Freyr - 15.04.1960, Blaðsíða 10

114
FREYR
svo baðlyf á sauðfé og mun láta nærri, að þessi
kostnaður sé um kr. 7—8 á kind og lækningar
og meðul og eftirlit dýralæknis með kúm og
fjósum sé um kr. 120 á kú. Hér kemur fleira
til: viðhald mjólkurbrúsa og annarra mjólk-
uríláta, viðhald aktygja og reiðskapur, hest-
járn, kaðlar, heyjastrigi, amboð o. fl. o. fl.,
sem of langt yrði upp að telja.
Kaupyjaldsliðurinn: Tekjur bóndans eru
ákveðnar að venju eftir tekjum annarra vinn-
andi stétta, það er sjómanna, iðnaðarmanna
og verkamanna, — vegið meðaltal tekna þess-
ara aðila eftir mannfjölda viðkomandi staða
þar sem úrtökin eru tekin. Aðkeypta vinnan
er Iág í krónutölu, að minnsta kosti mun mörg-
um finnast svo. Þó er það svo, að aðeins einn
þriðji af sýslumeðaltölum samkvæmt búnað-
arskýrslum 1958, fer upp fyrir þessa krónu-
upphæð.
Eg ætla ekki að vera margorður um tekju-
h!ið verðlagsgrundvallarins. Vissulega má
gera sér vonir um, að verðið náist fyrir afurð-
irnar ef vel er á haldið. Abyrgð ríkissjóðs mið-
að við 10% heildarverðmætis Iandbúnaðar-
framleiðslunnar, sem fyrr getur, ætti meðal
annars að tryggja að hið umsamda verð ná-
ist. Að vísu er afurðamagnið sem gert er ráð
fyrir að fáist af sauðfjárbúinu nokkuð hátt,
einkum ullarmagnið. En nú verður því ekki
um að kenna, að ullarverðið sé svo lágt, að
ekki borgi sig að hirða ullina.
Áætlunarverð mjólkur er kr. 3.88. Áætlun-
arverð á ull er kr. 20.50 pr. kg. í stað kr. 15.50
s.I. ár, en á gærum er áætlunarverðið pr. kg.
kr. 22.50, en það var s.l. ár áætlað kr. 8.35.
Vegna þessa háa áætlunarverðs á ull og gær-
um lækkar áætlunarverð á I. og II. fl. kjöti
í kr. 18.58 í stað kr. 21.34 f. á. Sauðfjárliður-
inn hækkar nú um 4%, þar sem aðrar búvörur
hækka ekki nema um 2.5%. Er hér, þó í smáu
sé, komið til móts við sauðfjárbændur um að
bæta aðstöðu þeirra. Væri þá ekki ósann-
gjarnt að gera þá kröfu til þeirra. að þeir hirtu
betur um afurðir sauðfjárins. Á ég þar við
ullina, og að sauðféð sé fóðrað til afurða.
Á fimmta tekjuliðinn ætla ég að minnast
lítils háttar. Eg játa fúslega, að ég er ekki
allskostar ánægður með hann og tel að hann
sé ekki nægilega vel undirbyggður. Og þá
einkum gagnvart vinnu bænda utan heimilis.
Hún hefur að vísu farið vaxandi undanfar-
andi ár og ber margt til þess. Miklar fram-
kvæmdir hins opinbera, vega- og brúargerð-
ir, rafvæðing og hafnargerðir, svo ekki sízt
vaxandi vinna í þorpum og bæjum umhverfis
landið, vegna aukinnar útgerðar og batnandi
hags.
Uppbygging gjaldahliðar verðlagsgrurid-
vallarins hvílir í stórum dráttum á búnaðar-
skýrslunum, og' þar sem þær eru vel gerðar
gefa þær beztu upplýsingar um reksturskostn-
að búanna.
Búnaðarskýrslan er mjög vel úr garði gerð
frá hendi Hagstofunnar, og lögð alveg sérstök
alúð við að leita upplýsinga til þess, að hún
gefi sem bezta mynd og réttasta af tekjum og
af reksturskostnaði landbúnaðarins.
45 stunda vinnuvika
er nú viðurkennd í skóg- og landbúnaði í
Noregi fyrir timabilið 15. febr. 1960—15.
jan 1961.
Þessi stundafjöldi vinnuvikunnar er þó
hreyfanlegur þannig, að á annatímum, t.
d. að sumrinu má hún vera 48 stundir a. m.
k. en að vetrinum þá þeim mun styttri eða
t. d. 40—42 stundir. Vinnuvika fóðurmeist-
ara er bá umsamin 51 stund á viku.
í samræmi við þetta breytist stundakaup
til hækkunar. Kaup landbúnaðarverka-
manna reiknast hér eftir 4 kr. á klukku-
stund fyrir pilta meira en 21 árs að aldri.
Samningurinn gerir ráð fyrir kaupbreyt-
ingum samkvæmt hreyfingu framfærslu-
vísitölu.
(Dagbladet).