Freyr - 01.08.1965, Síða 29
FRE YR
265
SKÓGRÆKT og GARÐYRKJA
1 FNJÓSKADAL
í Fnjóskadal er einn fegursti skógur
landsins, Vaglaskógur. Þar blasa við and-
stæðurnar, gróðurlausir melar og grósku-
mikill birkiskógur, innan girðingar. Við
stöldruðum við hjá skógarverðinum ísleifi
Sumarliðasyni, ræddum við hann, festum
lítið á blað, en tókum nokkrar myndir. ís-
leifur hefur starfað sem skógarvörður síð-
an árið 1949 og veitt skógræktinni á Vögl-
um forstöðu.
★
Hvenœr var fyrst hafizt handa hér með
skógrœkt?
— Það var árið 1909, þá var landið
friðað. Síðan byggðist starfið fyrst og
íremst á grisjun og umhirðu í skógin-
um. Fyrsti skógarvörður hér var Einar E.
Sæmundsen eldri.
Hvað er skógurinn stór?
— Vaglaskógur sjálfur er 250 ha., en við
höfum bætt við um 70 ha. úr Hálslandi,
sem voru gróðurlausir melar. Þar höfum
við nú sáð grasfræi, dreift áburði og birki-
fræi. Einnig höfum við plantað út Alaska-
lúpínu, sem vex vel í þessum melum.
Hvenœr var fyrst farið að planta trjám
hér í skóginum?
—■ Það var árið 1923, en þá var plantað
hér út lerki. Þá á þeim árum var hér heil-
mikið skógarhögg, komst það upp í það að
verða um 4800 hestburðir af við, sem héð-
an voru seldir.
Eruð þið hœttir öllu skógarhöggi?
— Nei! Það er okkar atvinna á veturna
að grisja skóginn. Nú seljum við árlega um
2—3 þúsund girðingarstaura til bænda.
Einnig seljum við þó nokkuð af viði, til
eldsneytis.
Hvaða barrtré leggið þið áherzlu á?
— Nú er það aðallega rauðgreni og stafa-
fura, sem þrífast hér ágætlega. Við erum
Svo volduga stofna getur ísleifur Sumarliða-
son á Vögium sýnt vegfarendum.