil. Borgarbúar hafa séð glæsi-
legan Hummer renna um götur
borgarinnar kyrfilega merktan exbé.
Spunameistari Framsóknarflokks-
ins, Eggert Skúlason, segir þetta
svar við kosningastrætó Samfylk-
ingar, kosningaskrifstofa
á hjólum. Með áherslu á
gæði en ekki magn. Hann lítur svo
á að koma megi borgarstjórnarfull-
trúum Framsóknar með hægum
leik í bílinn - sem tekur sjö!
En ekki tekst allt jafn vel hjá
Framsókn. Og þeir sem koma ak-
andi úr Grafarvoginum yfir Gull-
Ha?
Kosningaskrifstofa a
hjólum Borgarfulltrúar
Framsóknar komast vel
fyrir I Hummernum.
DV-mynd Pjetur
inbrú sjá svo Björn Inga blasa við
á húsgafli undir slagorðinu: Sorpu
aftur í Grafarvog. Sjálfsagt hags-
munamál fýrir hverfið en óneitan-
lega tvíbent: Ruslið í Grafarvoginn?
„Svei mér þá ef það er ekki rétt,"
segir Egill Ólafsson tónlistarmað-
ur aðspurður hvort þetta sé ekki
fyrsta verkefnið í þessum dúr síðan
hin ógleymanlega og sígilda setning
féll: „Þið sjáið mig. En ég sé ykkur...
ekki."
Egill var fenginn til þess af kon-
unum í Listahátíð að vera kynnir í
sjónvarpsþáttum þar sem greint er
frá því sem efst er á baugi á Lista-
hátíð. Síðast þegar Egill var kynnir
í sjónvarpsþætti var það árið 1985
þegar efnt var til söngvakeppni
Sjónvarpsins.
„Já, menn voru að æfa sig fyrir
þátttöku í Eurovision. „Ástin er eins
og sinueldur" sigraði. Ég hef reyndar
verið þulur án þess að vera í mynd í
ýmsum pródúktum, til dæmis heim-
ilda- og fræðslumyndum. Og náttúr-
lega verið auglýsingaþulur. En með
góðfúslegu leyfi frá Toyota fékk ég
að taka þennan starfa að mér. Ljúft
og skylt enda Listahátíð hvalreki á
fjörur þeirra sem unna lífinu. Og
listunum. Ánægjulegt og á vel við
mig. Þarna er maður kannski einna
bestur? Að þylja einhvern texta. Ætli
Flottur á skjánum Egill hefur ekki veriö kynnir
I sjónvarpsþætti siðan 1985: Þiö sjáið mig...
standi ekki til að gera mig að göml-
um þuli. Einhvers staðar," segir Egill
og sér það síður en svo sem dökka
framtíðarsýn.
Reyndar er ekki eins og setja eigi
Egil á einhverja hillu. Sem gamlan
þul. Ekki strax. Á fimmtudag flaug
hann til Basel en í dag eru tónleik-
ar í dómkirkjunni í Freibourg. „Já.
Konsert með félaga mínum sem hef-
SÍlTA
Valdimar Grímsson,
Guðmundur Hrafnkels-
son og Laddi Marka- og
vítaskyttukóngar Islands á
góöristundu meö Ladda.
■ ■
[j u, : i \
Egill Ólafsson Sér sig
fyrir sér sem gamlanþul
þóttýmisiegt sé i bigerð:
Nýplata, tónleikarog
fararstjórn.
ur verið búsettur meira og minna í
Basel í þrjátíu ár. Gunnari Krist-
inssyni, slagverks- og myndlistar-
manni. Hann hefur samið mikið
nútímatónlist. Ég fer með Icelandic
Sound Company. Flytja á mikið verk
ásamt organista í kirkjunni. Og ég
er ein hjálparhellan. Með rödd. Já,
einskonar þulur."
Þegar heim er komið heldur Eg-
ill áfram að vinna að næstu sóló-
plötu sinni en á hana er verið að
leggja lokahönd. Hún heitir „Misk-
unn dalfiska". Með Agli á henni eru
bræðurnir Óskar og Omar Guðjóns-
synir, Matthías Hemstock og Steef
van Oosterhout. „Upptökum stjórn-
ar hann Kristinn í Hjálmum. Þetta
er liðið. Blúsóríenteraðar ballöð-
ur. Eða... ballöður blandaðar bláum
tónum."
Og meira er á dagskrá Egils. Stutt
er í að hann fari með Austurlanda-
hraðlestinni frá Róm til Feneyja. Sem
fylgdarsveinn, að eigin sögn, á veg-
um ferðaskrifstofunnar Prima Embla.
„Þetta er merkileg ferðaskrifstofa sem
stendur fyrir sérkennilegum og öðru-
vísi ferðum. I haust fer ég svo á vegum
hennar til Perú." jakob@dv.is
Laddi fékk ekki að skjóta
„Þessi mynd var tekin í Laugar-
dalshöllinni þegar vítakeppni var
haldin," segir Guðmundur Hrafh-
kelsson, fyrrverandi landsliðsmark-
maður til íjölda ára, en Gamla mynd-
in var tekin í janúar 1992 í tilefni þess
að HSÍ hélt vítakeppni á handbolta-
umstang var í kringum handbolta-
daginn að sögn Guðmunds og var
þar á meðal hinn landsþekkti spreU-
ari Laddi sem skemmti keppendum
og áhorfendum. „Laddi fékk nú ekki
að skjóta á markið þegar ég var í því,"
segir Guðmundur og hlær. Hann seg-
ir að þetta hafi verið afar skemmti-
legur tími enda voru þeir félag-
ar mjög sigursælir í handbolta á
þessu tímabili.
Ég held að ég sé enn marka-
kóngur og Valdimar víta-
kóngur," segir Guðmund-
ur hlæjandi en keppnin
hefur ekki verið hald-
in aftur og því titill-
inn enn hjá þessum
fomfrægu handbolta-
köppum.
degi sem haldinn var þá,
„Við unnum þetta, ég og
Valdimar," segir Guðmund-
ur. Hann og Valdimar Gríms-
son vom sendir fyrir hönd Vals-
liðsins í keppnina en hvert lið
sendi leikmann og mark-
mann í keppnina.
„Við bjuggumst ekki
við sigri en fórum nátt-
úrlega í keppnina til
þess að vinna," seg-
ir Guðmundur. Mikið
i