Freyr - 15.04.1960, Blaðsíða 6

110
PRE YR
Fleira kom og til. Fulltrúar neytenda eða
ulnbóðsmenn þeirra höfðuðu mál á hendur
framleiðsluráði út af því, að frainleiðsluráð
hafði lagt ofan á kjötverðið 85 aura haustið
1958 til verðjöfnunar ú útfluttu kindakjöti,
án þess að fara á nokkurn hátt fram úr þeim
verðlagsgrundvelli, sem fulltrúar neytenda
samþykktu.
Málalok Jressa máls urðu Jrau, að fulltrúar
neytenda töpuðu málinu bæði í undirrétti og
hæstarétti.
Þegar að fulltrúar framleiðenda sáu fram á,
að engrá samninga var von eða samkomulags
um nýjan verðlagsgrundvöll, nema þá ef til
vill með óbreyttu verði, vildu þeir að málinu
yrði vísað til yfirnefndar, eins og lög standa
til. Þá gerðist það, að fulltrúar neytenda neit-
uðu að nefna mann í yfirnefndina og tilkynntu,
að þeir mundu ekki taka frekari þátt í störf-
um sexmannanefndarinnar, þar sem umbjóð-
endur þeirra mæltu svo fyrir.
Þegar hér var komið málum og stjórnir Al-
þýðusambands Islands, Sjómannafélags
Reykjavíkur og Landssambands iðnaðar-
manna, höfðu birt tilkynningu um það í dag-
blöðunum í Iteykjavík, að fulltrúar þeirra
tækju ekki frekari þátt í störfum sexmanna-
nefndarinnar, sendi framleiðsluráð dagblöðun-
um til birtingar athugasemd ráðsins um málið.
Stjórn Stéttarsambandsins fór fram á það við
ríkisstjórnina, að hún með bráðabirgðalögum
skipaði mann í yfirnefndina, svo að málið
fengi löglega afgreiðslu. Ríkisstjórnin féllst
ekki á tillögur eða óskir stjórnar Stéttarsam-
bandsins, en setti hins vegar bráðabirgðalög
um það, að ekki mætti hækka verð á land-
búnaðarvörum til 15. des. 1959.
Stjórn Stéttai'sambandsins gat ekki sætt sig
við þessi málalok verðlagsmálanna. Akvað
hún því að boða fulltrúa Stéttarsambandsins
til aukafundar í Reykjavík 30. september.
Til fundarins komu 43 fulltrúar af 47, sem
þar skyldi mæta. Fundurinn kaus fjölmenna
nefnd til þess að fjalla um málið og gera til-
lögur urn samþykkt í því. Nokkur hluti
nefndarinnar fór á fund ríkisstjórnarinnar og
ræddi málið við hana. Svohljóðandi ályktun
var samþykkt með samhljóða atkvæðum allra
mættra fulltrúa:
„Aukafundur í Stéttarsambandi bænda,
haldinn í Reykjavík 30. sept. 1959, mót-
mælir harðlega því gerræði gagnvart
bændastéttinni að ákveða með bráða-
birgðalögum verðlag landbúnaðarvara og
svipta bændur á þann hátt lögvernduðum
samningsrétti þeirra og málskotsrétti til
yfirdóms, varðandi kaup þeirra og kjör.
Fundurinn krefst þess, að ríkisstjórnin
hlutist til um, að yfirnefnd sú, sem um
ræðir í 5. gr. laga um framleiðsluráð land-
búnaðarins, verði nú þegar gerð starfhæf,
svo að fundinn verði nýr grundvöllur til
að byggja verðlagningu á.
Fundurinn viðurkennir nauðsyn þess, að
dregið sé úr verðþenslu, en neitar því, að
það þurfi að leiða til aukinnar verðbólgu,
þó að bændur fái þá verðhækkun, sem aðr-
ar stéttir fengu fyrir ári. Þó getur hann
eftir atvikum fallizt á, að frestað verði til
15. des. n.k. að láta koma til framkvæmda
þá hækkun á verði landbúnaðarafurða,
sem bændum ber til samræmis við kaup-
hækkun annarra stétta og vegna hækk-
aðs reksturskostnaðar siðan verðlag var
ákveðið 15. sept. 1958.
Að sjálfsögðu krefst fundurinn þess, að
bændur fái fullar bætur frá rikissjóði,
vegna þess mismunar á verðinu, sem fram
kann að koma við úrskurð yfirdóms þann
tíma, sem frestun verðhækkunarinnar
gildir.
Verði ekki framangreindum kröfum
fundarins fullnægt, felur fundurinn
stjórn Stéttarsambands bænda að undir-
búa sölustöðvun á landbúnaðarvörum, til
að mótmæla þeirri réttarskerðingu, sem
bændastéttin og félagssamtök hennar eru
beitt með þessum aðgerðum og freista þess
að fá henni hrundið á þann hátt “